🌹36.Bölüm❤️

3.7K 175 11
                                    

Mustafadan...

Ben, ben var ya ah bu aptal ben. O kadar gerizekalı o kadar salağım ki. Başıma gelen her şeyi hak ediyorum. O gün ona o kelimeleri sarf ederken aklım neredeydi acaba?

Ben bu kadını öylesine çok seviyordum ki. Eskiden ne kadar gülüyorsa şimdi o kadar somurtuyordu. Ben bir kadının gülüşünü çaldım. Üstelik bu kadın benim karımdı ve her şeyimdi. Ben bu kadın için ölürdüm. Ve aptal ben onu kırmıştım. Hemde çok fena kırmıştım.

Kaç gündür ayrı bir odada uyuyordu. Kaç gündür aynı evde olmamıza rağmen farklı yerlerdeydik sanki.

Yavaşça kapısını tıklattım.

"Gelme Mustafa! Gelme artık sen!"

"Bir şey konuşacaktım."

"Seni dinlemek, seni görmek istemiyorum. Git başımdan!"

"Gerçekten bu kadar çok mu nefret ediyorsun benden?"

Sessiz kalınca derin bir nefes aldım.

"Peki. Akşam yemeği hazırladım. Sen çocuklarla beraber yersin aşağıda. Ben odada dururum. Görmezsin beni."

Sessizliğini sürdürürken odaya ilerledim. Başıma yastığa koydum. Günlerdir içimde biriktirdiğim her şey dışarıya çıkıyordu şimdi. Gözlerimden yaşlar akarken kendimi sıkıyordum.

Kapı açılınca içeriye Çiçek girdi.

"Baba neden ağlıyorsun?" Kucağıma atlarken göz yaşlarımı sildim hızla.

Ben oturur pozisyona geçerken o da benim karşıma oturmuştu.

"Ağlamıyorum ki mucizem. Sana öyle gelmiş."

Eliyle yüzümü iyice kuruladı.

"Ağlamak sana yakışmıyor. Neden ağlıyorsun ki? Annemde ağlıyor. Neden ağlıyorsunuz ki? Bakın bende ağlarım."

Söylediğine gülerken başına öpücük kondurdum.

"Annenle küstük biz o yüzden üzülüyoruz. Bazen sende Merihle küsüyorsun ve kısa sürüyor biliyorsun."

Merih ortağım olan Demirin haylaz çocuğuydu ve Çiçekle iyi anlaşırlardı.

"Ama biz küsünce Merih bana papatya getiriyor. Bende onu affediyorum. Sende anneme alsan affeder belki seni."

"Öyle yaparım o zaman kızım. Bakalım artık. Ee sen yemek yemeyecek misin? Senin için çok güzel yemekler yaptım."

"Sen gelmeyecek misin sofraya?"

"Ben pek aç değilim. Acıkırsam yerim merak etme sen."

"Tamam o zaman. Ben yine geleceğim tamam mı?"

"Tamamdır."

"Seni seviyorum babacığım." Deyip yanağıma öpücük kondururken bende onun yanağını öpmüştüm.

"Bende seni seviyorum güzel kızım."

O giderken yeniden yattım yatağa. Uyku bastırıyordu zaten. Gözlerimi kapattığım gibi uyumuşum.

*

Birsenden...

Boğazım ağırırken aşağıya mutfağa su içmeye inmiştim.

Kahvaltı sofrasını görürken şaşırmıştım. Portakal suyunun altında küçük bir not vardı.

Afiyet olsun karıcığım.

Kağıdı aldığım yere geri koyarken bir bardak su doldurup içtim. Mutfaktan çıkarken buzdolabına asılı olan not kağıdını elime aldım.

Buzdolabında senin için yaptığım çilekli kek var. Yanına süt de var. Hem bebeğimiz güzel beslenir. Hemde sen seversin (:

Aşkın Rengi Kırmızı (Renkler Serisi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin