finale adım adım kısmındaki geçiş bölümü
İYİ GECELER BÖLÜMÜ
💁🏻♀️
•••
Arabayı durdurduğum gibi emniyet kemerini ayırdı bedeninden. Bende bunu fırsat bilip koltuğumu geri alarak ona alan tanıdım.
Giydiği takımın ceketini sıyırıp bacaklarını iki yanıma atarak yerleşti üzerime.
Sabırsız ellerim ince belini yakaladığında onu iyice yerine yerleştirirken gece boyu bakıp durduğum dudaklarına hapsolmuştum sonunda.
Hırçınca dudaklarını emip dişliyor, dilimi kabul etmesi için başımı yana eğiyordum. Karşılığında ise elleriyle saçlarımı çekiştirebildiği kadar çekiştirip kasıklarım üzerinde yer edinebildiği kadarıyla sürtünüyordu.
İnce kumaşın üzerinden baştan aşğıya gezdirdim ellerimi. Bunun yetmediğini anladığımda ise gömleğinin düğmelerini bulduğum gibi sertçe iki yana çektim sadece, hepsini açmakla uğraşamayacak kadar sabırsızdım.
Bana yardımcı olup boynundaki kravatını da çıkardığında geri çektim onu.
Sert öpüşmemiz sebebiyle soluk soluğa kalan halimle uzunca gözlerim önüne serilmiş beyaz tene baktım, kusursuz güzellikteki bedenine.
Ben büyülenmiş bir şekilde ellerimi boynundan aşağı yavaşça gezdirirken o ise hâlâ saçlarımda olan bir elini yanağıma indirmişti.
"Bu gece o tatlı ve kibar Seungmin olmayacağım."
Yaklaştı, tek eliyle sakince gömleğimin düğmelerini açarken dudaklarının çenemde sürtünüşünü hissettim.
Nefeslerimiz birbirine karışıyor, bedenimi saran sıcağa rağmen elimin altındaki teni ittirmek istemiyordum.
Dayanamayacağımı anlayıp hamle yapmaya kalktığım sırada çıplak göğsüme elini yerleştirerek durdurdu beni.
Şimdi nefesi kulağımın hemen altındaydı, ıslak dudaklarıyla kendince bir yeri işaretledi acele etmeden.
Ellerimi kaydırıp belinden kalçalarına getirdiğimde düşünmeden sıkıp kendime bastırdım.
Bu defa kısık inlemesi dudaklarından firar edip kucağımda istemsizce yükselirken yutkundum.
Sesini hep duymak istiyorum Kim Seungmin. sana her dokunduğumda ve şu anki gibi ellerim bedenindeyken her titrediğinde.
"Hiçbir şeyi bu kadar istemedim Hyunie. En çok seni istiyorum. Seni, içimde istiyorum."
Beni yavaşlatıp durduran engellerin kalktığı hissederken parmaklarım çenesini bulmuş ve kavradığı gibi tekrar ait oldukları yere, dudaklarıma kavuşturmuştum.
Gömleğini omuzlarından aşağı itip kucağımda daha yukarı yerleşmesini sağladım. Kalçalarındaki ellerimle sertçe üstümde sürtünmesine yardımcı olup delice dudaklarını eziyordum.
Ama yeterli değildi, sanki hâlâ fazlalıkların içindeydik.
Dudaklarımı çekip boynuna yöneldim, tadını almak istercesine emdiğim sırada başını geriye atmış, bana yer açmıştı. Kaçırmadım bu fırsatı ve değerlendirdim.
