Fuck It

Διαλυμένη

Εχω έτοιμο κεφάλαιο... Στα... Εκατό δικά σας σχόλια θα ανέβει. Ναι. Είμαι μια bitch. Αλλα έχει πλάκα. 💘😈😂😂

Αχιλλείας POV

"Αχιλλεία! Αχιλλεία αδελφουλα μου άνοιξε την πόρτα! Σε ικετεύω Αχιλλεία μου άνοιξε την πόρτα! Αχιλλεία!" Μου φωνάζει ο αδελφός μου κοπανώντας την πόρτα που δωματίου μου εγώ όμως δεν του απαντάω ουτε κάνω καμια κίνηση να του ανοίξω την πόρτα.

Απλά κάθομαι στο πατωμα έχοντας στην αγκαλιά μου ένα λουτρινο αρκουδάκι μου και κλαίω...

Είμαι ηλίθια.

Είμαι πολύ ηλίθια.

Πως μπόρεσα να τον πιστέψω.

Λες και δεν τον ξέρω.

Είναι ο Νικόλας.

Ο Νικόλας που έχει πηδήξει όλα τα κορίτσια της περιοχής και τα περισσότερα τα έχει πληγώσει με την συμπεριφορά του.

Πως μπόρεσα να πιστέψω σε εκείνον?

Πως μπόρεσα να πιστέψω ότι έχει αλλάξει?

Ότι με ερωτεύτηκε...

Ότι με αγάπησε...

Το μόνο που ήθελε ήταν να με γαμησει να με κάνει να τον ερωτευτώ και στην συνέχεια να με παρατηρήσει προκειμένου να πληγώσει εμένα και τον αδελφό μου.

Από την αρχή το ήξερα...

Το είχα καταλάβει.

Το ξαφνικό του ενδιαφέρον προς το πρόσωπο μου δεν ήταν τυχαίο...

Απλά ήθελε να με εκμεταλλευτεί.

Και τώρα πονάω...

Πονάω πολυ.

Γιατί τον αγάπησα.

Τον ερωτευτηκα...

Και έκανα... Έκανα όνειρα με εκείνον να είναι δίπλα μου.

Όμως όπως διαλύθηκαν τα όνειρα που είχα κάνει με τον Γιάννη μέσα σε μια στιγμή έτσι διαλύθηκαν και αυτά που έκανα με τον Νικόλα.

Αλλά Αυγή την φορά πονάει περισσότερο.

Πολυ περισσότερο.

Ο Γιάννης ξέρω ότι με αγάπησε... Και με αγαπάει ακόμα.

Η αγάπη και ο έρωτας που του έδωσα όχι μόνο ήταν αληθινά... Αλλά άξιζαν.

Ενώ ο Νικόλας... Απλά με χρησιμοποίησε...

"Αχιλλεία! Αχιλλεία δνε θα το ξανά πω! Άνοιξε την πόρτα! Άνοιξε την πορτα αλλιώς σου το ορκίζομαι ότι θα την σπάσω!" Μου φωνάζει ξανά ο Σταύρος.