CHAPTER 36

441 11 0
                                    

DAMINA'S POV

“I want you to marry my fiancee tomorrow.”

“Ayoko!” bulalas ko.

Tumaas ang isang kilay niya. “Why? You said you wanted to pay me for saving your son. And now you declined it?”

“Miss, I don't know you. We don't knew each other. And I don't know who's your fiancee. Then you want me to marry him as a way of my payment?” kunot-noong tanong ko.

“I am Tanya Ramirez. 30 years old. Living somewhere in Manila. Graduated in Bachelor of Chemical Engineering and Business Administration. Now that you knew one fourth of me, okay na ba?”

What's with this girl? Napatitig ako sa kaniya. Sobrang pamilyar niya. Hindi ko alam kung saan at kailan ko siya nakita 7 years ago.

“Are you some kind of prankster? Or what?”

Tumawa siya. “Silly. I am not.”

“It's your wedding. It's your fiancee and you want me to marry him? Anong itatawag ko sa iyo? Nasa mabuting pag-iisip?” umiling ako. “He's your fiancee. Why don't you marry him? May sakit ba siya sa pag-iisip kaya ayaw mo siyang pakasalan?” seryoso sabi ko.

Bumuntong hininga siya at tumingin sa harap. “I don't love him. He doesn't love me as well. We don't love each other. We were forced to get married by our parents. And we have nothing to do with it.” nilingon niya ako at nginitian. “Sige na. Hindi naman talaga totally na kayo talaga ang ikakasal. Pangalan ko ang nasa papel at hindi sa iyo. All you have to do is to walk down the aisle.” saad niya.

“It's still the same, Tanya. Whether you walk in the aisle or not. Magiging mag-asawa pa rin kayo dahil pangalan mo ang nakalagay roon. Wala ka ng kawala.” ani ko.

Humugot siya ng isang malalim na hininga. “Sana gano'n nalang kadali pero hindi. I am getting married tomorrow, not with him but with someone else. I am getting married to the man that I love, to the man in my dreams.”

Nagsalubong ang kilay ko dahil sa sinabi niya. “Paano? Paano naging doble ang kasal mo?” nagtataka kong tanong.

Ngumiti siya. “It's a secret for me kung paano ko nagawa iyon.”

Hindi ako nakapagsalita. Is it applicable?

“I'm begging you. Please? I really love this man. We love each other and we've been together for years already.” pagmamakaawa niya.

Umiwas ako ng tingin. I don't know what to do. Should I accept her offer or not? Pumikit ako at tinimbang-timbang ang lahat. She saved my son. She got wounds for saving my son. Halos ibuwis niya ang kaniyang buhay para lang sagipin ang anak ko sa kapahamakan. And this is the only thing she asked, to marry his fiancee, I mean just by walking in the aisle.

Dumilat ako at dahan-dahan na tumango.

“Pumayag ka na ba?” tanong niya.

Nilingon ko siya at tinanguan. “You saved my son and I'll save you tomorrow.” sambit ko.

“Thank you! Thank you.” nagagalak niyang pagpapasalamat.

Nginitian ko siya nang bahagya. “What time?”

“At exactly 2:30 pm, the wedding ceremony will start.”

“Church wedding ba ito?”

Umiling siya. “Garden wedding.” sagot niya.

“Saan gaganapin?”

“One of my fiance's property. Don't worry. Ihahatid kita bukas. Ako na ang bahala sa iyo bukas.”

His Personal Stripper (HIS SERIES #1) ✓Where stories live. Discover now