The Last Blood [COMPLETE]

KABANATA 3 (ThePunishment)

*KYS EUNA Point Of View*

___________

Nakatingin lang ako sa pictures namin ni mama hindi ko nanaman maiwasang hindi umiyak bakit lahat ng nawawala sakin.

Si mama nalang ang meron ako pero kinuha parin.

"Mama patawarin mo ako kung naging mahina na naman ako hindi ko na po kasi kaya" Mahina kong sabi habang hinahaplos ang larawan ni mama.

"Alam kung masaya na po kayo kung nasaan kayo ngayon sana po lagi niyo pa rin akong gabayan"

"Mama miss na miss na po kita mama" Napahagulgol na ako ng iyak napakahirap tanggapin.

"Dapat hinayaan niyo nalang po ako dapat ako yong namatay hindi kayo mama"

"Hindi pa nga ako nakakabawi sa inyo diba napakadaya mo mama napakadaya mo"

Napapikit na ako habang umiiyak hindi kona din maiwasang hindi lumakas ang iyak ko basta ang alam ko ngayon sobrang bigat ng pakiramdam ko.

Hindi ko na kayang ipakitang masaya ako na laging binibilin sakin ni mama na Wag mong hahayaang lamunin ka ng lungkot kys labanan mo pilitin mong maging masaya kahit nahihirapan kana.

Pero ngayon hindi ko na kaya "Patawarin niyo ako mama" Mahinang sabi ko sapat lang na marinig ko.

Napatawa ako ng malasahan ko yung sipon ko.

"Bakit napaka alat naman nito?" Tanong ko sa sarili ko hahahaha langya kys.

"Mama" Muling iyak ko wala akong pakialam kahit nag mukha akong batang hindi binilhan ng gustong laruan.

"Kung pwede ko lang ibalik yung araw na yon ginawa ko na gusto kitang iligtas noon mama kaso inilayo nila ako sayo" 

"Mama hintayin niyo po ako magkakasama ulit tayo babawi po ako sa inyo mama"

"Ma----"

Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng may biglang kumatok sa pintuan kaya napatigil ako agad kong kinuha yong kumot at pinunas sa luha ko at sipon ko.

"Ms kys nakahanda na po ang dinner" Magalang na sabi ng isang katulong mula sa labas.

"Wala akong gana!" Sagot ko sa kanya panira kayo ng moment nakakabwesit.

"Pero ms kys hinihintay na po kayo" Pangungulit niya padabog akong tumayo sa kama at naglalakad papunta sa pintuan.

Nakabusangot kung binuksan ang pintuan napayuko naman siyang makita ako.

Lumabas na ako ng kwarto ni sue lumakad na ako sumunod lang siya sakin.

Habang pababa ako hagdan ay iginala ko yong paningin ko walang katao ay mali hindi naman sila tao walang mga bampirang pakalat kalat.

Habang papalapit ako sa dinning are ay nakakarinig ako ng ingay.

Pagpasok ko ay napatingin silang lahat sa akin napalunok naman ako ng sarili kong laway.

"Hi ms kys" Nakangiting bati nila sakin ngumiti naman ako ng pilit sa kanila.

Himala ata nandito sila parang ang saya-saya nila.

Lumakad na ako papunta sa bakanteng upuan sa tabi ni sue.

Agad naman akong pinag-hila ni jacob.

"Salamat" Nakangiti kong sabi sabi sa kanya nag bow lang siya tsaka bumalik na sa likod ni mokong.

"Umiyak ka ba kys?" Tanong sa akin ni ayame na nakatingin parin sakin.