Chapter(186)
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၏ေမြးေန႔ဧည့္ခံပြဲ(7)
ဝူရုန္သည္ သူေျမႀကီးေပၚမွာလဲက်သြားေတာ့မွာျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕မသိစိတ္က အလိုအေလ်ွာက္သူ႕ကိုယ္သူထိန္းဖို႔ တစ္စံုတစ္ခုကို ဆြဲလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ ကံမေကာင္းစြာဘဲ သူကသူ႕ကိုယ္သူမထိန္းနိုင္ဘဲ ေျမႀကီးေပၚကိုလဲက်သြားၿပီး သူဆြဲကိုင္လိုက္တဲ့အရာကလည္း သူ႕လက္ထဲကိုပါသြားတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ကမာၻႀကီးတစ္ခုလံုးက လံုးဝတိတ္ဆိတ္သြားတယ္။
ဝူရုန္က ထရပ္လိုက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ပြန္းသြားတဲ့လက္နွင့္ လက္ထဲမွာပါလာတဲ့ေက်ာက္စိမ္းအဆင္တန္ဆာကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ဒါက လင္းမိုဟန္ဝတ္ဆင္ထားသည့္ နဂါးပံုထြင္းထုထားတဲ့ခါးခ်ိတ္ေက်ာက္စိမ္းျပားနွင့္တူတယ္။ဒါက အဆင့္တန္းျမင့္တဲ့အဝါေရာင္ေက်ာက္စိမ္းျပားကို နဂါးတစ္ေကာင္ရစ္ေခြေနတဲ့ပံုထြင္းထုထားတာျဖစ္ၿပီး ဝူရုန္က ေက်ာက္စိမ္းျပားမွ ႀကိဳးကိုလွမ္းဆြဲမိတာေၾကာင့္ သူ႕လက္ထဲမွာပါသြားတာျဖစ္တယ္။
သူက လင္းမိုဟန္၏ေအးစက္တဲ့မ်က္ဝန္းေတြကို ၾကည့္လိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ခ်င္နွင့္ေဂါင္တုန္ကလည္း ဝူရုန္အတြက္ေတာင္းပန္ေပးဖို႔ ေရွ႕ထြက္လာခ်င္ေပမဲ့ သူတို႔ေရွ႕မွာလူေတြပိတ္ေနတယ္။သူတို႔က အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္ကို ေဒါသထြက္ေစမွာစိုးတာေၾကာင့္ ေအာ္ၿပီးေတာ့လည္းမေျပာနိုင္ဘူး။
ေဟးရြမ္ရီက ဝူရုန္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး သူကဝူခ်ြင္ခ်င္၏ပခံုးပုတ္၍နွစ္သိမ့္ေပးလိုက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ေျပာလိုက္တယ္။
"အရွင္မင္းသား ေက်ာက္စိမ္းျပားႀကိဳးကိုျပတ္သြားေစတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးက ဒါကိုမရည္ရြယ္ပါဘူး။ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ဒါကိုျပန္လည္ျပင္ဆင္ၿပီး ျပန္ပို႔ေပးခြင့္ျပဳပါ"ဝူရုန္က ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိယဥ္ေက်းစြာေျပာလိုက္ရင္း ဝူေဝ့ရြယ္ကုိ ကူညီလိုက္တဲ့အင္ပါယာကိုယ္လုပ္ေတာ္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။
သူမရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ဒါက ပမာမခန္႔လုပ္တာဘဲ။သူမက သူ႕ရဲ႕မိသားစုကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ နွစ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ နွစ္ႀကိမ္လံုး က်ရွံဳးခဲ့တယ္။အခုခ်ိန္မွာ သူမက သူက ဘယ္လိုမ်ား တိမ္းေရွာင္မလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါေသးတယ္။
