Her şey bir ölümle başladı.
Ölüm, nefreti takip etti.
Nefret, intikamı körükledi.
Ve aşk hepsini alaşağı etti.
Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu.
Onların aşkı, çığlık.
Onların aşkı, ferya...
Şarkılar: Melek Mosso, Vursalar Ölemem In Mourning, Celestial Tear Aşkın Nur Yengi, Vur Hadi Vur Aşkın Nur Yengi, Kardelen Tamino, Indigo Night
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
38. Bölüm: "Yıldızlar Seni Bana Yazdığında"
Kaderimiz, doğduğumuz anda yıldızlar tarafından gökyüzüne çizilmeye başlar. Gökyüzünün kelimeleri yoktur, gökyüzünün yıldızları vardır ve yıldızlar henüz diller bile var olmamışken kaderi yazmaya başlamıştır.
Yıldız haritamı merak ediyorum. Ölüm evimin hangi gezegende durduğunu, aşk evimin hangi gezegene ait olduğunu, hangi yıldızın hangi açıyla kaderime yeni bir yol daha eklediğini tüm çıplaklığıyla merak ediyorum.
Parmağımdaki yüzüğü izlerken devamlı olarak aynı şeyi düşündüm. Yıldızlar gökyüzünde bir açı oluşturdu ve o açının içinde onun ismi belirdi. Kader onu bana, aldığım ilk nefes içimi yakarak derinlerime indiğinde ve bu dünyada ilk defa gözyaşlarına boğularak ağlamaya başladığım o anda getirdi.
Yıldızlar bir açı oluşturdu, onun ismi o açının içinde parladı ve büyüyüp ona geleceğim ânı beklemeye başladı.
Bu yola çıkarken sadece intikamın beni tüketeceğini düşünmüştüm ve zaten tükenmeye başlamış bir ruhun daha fazla kaybedecek bir şeyi olmadığını düşünerek bunu kabul etmiştim.
Şimdi ise intikam beraberinde aşkı da getirmişti.
Yıldızların yörüngemde, kaderimin etrafındaki hareketlerini hissedebiliyordum. Tükenen bir ruhu iyileştirmek için zayıfça yanan o alev, birdenbire büyüyerek tüm benliğimi ateşe verdi.
