TRACKER'S OBSESSION (Mafia Series 1) (Completed✓)

CHAPTER TWENTY SIX

OLIVIA'S POINT OF VIEW:

Hindi ko alam kung san na ako dinala nitong tarantadong lalaki. Minsan, huminhinto sya sa isang fast food chain taka umo-order na kung ano anong pagkain, ayoko sanang kumain ng binili niya pero dahil gutom ako, sympre nag padala ako sa lamon. Infairness naman walang lason.

Hindi ko rin sya masyadong kinikibo kahit na panay ang daldal niya sakin, Minsan tinatanong ako niya ako kung bakit wala akong ginawa nong umakyat yong babae sa stage at inanunsyong ikakasal na sila ni Tyler. Gago talaga. Bukod sa hinarangan niya ako, anong panlaban ko dun? Eh fiancee na yon.

“Iuwi mo na ako” -walang ganang sabi ko habang nakatingin sa daan, inaantok narin “Pwedi ba?”

“Isang ikot nalang, uuwi na tayo, ayaw mo bang mag beach?”

Napalingon ako dahil sa sinabi niya, gustong gusto kong makita ang dagat sa gabi kahit hindi ako marunong lumangoy. Nakakarelax kasi ang ambiance ng sea shore at kalangitan kapag madilim. Pero dahil kasama ko ang isang to na hindi ko kilala, out muna.

“Ayoko”

“May alam akong magandang resort dito na maganda” -aniya “Sympre bukod sa Montellion Palace may mas maganda ring tourist destination rito. Gusto mong puntahan natin?”

“Kung kasama kita? Wag nalang”

“Ang harsh mo sakin ngayon ah, I'm trying to be nice here”

Tumingin ako sa kanya nang mapansin ang pait sa boses nito. This guy can't blame me here, hindi ko sya pweding pagkatiwalaan.

Tumahimik ulit ako at tumingin nalang sa daan. Pinipigilan ko ang antok ko dahil baka san pa ako dalhin ng isang to.

“Oh fúck. Damn it”

Rinig kong mura niya kaya napatingin ako sa kanya nang may bahid na pag-aalala “B-bakit? Anong meron?”

“How could I forget it? He's a fúcking tracker. Goddamn this”

“A-ano pinagsasabi mo”

Hindi niya ako pinansin at panay lang ang tingin sa side mirror habang nakabukas ang bintana, dapat na ba akong kabahan sa mura niya? Binilisan niya ang pagda-drive, titig na titig narin sya sa salamin na parang may tinitingnang na kung sinong tao, tumingin rin ako dun para makialam.

And I was so nervous when I saw an expensive car following us. Sa sobrang bilis ng takbo nito para kaming mga suspect na may ginawang krimen. Talaga bang hinahabol kami niyan?

“S-sino yan?” -kinakabahang tanong ko “M-mamamatay tao ba yan?”

“Hold tight. Kailangan natin makalayo sa kanya”

“B-bakit?”

Inayos ko ng mabuti ang seatbelt ko at kumapit doon ng mabuti. Ang lakas ng tibok nitong puso ko, para ng sasabog sa kaba.

“H-hoy! Dahan dahan lang!” -sigaw ko ng muntik na kaming mabangga sa isang sasakyan na nasa gilid, panay kasi ang over take “Pwedi bang wag kang magpadalos dalos?”

Hindi rin mawala sa bibig niya ang mura kaya naiinis na ako sa kanya. Hindi kami mamamatay sa taong humahabol samin kundi sa ka tarantaduhan niya! Kung sana hindi niya ako dinala dito edi wala akong problema ngayon!

Kainis!

“Fúck. Sana kanina pa kita inuwi”

“Mabuti't alam mo!” -singhal ko

Napatingin naman sya sakin habang lukot ang mukha “Can you please stop shouting me? Seriously woman, I'm nervous as fúck here tapos dadagdag ka pa”