Canlarım yeni bölüm geldi umarım keyifle okursunuz. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.🖤
Son zamanlarda gerçekten enerjim çok düşük ve saçma sapan kâbuslar görmeye, paranormal olaylar vs. Yaşamaya başladım. Bir süre bu konulara ve yazmaya ara verip kafamı toplamam gerekiyordu. Geçmişte de ciddi şeyler yaşadığım için dikkatli olmaya çalışıyorum. Kendimi her ne kadar korumaya alıp yazsam da bazen etkisi olmuyor. Bölümlerde gecikmeler olsa dahi anlayışınızı bekliyorum. Şimdiden çok teşekkür ederim.🙏
🖤🖤🖤
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bazı kararlar verirsiniz ve verdiğiniz o kararların geri dönüşü olmaz.
Bazı kararlar verirsiniz ve o karar artık kaderinizin ta kendisi oluverir.
İşte ben de kaderimi yeniden yazacak o kararı vermiştim. Canım yanıyordu. Kalbim acıyordu.
Geleceğimden, okulumdan, nişanlımdan, ailemden vazgeçiyordum ama bunu yapmak zorundaydım.
Yaşarken benim için mucizeler kadar mükemmel olan babam, öldüğünde gerçek yüzünü göstermiş ve beni hiç istemediğim o hayata mecbur bırakmıştı.
Zebran kıpkırmızı gözleriyle gözlerimin içine bitmeyen bir istek ve hevesle bakarken istediğini verdim ve kararımı ona yeniden söyledim. Ama aslında kendime kabullenmem için itiraf ediyordum.
" Tamam... Hüddam olmayı kabul ediyorum. Ne derseniz yapacağım. "
Ve babam ile Zebran'a boyun eğdim.
Kalbim acıyordu, aklım karmakarışıktı. Artık beni nelerin beklediğini bilmiyordum.
Zebran birkaç adımla yanıma gelip o iğrenç eliyle yüzümü okşayıp parmaklarıyla çenemi kavrayıp başımı havaya kaldırdı.
" Bu kararı verdiğine pişman olmayacaksın Ebrar. "
Sesindeki keyif beni öfkelendirse de sakin kalmaya çalıştım. Ona istediğini vermeyecektim.
" Beni bu kararı almaya mecbur eden sensin Zebran. Kararım farklı olsaydı da pişman olacaktım. "
Gözlerinde gördüğüm kıvılcımlar ile yüzümü parmaklarından kurtarıp bir adım geriledim. Onunla bu kadar yakın olmak midemi bulandırıyordu.
" Artık annemin ve kardeşimin yanına gitmek istiyorum. "
" Benden bu kadar sıkılmana çok üzüldüm. Birlikte biraz daha vakit geçirebilirdik. "
