Claim You Back (GxG) [Unedited]

Chapter 23: Rescue

A/N: Good morning.

---

Salirah

"Every little details." I shivered at the coldness of Riri's voice. She's shedding tears yet her eyes are screaming danger.

I heaved out a sigh before narrating the events that I can remember, three years ago.

~

"I'll go ahead na, love." Natatawang tinitigan ko ang girlfriend ko na ngayon ay nakanguso at ayaw pakawalan ang kamay ko.

It's almost 7 pm at ginabi na ako dahil sa kanina niya pa ako ayaw pauwiin.

"Ihahatid na kita, Sam." Pamimilit niya pero sinagot ko lang ng iling. Kagagaling niya lang sa training nila at alam kong pagod yan kaya hinihindian ko.

Napaka ulirang girlfriend, kahit halatang gusto na niyang mahiga at magpahinga pinagpipilitan pa din na ihatid ako.

"Riri, okay lang ako. I'll message you as soon as I get home." I gave her a convincing smile that she answered with a sigh.

"Tss. Hard headed." Shaking her head, she uttered. I just chuckled because of her reaction then pinched her nose lightly.

"Overthinker," I uttered.

"Masisisi mo ba ako kung nag aalala ako sayo, love?" Nagugulat na nahampas ko siya sa balikat dahil walang pasabing iniyakap niya ang isang braso sa bewang ko at hinila ako papalapit sa kanya.

"Be safe, okay?" She softly whispered before giving me a peck on my lips.

"Bitin," Nakalabing saad ko na ikinatawa niya agad. Damn those black orbs. It's like a black hole, it can pull me into her, making me see her soul.

"Pasok tayo sa loob, hindi kita bibitinin." Nanunuksong saad niya na agad ikinapula ng mukha ko.

"Riri!" Alam na alam ko kung anong ibig sabihin niya doon.

"What? I'm offering you a kiss until morning, love. Wala ng iba." Patay malisyang sambit niya. Kung titingnan mo ay napakainosente ng mukha niya. Napaka hinhin tumawa pero ang utak niyan berde. Napaka daming kalokohan na alam.

"Uuwi na ako, Riri. Masyado ka nang nawiwili na kasama ako." Agad bumalik ang pagsimangot ng mukha niya at nagpapaawang tumingin sa akin.

"Madaya," Parang bata talaga 'to. Hindi naman ganun kalaki ang age gap namin pero parang nastuck siya sa edad na seven years old. Napaka pababy.

"Magkikita pa tayo bukas, Ri." Pero sa halip na pakawalan ay mas lalo niya pang hinigpitan ang pagkaka kapit sa akin.

"Why do I have this feeling that I don't want you to leave right now? Damn, Sam. You're turning me insane." She huskily uttered as she nuzzle her face to my neck.

"Isa, Riri. Nilalandi mo naman ako eh." Natatawang hampas ko dito dahil nararamdaman ko ang mumunting halik niya sa leeg ko.

I felt her chuckle against my neck and immediately detached herself from the hug. Para siyang baliw na itinago ang mga kamay sa likod at tumayo ng tuwid.