(+18) içerik mevcuttur...
Yangın adamın, alevden kadını...
Şarkısının ardından başını çevirip sol göğsümün ve alev dövmemin üzerine minik birer öpücük bırakıp "Eğer renkler kendi aralarında bir ilah seçecek olsalardı; şüphesiz ki bu gözlerinin elâs...
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Ben aşırı kötü bir hafta geçirdim ve ilk defa bölümümü son dakika bitirip atıyorum❣️
Hepinizi güzel kalplerinizden öpüyor, çok uzatmadan bölüme uğurluyorum💕
🌼
Aile pikniğimizin üzerinden 1 ay geçmiş, yaram büyük ölçüde iyileşmişti. Zaman zaman birkaç parça eşya almak bahanesiyle evime uğrasak da Alaz tek başıma kalmama izin vermediği için mecburen onlara dönmek zorunda kalıyordum. Aslında onlarla olmak aşırı eğlenceliydi ama yine de kendi evimde kalıp olanları biraz olsun sindirebilmek istiyordum.
Son 2 ayda yaşadıklarımız asla bir çırpıda unutulacak şeyler değildi. Belki kendime dönmek, içimi dinlemek bana daha iyi gelirdi. Ama Alaz benim tam tersimi düşündüğünden evlenene kadar onlarla kalmamda ısrarcı oluyordu.
Onun tek endişesi evde yalnızken birinin yine bana zarar verme ihtimaliydi. Hatta belki de kendime zarar vereceğimi bile düşünüyor olabilirdi. Tartışmak ya da direnmek için gücüm olmadığından kabul etmiştim. Bir şekilde ikna edip evime geçeceğimi düşünüyordum.
Sabah kahvaltılarını oldukça erken bir saatte yaptıkları için uyanmak bana zor geliyordu. Alaz uyanma daha sonra yaparsın dese de aile kahvaltısına katılmamayı hem saygısızlık hem de nankörlük olarak görüyordum. Yıllardır böyle bir aile sofrasına oturmanın hayalini kurarken sırf biraz daha uyuyabilmek için elimin tersiyle itersem onca zaman yalnızlık çeken Aden'e haksızlık etmiş olurdum.
Alaz 2 ay olmasına rağmen hala işlerini evden yönetiyor, mecbur olmadıkça asla dışarı çıkmıyordu. Bu durum artık gerçekten can sıkıcı bir hal almaya başlamıştı. Ama onun bu endişesinin yersiz olduğunu da düşünmüyordum. Sonuçta Sadettin hala dışarda elini kolunu sallayarak geziyordu. Rasim ise içerde olsa dahi dışarıda parasıyla satın alacağı köpekleriyle bize karşı bir hamlede bulunabilirdi.
Düşüncelerim beynime sığmamaya başladığında güçlükle yatakta doğrulup ayaklarımı aşağı sarkıttım. Bugün hem Ilgaz'ın savcılık sınavı vardı hem de Alparslan'a geçmiş olsun ziyaretine gitmek istiyordum. Uzun bir süre yurtdışında fizyoterapi görmek zorunda kaldığı için bir türlü onu görme fırsatı yakalayamamıştım.
Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolaba ilerleyip spor bir kombin yaptım. Şirkete gitmediğim zamanlar genelde spor giyiniyordum. Bir süre daha Korhan ve Ergin Bey benim yerime işleri yürütecekleri için gitmeme gerek yoktu.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Odadan çıktığımda her zamanki gibi tüm aile fertleri sofrada beni bekliyorlardı. Her gün aynı şeyi yapıp nasıl geç kalıyordum gerçekten kendimi tebrik etmeliydim.
Süheyla annem ve Alaz'ın arasına yani artık bu sofradaki bana ait olan sandalyeye kurulup "Günaydın... Ben yine beklettim sizi özür dilerim" diyerek mahcup ifademi takındım. Sedef Hanım gülümseyerek "Günaydın Adenciğim. Önemli değil zamanla alışırsın sıkma canını" dediğinde az da olsa rahatladım. Bu durumu saygısızlık olarak algılamalarından çok korkuyordum çünkü.
