Against the God: End of the Gifteds (HIATUS)

15

[Helena]

Nakalabas na ang mga taong kasama namin sa silid, kaming dalawa na lang ang natira. Pero ang mabigat na tensyon mula kanina ay parang hindi nawala.

Now... déjà vu.

Magkaharap kami ngayon ni Bora. Hindi nawawala ang walang buhay na mga mata kong nakatingin sa kaniya, at gano'n din siya sa akin.

"Take this table off. It's the blocking the way." Malamig kong sambit.

And with just my word, the long table, even the empty chairs between us— disappeared.

Mabilis talagang kumilos ang isang salamangkero at hindi mapapansin.

Pareho kaming nakaupo sa sarili naming mga upuan mula kanina, pero literal na magkaharap na kami. I asked them to leave us both alone, I should've asked someone to stay...

Baka mapatay ko si Bora.

"Helena-"

"Bora." May diin ang salitang binitawan ko. Na kahit mas malalim at malaki ang boses niya na pagtawag sa 'kin, siya ang natigilang magsalita.

Bumaba ang tingin ko. Marahang napahawak sa arm chair ng inuupuan ko. 

"Do you take me for a fool?"

The tension, atmosphere, pressure— doubled. Enough to make someone shit their pants at this moment. Kita ko ang pag-iwas ng tingin ni Bora sa akin, napatayo siya sa upuan.

"I have never and will never... take you for a fool, Helena."

Dumiin ang pagkahahawak ko sa upuan, to the point na naririnig ko ang pagsira ng kahoy. I gritted my teeth, I feel like I'm about to explode. For I did a great job in suppressing my emotions— my anger, during the meeting.

Now... they're overflowing.

"Then... why,"

"Is he here?

The armchair broke, and I snapped.

"H-Helena-"

Umangat ang nanlilisik kong mga mata sa lalaking nasa harapan ko.

"TELL ME, WHY---"

"RED EL DIABLO, THE KID RESPONSIBLE FOR YOUR WIFE'S DEATH---"

"IS HERE?!!"

Ang malakas at garagal kong boses ay umalingawngaw sa silid. The moment I saw that kid flashed back in my mind, the second he stepped outside the carriage, the instant our eyes met-

A wasted potential...

Kumukulo ang dugo ko habang nakatingin kay Bora, na hindi magawang itapat sa akin ang mga mata niya.

I knew that he's going to be a part of this plan of his! But I never thought that he himself will be the one who will carry this mission!

"BORA!-"

Mariing napapikit si Bora, mahigpit ang pagkasasara ng kamao ko.

"Everything was already planned... from the beginning-"

"YOU DON'T TAKE ME FOR A FOOL?! YOU PLANNED TO KILL HIM! FROM THE BEGINNING!"

Kita ko ang pagpipigil ni Bora na maglabas ng emosyon, ang pagsagot sa akin, ang pagpakita ng kahit anong reaksyon... reaksyon na magpapakitang tama ang sinabi ko.

This man! HE PLANNED IT!

I knew that he wasn't that stupid... I guess he was more than a fool!

"You made him carry out this mission... and planned to kill him after, am I right?" Hindi nakasagot ang kausap ko sa akin. Dahilan kung bakit mas lalong humihigpit ang pagkasasara ng kamao ko.