TRACKER'S OBSESSION (Mafia Series 1) (Completed✓)

CHAPTER FIVE

OLIVIA'S POINT OF VIEW:

Hindi ko inaasahan ang pagdating niya dito sa pamamahay namin, paano niya nalamang dito ako nakatira?

Napabuntong hininga ako, I'm not complaining or something, nakakahiya kasi hindi naman kami close pero may payakap yakap ng nagaganap.

“Are you okay?” -tanong niya na nagpabalik sakin sa katinuan

“Okay lang” -kinakabahang sagot ko “Ano nga pala ang ginagawa mo dito?”

“Oh. That? I'm sorry if I surprised you. If you're asking why I know your place, well.. I ask a help from a friend” -aniyang tila nahihiya “Sorry for not telling you. I'm suspended so I'm not allowed to be in SIS kaya hindi na ako nakapagpaalam sayo, I just wanted to see you. I leave you four days ago without any explanation, so it hits me so bad knowing it. Saka..” -napabuga sya ng hangin “Hindi ko rin nakuha ang number mo kaya humingi na lang ako ng tulong sa kaibigan ko”

Umupo na ako kaya ganun rin yung ginawa niya. Medyo nahihiya ako, tama bang nandito sya sa bahay?

Troy Montellion is inside of my house. Sa maliit na bahay namin ng tatay, nahihiya ako sa ginawa ko tapos heto, hinanap niya pa talaga kung san ako nakatira para lang makapag explain sakin tungkol dun sa pag-alis niya nong lunes, ang kapal naman ata ng mukha ko.

“Sana hindi ka magalit dahil pumunta ako rito, hindi na kasi ako mapakali sa bahay”

“Ah... okay lang”

Sighing, he stare on me again. “You know, everytime I close my eyes, my head always occupied on a thought of your face, disappointed on me”

“Troy it's okay. Wag ka ngang magsalita ng ganyan, hindi ako disappointed, hindi naman big deal yong nangyari”

“Talaga?”

Tumango ako. Agad naman uminit ang pisngi ko sa paraan ng pagtitig nito.

Siguro kung nakikita to ni Xandra maglulupasay yun sa sobrang kilig, knowing her? Inlove na inlove yun kay Troy, and thinking about Martha and her friends including the whole SIS girl students makes me nervous.

Iniisip ko palang na sasampalin nila ako dahil nakikipag usap ako sa Troy nila parang nababahag ang buntot ko, ayoko talagang may nagagalit sakin lalo nat kung lalaki lang din naman ang dahilan.

“Olivia?”

“Hmm? B-bakit?”

“Tungkol pala dun sa nangyari nong lunes?” -napakagat sya sa bibig “I am really sorry for leaving you like that, may iniisip lang kasi ako nun. Sorry for acting weird, I know shouldn't leave you without a proper explanation. I'm just.. I'm just terrified, and confused”

I forged a smile. “Troy hindi mo naman kailangan humingi ng tawad eh”

“I know that, but...”

“Ano ka ba” -putol ko sa sasabihin niya  “Ako nga dapat ang humingi ng tawad dahil sa nangyari, kung hindi ka nasali edi sana pumapasok ka ngayon” -i gave him an apologetic look “Sorry talaga Troy, gusto ko mang bawiin yung sinabi ni Dean kaso...” -napayuko ako “Patawad talaga”

“How many times do I have to tell you that it's okay? What I did to Mack Ross was something that I won't regret. He deserve that punch”

“I am very very thankful na nandun ka at tinulungan ako. But I have to be honest right now, na gui-guilty ako sa nangyari dahil ako yong dahilan” -napatingin ako sa kanya “Hindi kaya ng konsensya ko na malamang may na suspend dahil lang sa'kin. We're not that close yet you helped me, I actually don't know what to feel. It's weird yeah, kaya sana tanggapin mo ang sorry ko”