Part 17 : យេីងស្រលាញ់ឯង

457 31 1
                                        


«តែបន្តិចប៉ុណ្ណោះ» រាងក្រាសអោនខ្សឹបដាក់ត្រចៀកគេហេីយងេីបថេីប ថេ យ៉ុងម្តងទៀត ដៃមិនទំនេរកំពុងតែស្រាយក្រណាត់អាវរាងតូច ម្តងបន្តិចៗរហូតដល់អស់ បន្ទាប់ពីស្រាយហេីយគេក៏ទាញក្រណាត់អាវទៅម្ខាង... រូបរាងរបស់គេពិតជាស្អាតណាស់ សរលោង ហេីយក្រអូបទៀត រាងក្រាស់ទម្លាក់ដៃដែរកំពុងកាន់ភួយចុះ ថេឃេីញភ្លាមក៏លេីកទ្បេីងវិញទាំងភ័យ ព្រោះខ្លាចមានអ្នកឃេីញ ពេលនេះគេធ្វេីអីមិនត្រូវទេដូចត្រូវថ្នាំសន្តំរបស់រាងក្រាស់ចឹង ។

...ជុងហ្គុកពេលដែលទាញក្រណាត់ចេញហេីយ គេបានអោនទៅរកសាច់ទ្រូងម្ខាងដែរមានសាក់លេីនោះ គេថេីបចុះថេីបទ្បេីង ហេីយត្របាក់ទ្បេបបឺតជញ្ជក់វា ដៃម្ខាងទៀតច្របាច់តិចៗ  ថេវិញ យកដៃម្ខាងមកស្ទាបក្បាលរាងក្រាស់ចំហមាត់ ព្រោះតែស្រេីបស្រាល គេមិនដែរស្គាល់រសជាតិបែបនេះពីមុនទេ ។ រាងក្រាស់បៅពីម្ខាងទៅម្ខាងព្រោះតែឈ្លក់វង្វេង ក្រោយមកគេងេីបស្រាយក្រណាត់អាវខ្លួនឯងចេញ

«សិស្សច្បង មិនមែនពេលនេះទេ» ថេ និយាយឃាត់ទៅអ្នកងេីបសម្លឹងមុខខ្លួននោះ តែរាងក្រាស់នៅតែដោះអាវដរដែរ

«យេីងមិនអោយលេីសលួសទេ» រាងក្រាស់អោនទៅញញឹមដាក់រាងតូចដែរមុខកំពុងក្រហមតិចៗ

«សិស្សច្បង មិនបានស្រវឹងទេមែនទេ» ថេសួរទៅគេ ហេីយសម្លឹងអ្នកដែរញញឹមដាក់ខ្លួនមិនឈប់

«ស្រវឹងងងង»រាងក្រាស់អោនទៅអោបរាងតូចពីលេីហេីយខ្សឹបដាក់ ញញឹមមិនឈប់(គេមិនដែរបានញញឹមទ្បេីយ តែនៅពេលនេះទោះមានអ្នកឃាត់មិនអោយញញឹមក៏គេធ្វេីមិនកេីតដែរ)ហេីយខ្លួនគេនិង រាងតូចចំហរអាវដូចគ្នាដូចច្នេះពេលអោបទៅវាកក់ក្តៅ (ចឹងតេីបានពូហ្គុកដោះអាវ)

«សិស្សច្បង អម្បាញពួកយេីង...»ថេសួរទៅអ្នកអោបមិនលែងនោះទាំងអៀនៗ

«ពួកយេីងថេីបគ្នា ថេីបបែបនេះ សឺតសឺត» រាងក្រាស់និយាយតិចៗ ហេីយបែរមកថេីបថ្ពាល់រាងតូច២ ៣ខ្សឺត បន្ទាប់មកគេងេីបគេងផ្អៀងយកដៃទ្រក្បាលទាញភួយពីដៃរាងតូចយកមកបាំងបន្ត (admin អាណិតឆ្មា២ក្បាលនៅក្រោមណាស់) រាងក្រាស់យកដៃម្ខាងទំនេរនោះយកមកស្ទាបអង្អែលមុខរាងតូច គេអូសមេដៃពី ភ្នែកដល់មាត់ហេីយនិយាយ

ព្យុះស្នែហ៍ ព្យុះពិភពគុណ Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang