အိမ်သာထဲကိုလူဝင်လာတော့ လက်ခလယ်လေးကို အဖုတ်ထဲက သူမမြန်မြန်ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး
"ဝေါ...ဝေါ"
ရေဆွဲချလိုက်သည်။
ကွန်ပြူတာစားပွဲဆီပြန်လာပြီး အလုပ်ဆက်လုပ်သည်။ဒီတိုင်းထိုင်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ခြောင်းပူးလိုက်ရင်တောင် ဖီးလ်တက်ချင်နေတာ ခြေထောက်ကိုချိတ်ထိုင်လိုက်တဲ့အခါ ကောင်းလွန်းလို့ မျက်လုံးတောင် တစ်ချက်မှေးဆင်းသွားသည်။
ကောင်းမြတ်ကလည်း ညစ်ညမ်းတဲ့စာတွေ ဆက်တိုက်ပို့နေတော့ သူမခက်နေရော့ပြီ။
"အိပ်ရာပေါ်မှာ လုပ်ပေးမယ်နော် အမ.....ကျွန်တော်အမရဲ့ဟာလေးကို သွင်းချင်နေပြီ....အလုပ်ဆင်းတော့မှာလား...မနက်ကလုပ်လက်စကိစ္စတန်းလန်းလေး ပြန်ဆက်ချင်တယ်"
စသည်ဖြင့်။
ထို့နောက် အလုပ်ဆင်းချိန်တော့ရောက်လို့လာခဲ့လေပြီ။
"ပြန်တော့မှာလား မဆု"
"ပြန်တော့မယ်လေ လုပ်စရာလေးရှိလို့"
အားလုံးကိုနှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့သည်။
ရောက်ဖို့နီးလာလေ စိတ်တွေကလှုပ်ရှားလေ။ခန္ဓာကိုယ်က အပူတွေ တရှိန်းရှိန်းတက်လာသည်။
တိုက်ခန်းကိုရောက်ရောက်ချင်း အပေါ် အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ရင်း ကောင်းမြတ်ရဲ့အခန်းထဲကိုသူမဝင်သွားလိုက်သည်။
"ပြန်ရောက်ပြီ"
ရေချိုးခန်းထဲက တဘက်ပတ်ပြီးထွက်လာတဲ့ကောင်းမြတ်ကို သူမပြေးပြီးဖက်ထားလိုက်သည်။
"ကျွန်တော် အဝတ်လဲလိုက်ဦးမယ်"
"မရဘူး မလဲနဲ့...ဖုန်းထဲမှာပို့ထားတာလုပ်ပေးတော့"
"အိုကေပါဗျာ အဲ့လိုဆိုတော့လည်း"
ဆာလောင်နေတဲ့ ဆုရီကိုသူ ကျွေးရတော့မည်ပေါ့။
သူမကိုပေါင်နှစ်ဖက်ကနေကိုင်ကာ မလိုက်ပြီး ချီလာခဲ့သည်။ထို့နောက်အိမ်ရှေ့ကဆိုဖာခုံပေါ်ကို ပစ်ချလိုက်သည်။
"အင့်.."
ဂျင်းဘောင်းဘီလေးကိုဆွဲချွတ်ပြီး ပေါင်လုံးတွေကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်လိုက် နမ်းလိုက်လုပ်သည်။
YOU ARE READING
အိမ်မက်မဟုတ်သောအိမ်မက်
General FictionWarning⚠️အပြာစာပါ⚠️ဇာတ်လမ်းကတော့...တိုက်ခန်းရဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းကို မိသားစုတစ်စုပြောင်းလာရာကစပါတယ်။
