Chapter - 3 (📸📽️👠)

34.2K 173 0
                                    

ပန်းရောင်မီးတွေအောက်က တံခါးပေါက်ကြီးတစ်ခု။ထိုတံခါးပေါက်ကြီးနောက်မှာ‌တော့ လူလုပ်သုခဘုံတစ်ခု။ထိုသုခဘုံထဲမှ သီချင်းသံတွေ တိုးတိုးလေးလျှံထွက်နေတာကို သူတို့နှစ်ယောက်ကြား‌နေရသည်။

"ဟျောင်..ဒါ 21+ club နော်"
"ဟင်...ငါတို့ဝင်လို့ရပါ့မလား"
"အားလုံးစီစဉ်ပြီးသား"

ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား အထဲကိုဝင်လိုက်တော့ ပထမဆုံးခံစားမိတာက ကျောထဲကိုအေးစိမ့် ‌သွားခြင်းပင်။
ကျော်ကျော်က ကောင်တာကိုသွားပြီးပြောနေသည်။သူကတော့ မလှမ်းမကမ်းမှာစောင့်နေသည်။

"လာ...ရပြီ"

ဘာတွေပြောလိုက်လို့ သူတို့ဝင်ခွင့်ရသွားလည်းကောင်းမြတ်ကတော့မသိပေ။သို့ပေမယ့်လည်း ကျော်ကျော့်ကိုသာယုံပြီးဆူးပုံနင်းတော့မည်ဟုသူဆုံးဖြတ်လိုက်‌တော့သည်။

အထဲကိုထပ်ရောက်တော့ သီချင်းသံကနားအူလောက်အောင်ကျယ်လောင်နေတာကို ထပ်သတိထားမိလိုက်သည်။ပြီး‌တော့မီးရောင်တလက်လက်ကြားမှာ မူးယစ်ကခုန်နေကြတဲ့ လူအုပ်ကြီး။မှောင်မှောင်မဲမဲနဲ့ဆိုတော့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်သဲသဲကွဲကွဲ သိပ်မမြင်ရ။

"ဒုန်း..ဒုန်း...ဒုန်းး...ဒူ..ချပ်...ဒူ...ချပ်"

ထို့နောက်ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းဆီကိုကျော်ကျော်ကသွားတော့ သူလည်းယောင်တောင်ပေါင်တောင်နဲ့လိုက်သွားလေသည်။ထိုဝိုင်းကလူကို ကျော်ကျော်နှုတ်ဆက်လေသည်။

"ကိုကြီး..နေကောင်းလား"
"ဟာ...သားလေး၊ မင်းကွာကြိုမပြောဘူးးဧည့်သည်ပါလာမှာကို"
"ဟုတ်တယ်...ကျွန်တော့်ဘော်ဒါလေ"
"ကောင်းမြတ်ပါခင်ဗျ"
"..အစ်ကိုနာမည် မိုးထွန်း...မင်းကောင်ကြီးကစောက်ရမ်းပွေးတာ..သူနဲ့ကြည့်ကျပ်ပေါင်းနော်"
"အာ..ဘရားသားကလည်းနောက်ပြီ"
"ဟားးးဟားးးး"

ကျော်ကျော်တရင်းတနှီးနှုတ်ဆက်နေတဲ့ ထိုဘဲကြီးကမရှိဘူးဆို ၄၀ကျော်လောက်ရှိပြီ။ဘေးနားမှာ အရမ်းဟော့တဲ့ စကီလေးတစ်ပွေပါသည်။
စကီလေးကြည့်ရတာ တော်တော်ကွဲနေပြီ လို့သူ‌‌မြင်မိသည်။ဘာလို့လဲဆိုတော့ အင်္ကျီကြယ်သီး‌တွေပြုတ်‌နေ ရုံသာမက နို့ကြီးတစ်ဖက် အပြင်ကိုလျှံထွက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးပေါ်နေတာတောင် အရက်ခွက်ကိုဆက်မော့နေဆဲမို့ပင်။

အိမ်မက်မဟုတ်‌သောအိမ်မက်Where stories live. Discover now