ကျန့်ကျန့်လည်းရုန်းကန်ရင်မြို့အုပ်မင်းဝမ်ခေါ်ဆောင်ရာနောက်ပါသွားတော့တယ်။
မြို့အုပ်မင်းဝမ်းကဝိုင်သောက်ထားတဲ့အရှိန်ရယ်၊ဆေးခတ်ခံထားရတဲ့အရှိန်ရယ်ကြောင့်သူရဲ့စိတ်အစဥ်ကဂနာမညိမ်ဖြစ်နေတယ်။
မြို့အုပ်မင်းဝမ်းကသူ့အတွကိစီစဥ်ပေးထားတဲ့အိပ်ခန်းဆီကိုကျန့်ကျန့်ကိုခေါ်သွားတယ်။
အခန်းထဲ့ရောက်တော့ကျန့်ကျန့်ကိုအိပ်ရာပေါ်ကိုပစ်ချတယ်။
ပစ်ချလိုက်တဲ့အရှိန်ကပြင်းလွန်းလို့ကျန့်ကျန့်ခါးဆီကအောင့်သက်သွားတယ်။
ကျန့်ကျန့်မောင့်ရဲ့အကြည့်တွေကိုကြောက်တယ်။မောင့်ရဲ့ရီဝေဝေမျက်လုံးတွေက ကျန့်ကျန့်ကိုသားကောင်းတစ်ကောင်လိုစိုက်ကြည့်နေတယ်။
မောင့်ကျန့်ကျန့်ရဲ့အပေါ်ကိုအုပ်မိုပြီးကျန့်ကျန့်ကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်။ထို့နောက်ရှောင်ကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုအတင်းစုပ်ယူနမ်းရှိုက်တယ်။
ကျန့်ကျန့်လည်းကြောက်လွန်း၍မောင့်ရဲ့ရင်ဘက်ကိုလွတ်နေတဲ့လက်တွေနဲ့ရိုက်တယ်။မောင်က ကျန့်ကျန့်ရဲ့လက်တွေကိုအတင်ဖမ်းဆုတ်ပြီးသူ့ရဲ့လက်တစ်ဖတ်ဖြင့်ခေါင်းရင်း၌ဖမ်းစုပ်ထားတယ်။
ထို့နောက်ရိပေါ်ရဲ့လွတ်နေတဲ့လက်တစ်ဖက်ကကျန့်ကျန့်ရဲ့အက်ျီကြယ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းဆဲဲဖြုတ်နေတယ်။
အက်ျီကြယ်သီးများဟာဝမ်းရိပေါ်ရဲ့လက်ချောင်းများအောက်တွင်ကျရှုံးခဲ့ရသည်။ထို့နောက်ရှောင်ကျန့်၏ရှပ်အက်ျီလေးသည်မြေပြင်ပေါ်သို့ဝပ်ဆင်းခဲ့ရသည်။
ထို့နောက်ဝမ်းရိပေါ်သည်ရှောင်ကျန့်၏အပေါ်ပိုင်ကိုသူ၏လက်ဝါးတစ်စုံဖြင့်ပွတ်သပ်နေသည်။သူ၏ကြမ်းတမ်းလှသောအနမ်းများဟာဆာလှောင်မွတ်သိပ်နေသည့်ကျားတစ်ကောင်နှယ်။
ထို့နောက်ဝမ်းရိပေါ်၏လက်တစ်ဖက်သည်ရှောင်ကျန့်ဝတ်ထားသောဘောင်းဘီအတိုလေးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ရုတ်တရက်ဆန်သောဝမ်းရိပေါ်၏အပြုအမူကြောင့်ကြောင်သွားစဉ်သူပြုလုပ်လိုက်သောနောက်အပြုအမူတစ်ခုကြောင့်မျက်နှာများရဲတွတ်လျက်နီရဲနေသောခရမ်းချည်သီးပမာဖြစ်သွားသည်။
YOU ARE READING
Silent Love (complete)
Fanfictionအချစ်ကငါ့ကိုနာကျင်စေတယ်မောင်။မောင်ဆိုတဲ့နာမ်စားကိုအရမ်းစွဲလမ်းမိတယ်။အရမ်းချစ်တယ်မောင်။ချစ်လွန်းလို့မောင့်ကိုခွင့်လွှတ်ပါတယ်။
