Part 9 : តាំងមីងចាប់កំណេីត

427 38 0
                                        

#យប់

ពេលវេលានេះជាពេលសម្រាករបស់អ្នកគ្រប់គ្នាខុសតែថេយ៉ុង ដែរស្លៀកពាក់ពណ៍ខ្មៅ ពាក់របាំងមុខពណ៍ខ្មៅ កំពុងលិបលរ នៅមុខក្លោងទ្វាវិមាន ដេីម្បីចេញទៅរកគោលដៅខ្លួន គ្រប់សកម្មភាពទាំងអស់ ស្ថិតក្រោមភ្នែក មនុស្ស ២ នាក់ដែរមាន ទិសដៅខុសគ្នាម្នាក់ជា ជុងហ្គុក ម្នាក់ទៀតគឺ យ៉ុនហ្គី គេលួចមេីលរាងតូចព្រោះតែបញ្ជារលោកអ៊ុំ តែមិននឹកស្មានថា សម្តីលោក យ៉ានជាការពិត ថេ យ៉ុង ពិតជាលួចចេញក្រៅមែន ឯ យុនហ្គីគេមកទីនេះមិនមែនចង់ដឹងអ្វីទេ តែសកម្មភាពរាងតូចទាំងប៉ុន្មានគេអត់សង្ស័យមិនបានពិតមែន ។ ជុង ហ្គុកក៏ឆ្ងល់និងរាងតូចដូចគ្នា គេទៅល្អាងរកអ្វីទៅ ចុះបេីមានគ្រោះថ្នាក់នោះ គិតហេីយធ្វេីអោយគេអត់ខឹងមិនបានមែន ពួកគេធ្វេីការតាមដានរហូតដល់ ល្អាងជ្រលភ្នំ ថេ យ៉ុងឈរច្រត់ចង្កេះអេះក្បាល ព្រោះមិនដឹងទៅតាមផ្លូវបន្តណាទៀត គេលេីកកូនដបនោះមកបេីក លេចនៅ ព្រលឹង តាំងមីងចំពោះមុខ ជុង ហ្គុកនិង យ៉ុន ហ្គីក៏ភ្ញាក់ផ្អេីលដែរ តាមពិតព្រលឹងនោះគឺគេជាអ្នកឃុំ ទុក

«ន៎ែ.....ទៅតាមផ្លូវណាទៀតហេតុអីរកមិនឃេីញ» ថេ យ៉ុងសួរគេ វិញ្ញាននោះឮហេីយទេីបនាំគេទៅ ពេលដល់ល្អាងថេ យ៉ុង ដេីរចូលដោយគ្មានខ្លាចអីបន្តិច តែពេលចូលមកដល់គេលេីកចញ្ជេីមម្ខាង រកមេីលព្រលឹងដ៏ទៃតែរកមិនឃេីញសោះ ពេលនោះរាងក្រាស់ហោះចូលមកដោយសារគេចាំខាងក្រៅយូរហេីយ នៅមិនទាន់ចេញមក

«សិ...សិស្សច្បង »ថេ យ៉ុងរកដេីរគេច តែគេក៏ចាប់ដៃម្ខាងខ្លួនជាប់

«ឯង មកទីនេះធ្វេីអី ទីនេះគ្រោះថ្នាក់ដឹងទេបេីមានគ្រោះថ្នាក់គិតយ៉ាងម៉េច»គេស្តីអោយរាងតូចដែរ ឈរមេីលមុខគេដោយស្ងៀមនោះ

«លែង ដៃសិនទៅ»រាងក្រាស់ ដកដៃចេញតាមគេប្រាប់

«ហេីយមេីលជុំវិញនេះទៅ»ជុង ហ្គុកងាកមេីល តែគ្មានអ្វីទាល់តែសោះ គឺទទេរស្អាត

«ប្រលឹង ទាំងអស់បាត់ទៅណា ហេីយ ហេតុអីក៏ទទេបែបនេះ» ជុង ហ្គុកឆោទ្បោពេលព្រលឹងទាំងអស់ត្រូវបានបាត់

«បងសួរខ្ញុំយ៉ាងម៉េចដឹង បេីខ្ញុំទេីបមកដែរ តែអេ
អាច្មក់ឯងមានដឹងទេថា ឳរបស់ឯងនៅឯណា»

ព្យុះស្នែហ៍ ព្យុះពិភពគុណ Where stories live. Discover now