Canlarım yeni bölüm geldi umarım keyifle okursunuz❤
Biliyorum sık ve uzun bölümler istiyorsunuz fakat benim de bir hayatım var makine değilim oturup her zaman bölüm yazamıyorum.
Korku kategorisinde yazmak insanı psikolojik açıdan da çok yoruyor. Azab-ı Aşk ve Ervah hikâyelerimde yaşadıklarımı yaşamamak için elimden geleni yapsam da malesef olmuyor. Ve buna rağmen her hafta sizler için yazmaya devam ediyorum.
Ve bazı bölümlerde tek bir konuya değinmem gerekiyor hikàyenin içeriği ve gidişatı için ve bölüm kısa olabiliyor. Uzun uzadıya yazarsam bir süre sonra esas konudan sapıp saçmalamaya başlarım ve bunu yapmayı kesinlikle istemiyorum.
NOT: Lütfen her şekilde rahatsız olacak kişiler büyü sahnesini okumasın. Okuduğunuzda tüm sorumluluk size aittir. ❌ İşaretiyle belirttim.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum❤
- - -
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Verdiğiniz ufacık bir karar, kaderinizin tamamıyla değiştirebilir. Sizi bambaşka bir insan haline getirebilir. Ve işin en acı yanıysa asla ama asla geri dönüşü olmaz.
Saniyeler geçerken artık tarafımı seçmem ve kararımı vermem gerekiyordu.
Sağımdaki ve solumdaki melekler büyük bir savaşa girmiş beni kendi saflarına çekmeye çalışırken, Zebran hiçbir şey söylemeden gözlerimin içine bakmaya devam etti.
Acı da olsa bakışlarından anlamıştım.
Kaderimi yine kendi ellerimle çizmemi istiyordu.
Ama bu defa bir fark vardı.
Benimle birlikte sevdiğim herkesin kaderi değişecekti.
Vereceğim kararın beni kanla yazılmış bir lanetin kucağına atacağını öğrendiğimde ise herşey çok geç olacaktı.
Ona doğru bir adım daha attım ve aramızdaki mesafeyi kapattım. Kendi bedenindeydi. Her yerinden kurtçuklar ve küçük yılanlar çıkıyor, bedenindeki açık yaralardan zift gibi kanlar sızıyordu ve çok kötü kokuyordu.
Ne ara olduğunu ben de anlamamıştım ama ona alışmıştım. Kokusu eskisi kadar midemi bulandırmıyor ve dış görünüşü o kadar korkutmuyordu.
Sağ elimi kaldırıp yılan derisi gibi kaygan olan yüzünü avcumun arasına aldım. Gözümden akan bir damla yaş yanağımdan süzülürken gözlerinde yüzümün yansımasını görüyordum.
" Zebran sana yalvarıyorum, ne olur beni bu günaha sokma. Babam beni hiç düşünmeden kendi çıkarları uğruna kurban etti, ne olur sen de bunu bana yapma. Tamam, dininin görevlerini yerine getiren dört dörtlük biri olmadım hiçbir zaman ama bu çok çok fazla. Tahmininden de çok korkuyorum ve bana bir tek sen yardım edebilirsin. "
