Fuck It

Fuck

Αχιλλείας POV

Τρεις μερες...

Έχουν περάσει τρεις μερες από την μέρα που με πήρε οποίος η οποία με πήρε τηλέφωνο για να με απειλήσει.

Δεν έχει τίποτα όμως αυτές τις τρεις μερες.

Όλα κυλάνε ήρεμα...

Περίπου.

Ο Νικόλας μίλησε με τον Μάριο για το φουτερ.

Τον ρώτησε πλαγίως που το βρήκε μιας και ο Νικόλας θέλει να αγοράσει και εκείνος το ίδιο.

Και ο Μάριος του απάντησε απλά ότι το έφταιξε σε ένα μαγαζί στο Μοναστηράκι απλά επειδή του άρεσε το σχέδιο.

Κάτι που για εμενα τον κάνει ακόμα πιο υποπτο.

Ο Νικόλας μου λέει ότι ο Μάριος δεν υπάρχει περίπτωση να είναι μπλεγμένος σε μια συμμορία... Αν και ξέρει οτι ο Μάριος πολλές φορές όπως και η υπόλοιπη παρέα του κάνει ναρκωτικα που και που ειδικά στα παρτυ.

Και μάλιστα αυτοί τα φέρνουν.

Όλο το σχολείο ήξερε ότι η παρέα του Νικόλα έχει μπλεξίματα με ναρκωτικά και για αυτό είχε βγει και σε εκείνον το όνομα.

Αν και από όσο ξέρω και από όσο φαίνεται ο Νικόλας δεν έχει πάρε δώσε με αυτά.

Δεν θέλει όπως λέει να καταστρέψει τον εγκέφαλο του και την εμφάνιση του.

Έχει και δίκιο φυσικά.

Όμως σήμερα η μέρα είναι πολύ περίεργη μέρα...

Είναι το πρώτο τραπέζι μετά απο την δηλητηρίαση του Σταύρου στο οποίο καθόμαστε όλοι μαζί σαν οικογένεια να φαμε... Δηλαδή η μαμά μου ο Οδυσσέας ο Σταύρος ο Νικόλας και εγώ.

Και σήμερα η μέρα είναι κάπως άσχημη.

Ειδικά για τον Νικόλα.

Σήμερα αν η μαμά του Νικόλα ζουσε θα είχε τα γενέθλια της...

Για αυτό ο γλυκός μου είναι πολυ λυπημένος...

Ουτε καν τρώει.

Και η μαμά μου εσκεμμένα μάλιστα έφτιαξε το αγαπημένο του φαγητό. Γιουβέτσι.

Αν και εγώ που είμαι βετζετέριαν τρώω απλά ριζότο λαχανικών.

"Νικόλα μου? Αγοράκι μου δεν θα φας? Το γιουβετσι μου ξέρω ότι σου αρέσει πολύ." Του λέει η μαμά μου και εκείνος σηκώνει το βλέμμα του και την κοιτάζει.

"Συγνώμη Πηνελόπη μου αλλά δεν πεινάω καθόλου σήμερα." Απαντάει ο Νικόλας και ο Σταύρος τον κοιτάζει.