Torn in Two (Elite Girls 2)

Chapter 37 - Benevolence

CHAPTER 37

BENEVOLENCE

Iris' POV

"Iris, pa-photocopy nga nito, six copies each. When you're done, just put it on my table." Walang anu-ano'y binagsak ng supervisor ko ang isang bulk ng papers sa harapan ko. I flinched but didn't say a word. Nagmamadali siguro siya kaya naibagsak niya.

I stood up and immediately went to where the copy machines were.

Ang dami namang pipindutin dito. Ano ba dito ang xerox? Wala namang nakalagay na words...

I bit my lower lip and looked around. Wala akong ka-close sa kanila dahil nahihiya akong mauna kausapin sila. No one tried to be friends with me as well.

Tumalikod na lang uli ako sa kanila at pumindot ng kung ano-ano hanggang sa gumana na iyon. I sighed in relief when nothing 

"Damian! You're here! Just in time! We were just talking about your proposed idea regarding our next project and we all decided we'll go with it. Maganda ang naisip mo at very innovative. We're sure our bosses would approve it."

"Talaga ho? I'm glad you all liked it."

"Halika, sumama ka sa meeting room. Kayong dalawang interns, sumama na rin kayo."

I peeked at them and caught Damian looking back at me but he quickly attended to almost everyone calling his name.

Hindi ko mapigilang hindi mainggit. My supervisor has a huge smile and adoration on her face, something she had never showed me. Ibang iba ang treatment niya sa mga kasamahan kong nago-OJT kumpara sa akin.

Sighing, I just continued what I was doing. Ayokong mapagalitan na naman katulad nang nangyari kahapon nang hindi ko matapos kaagad ang inuutos niya sa akin.

My first week here was fun. Ms. A made sure we have been doing something useful of our time. Sobrang saya ko pa nga dahil ang dami kong natututunan kaso bigla siyang nagkaroon ng business trip sa ibang bansa at kinailangan siya sa branch doon kaya naman pinaubaya niya kaming mga interns sa katrabaho niya. I thought everything would be the same but my new supervisor seemed to dislike me a lot.

Simula pa lang ay ramdam ko na ang pagkairita niya sa akin. Nakasimangot siya kapag ako ang lumalapit sa kanya at mas inuutusan niya ako kumpara kila Damian. In fact, I don't think I ever heard her ask Damian for anything. She's annoyed at me but she's super happy when Damian's around.

"You need help?" Napatalon ako sa gulat nang may magsalita sa gilid ko.

"Damian, anong ginagawa mo dito?" Tumingin ako sa meeting room at kita kong halos lahat ay nakatingin sa amin.

"I was wondering why you weren't with us."

Hindi pa ba halatang ayaw kasi akong makasama kaya hindi ako inimbitahan?

"Tulungan na kita para matapos ka kaagad." Bigla niyang kinuha ang kalahati ng mga papel na nasa kamay ko at sinimulan na ang pag-xerox sa mga iyon. We have three copy machines on this floor but I could only manage to use one. Ayoko kasing maghalo halo at baka malito ako sa pag-sort.