Claim You Back (GxG) [Unedited]

Chapter 28: Hunt

A/N: Good morning. Happy Sunday 💕

---

Channary

Pilit na nagpupumiglas si Montemayor habang nakatakip ang kamay ko sa bibig niya.

Pulang pula na ang mukha niya at tuloy tuloy ang pagbuhos ng luha. Nakakaawa, pero wala akong maramdamang awa para sa kanya.

"Swallow it asshole." Mariin kong turan bago diinan ang pagkakatakip sa bibig niya.

He opened his eyes and gave me a pleading look.

"What? You wanna beg? I don't want you to," asik ko.

Alam kong hindi lang simpleng pagpapakiusap ang ginawa ni Sam sa kanila noon. Maisip ko palang na isang taon nilang hawak si Salirah, nagdidilim na ang paningin ko.

Gigil na gigil na tinapkan ko pati ilong niya kaya mas lalo siyang nagpumiglas. Para na siyang isang isda inalisan ng tubig habang nag papapasag mula sa hawak ko.

Tumitirik na din ang mata niya, marahil dahil sa hirap na huminga.

Bago pa man sila matuluyan ay padarag na binitawan ko ang mukha niya. Uubo ubong niluwa niya ang parte ng ari niya na sinubo ko sa kanya kanina.

Sayang naman, hindi nilunok.

"Masarap?" Nang uuyam na tanong ko. Hinihingal na umiling ito habang nakapikip ang mga mata. Patuloy pa din sa pag agos ang dugo mula sa gitnang bahagi niya.

"A-ano bang.... kasalanan.. ko... s-sayo.." Hirap na hirap na tanong niya. Agad na kumuyom ang kamao ko dahil sa tanong niya at walang pasabing ibinato ang hawak na scalpel papunta sa kanya.

Sapul sa tiyan. Parang tanga na nagpapasag na naman siya ay sumisigaw sa sakit.

Mabuti nalang at walang makakarinig sa kanya dito. Bukod sa soundproof lahat ng pader dito ay isang kilometro pa ang layo nito sa mga bahayan. Ito ata talaga ang purpose ng hideout na ito. Para sa mga hayop na lulupigin ko.

"Sa akin? Madami," I spat with a venomous tone. Muli akong lumapit sa table na nandito at walang pag iisip na kinuha ang paborito kong kutsilyo at isang surgical scissors. Ang boring kung tatahiin ko ang bibig niya.

Gusto ko marinig ang sigaw niya hanggang mawalan siya ng hininga.

"Anong gusto mo? Mamatay ng walang isang mata o mamatay ng walang dila?" Natatawang tanong kosa kanya na ikinamulagat ng mga mata niya.

"N-no?! Please! M-maawa... ka!" putlang putla na ang itsura niya dahil sa takot at pagkaubos ng dugo. Ang tibay nitong taong 'to. Siguradong naka drugs 'to kaya ganitong gising pa din kahit kanina pa unti unting nauubusan ng dugo.

"Ayoko nga. Panget mo naman," Nakangising sambit ko bago walang alinlangan na hinugot ang scalpel na nakabon sa tiyan niya. Muli na naman siyang napahiyaw at natalsikan pa ng dugo ang mukha ko.

Yuck. Malansa.

"Open your mouth, Montemayor." Maya maya'y utos ko na ikinailing niya at diniinan pa ang pagkaka tikom ng bibig.

"Okay, fine." Kibit balikat na sambit ko bago itarak ang kutsilyo sa kanang dibdib niya at hiwaiin ito pababa hanggang sa may puson.

Parang tanga na nagsisigaw siya sa sakit at halos panawan na ng ulirat dahil sa ginawa ko. Hindi naman iyon malalim pero sobrang haba. Mas mahaba pa sa peklat na ibinigay nila kay Sam.