Aşkın Rengi Kırmızı (Renkler Serisi)

🌹27.Bölüm❤

Arkadaşlar bu bölümü ramazandan önce yazmıştım. Ona göre ilerleyen sahnelerde yanlış anlamayın ndjxbshxbbz

-

Uyandığımda Mustafa yanımdaydı. Hadi ama yine yanımda mı yatmıştı? Söyleyince de bahaneler üretiyor.

Onu dürtmemle birkaç dakika içinde uyanmıştı.

Yüzümdeki sırıtış ile onu süzerken hızla toparlanmıştı.

"Gece ses geldi. Annem odaya gelir diye yatmıştım. Uyuya kalmışım. Farklı algılama."

Başımla onayladım. Bakışlarım Mustafanın kanlı yastığına kaydı.

"Mustafa senin burnun mu kanadı?"

Dedim çenesini tutup burnuna bakarken.

"Önemli bir şey değil. Gece uyandım kanarken. Yine de kalmış baya."

Söylediği şeyle kıkırdadım. Pot kırdığını anlamış olmalıydı ki hızla bakışlarını kaçırdı.

"Hani annen geldi diye yanıma gelmiştin. Hani uyuyakalmıştın."

"Ben...Şey..."

"Tamam tamam anladım. Gece burnunun kanamasına kalktın sonra aslında başka odada kalacaktın da yine ses duydun annen gelir diye yeniden gelmek zorunda kaldın. Öyle değil mi?"

"Aynen öyle oldu."

Gülmemi zorla bastırarak yataktan kalktım.

Yine aynı rutin gerçekleşmişti. Kahvaltıdan sonra ben okula Mustafa işe gitmişti ama önce kaynanamı eve bırakmıştık.
-

Okuldan sonra annemlere geçmiştim. Onlarla biraz özlem giderdikten sonra yeniden eve gelmiştim. Annemler evimize hiç gelmemişti. Evleneli çok olmadı yeni evli çiftin evine hemen gidilmez diyordu. Annem bu olgunluğu gösterirken kaynanam her Allah'ın günü bizdeydi.

Gelen şırıltı sesleriyle Mustafanın duşta olduğunu anlamam uzun sürmemişti.

Odaya girip üstümü değiştirdim.

Sesler hâlâ devam ederken içimdeki dürtü de hâlâ devam ediyordu.

Bu dürtülere sahip çıkmalıydım ama pek başarılı değildim.

Yavaş adımlarla banyoya doğru ilerledim.

Elim kapının kulpuna giderken açmış ve banyoya girmiştim.

Kapıyı kapatırken "Ben duştayım Birsen." Duşakabinden hâlâ sesler geliyordu.

Duşakabini açıp içeriye girdiğimde gözlerim hemen Mustafayı buldu.

"Ben duştayım dedim ya. Neden girdin?"

Vücudunu süzdüm. Çıplak vücudu güzel dururken altında şortu vardı.

Yüzü gözü köpük içindeydi.

"Beni normalde dinlemiyorsun ben de sana kendimi burada anlatırım."

"Burada?"

"Evet burada."

"Tamam çıkayım konuşuruz."

"Hayır sen beni tam şuan dinliyorsun."

"Birsen..."

"Mustafa ben... Çok direndim çok kez reddettim ama..."

"Gerçekten şuan konuşacak mıyız?"

"Dinle beni. Aslına bakarsan bunu çok düşündüm. Çok kez aklımda birçok şey çürüttüm ve sonunda kendime itiraf ettim."