တစ်ပတ်ကြာပြီးနောက်.......
ယွဲ့အန်မြို့ အစိုးရရုံးချုပ်.......
'ဒေါက်.....ဒေါက်.......ဒေါက်......´
"ဝင်ခဲ့ပါ။"
"ဝေ့ မြို့အုပ်မင်းဝမ်း အလုပ်တွေရှုပ်နေလားဗျ"
မြို့အုပ်မင်းဝမ်သည် သူ၏အရှေ့
ရှိစာပွဲပေါ်မှစာရွက်မျုးကိုဖတ်ရင်းဖြင့်မျက်လုံးလှန်ကြည့်လာသည်။ထို့နောက်
"ဟာ.......အလွှတ်တမ်းစုံးထောက်ကျော်ကြီဝန်နင်းပါလား..... လာဗျ ထိုင်ပါဦး"
သူ့ရှေ့ကထိုင်ခုံကိုညွှန်ပြ၍လောကွတ်ချော်လိုက်သည်။
ဝန်နင်းလည်း မြို့အုပ်မင်းဝမ်း ညွှန်ပြသောထိုင်ခုံတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ကယ်......အလွှတ်တမ်းစုံထောက်ကျော်ကြီးဝန်နင်းလာရင်ကိစ္စကိုပြောပါဦး အလည်းလား၊လမ်းကြုံဝင်းလာတာလား။"
"ဟာ....မြို့အုပ်မင်းဝမ်း ကမေ့တတ်ရန်ကော......မြို့အုပ်မင်းဝမ်း ပဲဟိုတစ်ပတ်က စုံစမ်းခိုင်ထားတဲ့ကိစ္စသိရလို့လာပြောတာဗျ"
"ဟိုတစ်ပတ်ဿိစ္စဟုတ်လား?"
"အင်း..... ဟုတ်တယ်ဗျ။ဘာလည်းမေ့သွားပြီလို့တော့မပြောနဲ့နော်"
"ဟာ....ဘယ်လိုလုပ်မေ့မလဲဗျ။ဒီအတိုင်းစနောက်လိုက်တာပါဗျ။ကယ်ဆိုစမ်းပါဦး သူဘယ်မှာလည်းဆိုတာသိရပြီလာဗျ"
"အင်း....သိရပြီးဗျ။ကျွန်တော်ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ"
စုံထောင်ဝန်နင်း သည်စကားကိုဆက်မပြောပဲ သူ့၌ပါလာသော နိုင်ငံခြားဖြစ်ဆေးလိပ်ကိုစတိုင်ကျကျသောက်ပြီး......
"သူက ကျီမုမြို့က ကျန်းယောင်း ရဲ့ဖခင်ကျန်းသခင်ကြီးပိုင်တဲ့ စံအိမ်မှာနေ နေတာဗျ"
"တ....တကယ်လား"
"အင်း"ဟုပြော၍ စုံထောင်ဝန်နင်း သည်သူ့၏ဆေးလိပ်ငွေ့များကိုမှုတ်ထုပ်လိုက်သည်။
"ဒါဆိုကျွန်တော်သူ့ကို ပြန်သွားခေါ်မယ်ဗျ"
"အင်းကောင်းပါပြီ။"
သူတို့နှစ်ယောက်လည်းအချိန်အတော်ကြစကားတွေပြောပြီးနောက်
YOU ARE READING
Silent Love (complete)
Fanfictionအချစ်ကငါ့ကိုနာကျင်စေတယ်မောင်။မောင်ဆိုတဲ့နာမ်စားကိုအရမ်းစွဲလမ်းမိတယ်။အရမ်းချစ်တယ်မောင်။ချစ်လွန်းလို့မောင့်ကိုခွင့်လွှတ်ပါတယ်။
