Unforgivable [completed]

Part 14

cafe ဆိုင်တစ်ခုမှာ တစ်ကုပ်ကုပ်နဲ့
တစ်ဆိုင်လုံး အလုပ်ကို သိမ်းကျုံးလုပ်နေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိတယ်
customer တစ်ယောက်စ နှစ်ယောက်စသာ ရှိတဲ့ ဆိုင်လေးအတွင်းမှာ
ထိုကောင်လေးကို  လင်းချန်ကြည့်ရင်း
စိတ်မောလာတယ်
ဒီwaiterအကိုကြီး မျက်နှာ မကောင်းဖြစ်နေတာ သူ့ပယောဂလည်း မကင်းသည်မို့
ပိုလို့ပင် မနေတတ်ဖြစ်ရကာ
ဝမ်းနည်းနေတာ တင်းခံထားပုံရတဲ့
ထိုအကိုကြီးအား မကြည့်ရက်နိုင်တဲ့
လင်းချန်ကပဲ
အလုပ်စောဆင်းခွင့် ပေးလိုက်တော့မယ်

"အကိုရှောင်း ဒီနေ့
အစောပြန်လိုက်ပါလား
ဆိုင်မှာလည်း လူရှင်းနေတော့လေ "

သန့်ရှင်းနေပြီးသော စားပွဲအား ထပ်ကာ ထပ်ကာ သုတ်နေတဲ့ ရှောင်းအကိုကြီးနား
တိုးကပ်ကာ လင်းချန်ပြောလိုက်ပေမယ့်
သူ့အား စိတ်ရောက်ပုံ မပြ

"ရတယ် သူဌေး ဆိုင်သိမ်းပြီးမှ ပြန်လိုက်မယ် "

ခပ်အေးအေးသာ ပြန်ဖြေလာသည်မို့ လင်းချန်မှာ ဆက်မပြောလို
ကိုယ့်ကိစ္စမဟုတ်ဘဲ အများကြီး ဝင်မပါလို
ရှောင်းအကိုကြီး စိတ်အဆင်ပြေရင်ပြီးတာပဲလို့ တွေးပြီး
သူ့counterသူသာ ပြန်ထိုင်နေလိုက်တော့တယ်

ခနနေတော့ customer တစ်ယောက်ရောက်လာတာမို့
ရှောင်းအကိုကြီးက ပြောင်နေတဲ့ ခုံကို ဆက်မသုတ်တော့ပဲ
ဝယ်သူနားရောက်သွားတော့တယ်

ထူးခြားနေတဲ့ customerက
maskကို လုံးဝမချွတ်ဘဲ
coffee တစ်ခွက်မှာကာ ဖုန်းထိုင်သုံးဟန်
တစ်ချက်တစ်ချက်လည်း ရှောင်းအကိုကြီးကို လှမ်းလှမ်း ကြည့်နေတတ်တာမို့
တစ်လျှောက်လုံး အကဲခတ်နေတဲ့ လင်းချန်က သတိထားမိသည်
စိတ်နဲ့ လူနဲ့ကပ်ပုံမရတဲ့ အကိုရှောင်းကတော့ သိပုံမပေါ်

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ထိုcustomerက ထပြန်သွားတာမို့ လင်းချန်လည်း အကိုရှောင်းအား ရှည်ရှည်ဝေးဝေး သတိမပေးဖြစ်တော့ပေ

.........

ရှောင်းကျန့် တစ်လျှောက်လုံးစဥ်းစားနေခဲ့တာက ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ ဝေးရာကို ထွက်ပြေးလိုက်ရင်များ သူ့ဘဝလေးငြိမ်းချမ်းလေမလားဆိုပြီးတော့ပေါ့