Canlarımm yeni bölüm geldi umarım keyifle okursunuz.🖤🙏
Oy ve yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum.❤
İnanın yorumlarınızı okurken öyle eğleniyorum ve sizinle sohbet etmeyi o kadar çok seviyorum ki. Umarım sizler de seviyorsunuzdur.🥰🙏
Kitabın içindeki duaları ben kendim yazıyorum yani gerçek değiller korkmayın ( umarım) 😅
BÖLÜMÜ OKUYUP OY VE YORUM YAPMAYANIN GECE RÜYASINA GİRİP MUSALLATI OLURUM. TEHDİT DEĞİL HEP SİZİ SEVDİĞİMDEN.😎🤭😅
Aşklarım benim bu dünyada tanıdığım en tatlı insanlardan biri olan marsveryan yepyeni bir kurguyla hikâyesini yayınlamaya başladı. Okumak isterseniz CAPELLA -MOR CİNAYET kitabına bakabilirsiniz. Okurun bol, hayırlı olsun kuzum. Çook seviliyorsun.💜
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hayat kimi zaman bir çocukmuşuz gibi oynar bizimle. Ve biz de tüm masumluğumuz ile kanarız oyunlarına.
Zebran da işte benimle sanki onun kuklasıymışım gibi oynamaya başladı. Ve ne acı ki iplerim artık onun elindeydi. O ne isterse yapıyordum. Bunu yapmak zorundaydım. Bir daha o köyde yaşadıklarımı yaşayamazdım.
Hocamız olduğu andan itibaren okulda her gün kendimi diken üstünde hissediyordum. Tüm gün o ateş saçan gözleri üzerimden ayrılmıyordu. Bunu kimsenin fark etmemesi için her gün dualar ediyordum.
Eğer ki insanlar bunu fark eder ve Murat'ın kulağına giderse o zaman hiç de iyi şeyler olmazdı. Murat'ı, Zebran'dan asla koruyamazdım. Buna gücüm yetmezdi.
Aklımdaki düşünceler Damla'nın bana seslenmesiyle son bulurken kendimi sınıfımızdaki aynanın önünde gözlerimin içine bakarken buldum. Bu durumumu nasıl açıklayacağım konusunda hiçbir fikrim yoktu.
" Ebrar canım iyi misin? Kaç defa oldu sana sesleniyorum. "
Silkelenip kendime geldim ve ona doğru dönüp gülümsemeye çalıştım.
" İyiyim kuzum dalmışım öyle. "
" Hoca gelecek birazdan, ısınıp hareketlere çalışalım. "
" Tamam canım. "
Pelin hoca gelmeden önce diğer sınıf arkadaşlarımıza katılarak ısınmaya ve önceki derste öğrendiğimiz hareketleri çalışmaya başladık.
Hareketleri yaparken bile gözlerimin önünden o ateş saçan gözleri bir an olsun gitmiyordu.
Biliyordum, o gözler benim en büyük felaketim olacaktı. Beni çıkmaz sokaklara sürükleyip çaresizliğe mahkum edecekti.
