Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Derin bir nefes alıp büyük bir kararlılık ile bıçağı tam kalbinimin üzerine saplayıp intikam dolu bakışlarımla bedenimden süzülen kanı gözlerimle takip etmeye başladım.
Canım nefes almakta zorlanacağım kadar çok acıyordu. Sanki bir ateş topu sol göğsümde yanmaya başlamıştı.
PAT! PAT! PAT!
Kanım ayaklarımın ucuna damlarken gözlerim bulanıklaşıp ara ara kararmaya başladı. Tüm vücudum hissizleşiyor, karıncalanıyordu.
Ölüyordum...
" EBRAR! "
Zebran bana doğru gelirken daha fazla dayanamayarak titreyen dizlerimin üzerine kendimi bıraktım.
Beni kollarımdan tutup kendine doğru çekti ve bedenimi bedenine bastırdı.
" EBRAAAR! "
İsmimi acı içinde çığlık atarcasına bağırırken son gayretim ile acıdan yaşlar akan gözlerimi kızıl gözlerinde sabitledim. Aldığım her nefes bana zulüm gibi olsa da fısıldayarak konuşmaya başladım.
" Ben artık senin karın değilim Zebran. Çünkü ölüler kimseye ait olmazlar. "
Ve sonra karanlık belki de ölüm beni Zebran'ın kollarından alıp sarıp sarmaladı.
Artık ruhum ölümün tutsaklığındaydı ama özgürdü.
Hiç olmadığı kadar...
ALINTI SONU
Bombayı attım ve kaçıyorum🙈 Yeni bölümde görüşürüüüz😈🥰
