Fuck It

Τσακωμός

Νικόλας POV

"Πρώτη φορά βγαίνουμε οι δυο μας... Έτσι... Ωραία..." Μου λέει η Αχιλλεία ενώ σιγά σιγά χαιδευει το χέρι μου.

"Αυτό δεν είναι αλήθεια. Είχαμε βγει και οι δυο μας και πηγαμε για ψώνια να πάρουμε κάτι sex toys και μετά να φαμε μεξικάνικο." Την διορθώνω.

"Δεν μετράει αυτό... Τώρα... Είμαστε οι δυο μας... Να πιουμε ένα ποτακι... Σε ένα τρίτο τέταρτο μπαράκι που πηγαίνουμε ολοι μας από τότε που πηγαίναμε στο λυκειο με τον κίνδυνο πάντα να μας δει και κάποια άλλη τρελή πρώην δική σου και του αδελφου μου και στην συνέχεια να βάλει κάποιον να με δείρει." Μου απαντάει και στην συνέχεια βηχω κάπως αμήχανα.

"Δεν έχεις άδικο μωρό μου..." Της απαντάω και εκείνη χαμογελάει.

"Ελα δεν πειράζει... Είδες και στην άλλη την τσουραπο τσουλάρα δεν εκανα μήνυση. Την φταίει εκείνη που είναι για το ψυχιατρείο. Πήγα στην μητέρα της και μίλησα." Μου λέει εκείνη και ναι...

Να πω την άλλη δεν συμφωνώ μαζί της.

Η τύπισσα έκανε κάτι παράνομο.

Αν εγώ ο Σταύρος η κάποιος άλλος την πλήγωσε αυτό εχει σημασια.

Το να βάλει κάποιον να πάει να κακοποιήσει την Αχιλλεία δεν έχει δικαιολογία...

"Εντάξει μωρό μου μην τα σκεφτόμαστε τώρα. Ας σκεφτόμαστε το γεγονός ότι στο πρώτο ραντεβου που βγαίνουμε... Και πρεπει να παρακολουθούμε τουε κολλητους μου μιας και πιθανόν να είναι σε μια συμμορία. Και δολοφόνοι." Της απαντάω κάπως αμήχανα...

Ναι νιώθω λίγο άσχημα για αυτό.

Δεν γίνεται να είμαι τόσο βλάκας και να μην έχω καταλάβει ότι οι κολλητοί μου είναι δολοφόνοι...

Και η συμπτωση να έχει ο Μάριος αυτό το φουτερ...

Δεν ξέρω...

Αγχώνομαι είναι η αλήθεια.

"Νικόλα μου...." Με φωνάζει η Αχιλλεία μου και σηκώνω το βλέμμα μου και την κοιτάζω στα μάτια.

"Σε ευχαριστώ πολυ. Για όλα. Αυτό που κάνεις για εμενα... Είναι απλά... Τελειο... Και... Σε ευχαριστώ." Μου λέει και χαμογελαστός ενώνω τα χείλη μας.

"Εγώ σε ευχαριστώ... Που απλά... Είσαι στην ζωή μου." Της λέω και με φιλάει ξανά.

Λατρευω το φιλί της...

Λατρευω το σώμα της...

Λατρευω το χαμόγελο της...

Τον τρόπο που σκέφτεται το γέλιο της να με κοιτάζει στα μάτια και να μου λέει ότι με αγαπάει...