•••
"Tamam, ben aynı zamanda senin için arkayı da kontrol edeceğim. Sen sadece önüne odaklan."
Derin bir nefes alarak yanında emniyet kemerini bağlayan bedene baktı kısa süreliğine.
Gergin miydi, evet. Heyecan, tavandı. İstek, yerinde duramıyordu. Hyunjin'i öpme isteği, her şeyden ağır basıyordu.
Sinirini bozan duyguları sayesinde yeniden yanmaya başladığını hissederken camını sonuna kadar açtı ve dikiz aynasından arkasını kontrol ederek yavaşça yola çıktı.
"İşte böyle."
Neredeyse boş otobanda sağ şeride geçiş yaparak gaza biraz daha yüklendi. Elinin altındaki arabanın görebileceği ibreyi bilmese şu an uçuyoruz diyebilirdi.
Evet, bir de araba sürmeyi sadece iki haftadır bilmese.
"Biraz daha hızlanabilirsin." Hyunjin gözlerini Seungmin'den ve temkinlice sürdüğü aracın kontrol panellerinden ayırmazken söylemişti bunu.
Kendisi araba sürerken nasıl izlediğini biliyordu, bu sebeple ona hediye ettiği Maybach Exelero sanırım en içine sinen şey olmuştu.
Yaptığı hız yüzünden etraf bulanıklaşırken, arabanın sesiyle delirecek gibi hissediyordu Seungmin. Bu mükemmeldi.
"Vay canına!"
120'yi geçen ibreyle gülerek yola kilitlendi. Bir yandan da sol şeridi kontrol ediyordu.
Yan tarafta tepkilerini izleyen Hyunjin ise ne yapacağını anlamış, ona yardımcı olmak adına sesini duyurmak için yükseltmişti.
"İlk boş gördüğün anda sola geç ve arttır hızını. Aynada arabanın tamamını görene kadar sakın önüne geçme, bir Aston Martin'le yarışmak şu anki hedeflerimiz arasında değil."
Son dediğine Seungmin de gülerken onayladı ve dediğini yaparak kontrollü bir şekilde sol şeride geçti.
Arabanın normal hız olarak kabul ettiği 150'yi geçerken tekrar kontrollü bir şekilde şeritlerine dönmüştü.
"Pekâlâ, ileride bir alt geçit var. Yol birleşiyor. Girmeden sağa çek, gerisi bende."
Başka şartlar altında olsa kesinlikle itiraz ederdi fakat böylesine kendisini yutabilecek bir arabayı bile güvenerek vermesi zaten onun için her şeydi.
Yaklaşık iki üç dakika sonra alt geçit görününce hızını düşürdü, arkalarından yetişen Aston'a yol vererek sağa çekti.
Arabayı durdursa bile on dakikalık yaşadığı güzel ânın etkisinden çıkamamış gibi delicesine gülümsüyordu. Ellerini direksiyonun üzerinde gezdirerek yanındaki uzun saçlı bedene döndü.
"İnanılmazdı."
Hayran bakışlarına karşılık aynı şekilde gülümseyen Hyunjin dayanamamış, saçlarını karıştırarak ellerini kulaklarına götürmüştü.
"Sonuçta artık gidip geleceğin çok yer var, en iyi karar buydu."
Hâlâ kulaklarının yumuşak dış yüzeyinde gezinen parmaklarla gözlerini kapatma hissine engel olamazken dudaklarından kaçan mırlamaya da engel olamamıştı Seungmin.
