Pagsamo | Montecillio Series #1

Chapter 2

02 : Vesillius | dedicated to daylight_euphoria

*****

Hinatid ko muna sa Saint luke University si Ada dahil don sya nag aaral. hiwalay-hiwalay kaming tatlo ng school dahil hindi ko naman sila pinipilit na pumasok dito sa Saint Aquarius.

Autumn is studying in Saint Ferrer, pag mamayari ng isa sa mga kamag anak namin. Pero wala naman akong pakialam doon.

While Adalia is studying in Saint Luke University. Pagmamayari rin ng tita namin sa side ni mamà.

Inayos ko ang suot kong salamin at taas noong nag lakad papasok sa classroom namin. I don't have friends here dahil ayaw nila akong kaibiganin.

Kahit naman hindi nila ako kaibiganin ay hindi naman mababawasan ang dignidad ko non. Maski group project ay nagiging solo pagdating sa akin dahil ayaw nila akong ka-groupo.

I don't even know why they keep distancing to me. Eh wala naman akong ginagawa sa kanilang mali.

"OMGGGGG MAY BAGONG TRANSFER." sigaw ng isa sa mga kaklase naming babae.

Napailing na lang ako at pinagdekwatro ang upo ko. Habang nakapalsak sa aking tenga ang earphone ko.

"Miss, can i take this seat?" Hindi ko narinig ang sinasabi ng lalaking asa harapan ko. Pero nabasa ko sa labi nya ang sinabi nya, kaya agad kong naintindihan.

Marahas kong inilagay ang bag ko sa bakanteng upuan. Dahil sa pinakadulo ako naka upo, base on our sitting arrangement. I rolled my eyes, while his mouth slightly open.

Mukhang nabigla sya dahil imbes na ialok ko sa kanya ang bakanteng upuan. Ay nilagyan ko iyon ng mamahaling kong bag.

"May nakaupo na." Walang gana kong sagot.

"What? It's actually your bag are pre-occupied the seat." The guy said.

I immediately read his expression irritated one.

Naipaling naman ang lalaking sa tingin ko ay 5'11 ang height. Ang intimidating din ng awra nya at sobrang lamig ng mga titig nya sa akin.

Pabagsak nyang inilapag sa sahig ang bag ko. Walang gana naman syang umupo roon sa pinanggalinga ng bag ko.

Mariin akong napapikit. This guy is getting into my nerves.

"Ano bayan sana kami na lang ang mag katabi." I heard one of my classmates murmuring.

"Oh sige, saksak mo sa baga mo yung upuan ko." Mahinang usal ko at tumayo na para makipag palit sa kanya.

Naalarma naman sya at agad na lumabas ng classroom. Problema nun sa kanya na nga inaalok yung upuan ko ang arte pa.

"I'm Vesillius." A guy besides me spoke.

"Wala naman akong pake sa pangalan mo." Mahinang bulong ko.

Tinignan ko lang ang kamay nito na nakalahad sa akin at hindi iyon tinanggap. Kinuha ko na lang ang libro ko at nag simula ng mag review.

"Damm, why are you ignoring me?" Tanong nya sa sarili nya.

Bulong lang iyon pero narinig ko. Napailing na lang ako dahil parang kinakain ako ng konsensya ko.

Napabuga na lang ako sa hangin dahil sya ang kauna-unahang nakipag usap sa akin dito sa classroom.

"Molly." I used my second name.

Hindi mo alam pero iba talaga ang pakiramdam ko rito sa lalaking ito na nag ngangalang 'Vesillius'.

"Such a beautiful name." He said pero ang lamig pa rin ng titig nya sa akin.

Well kahit ganon naman ang titig ko sa lahat ay naninibago pa rin ako. Ganon pala yung pakiramdam nung mga taong tinitignan ko ng walang buhay.

"So?" Usal ko dahil hindi ko sya ma take as a compliment.

"What the fuck as in what actually fuck? Can you just say 'thank you'." Usal nya na parang nainsulto sya sa sinabi ko.

"Why would i say thankyou to you, inutusan ba kitang purihin ang pangalan ko?" Usal ko dahil hindi ko naman sya inutusan na purihin ang ganda ng pangalan ko.

"Nevermind." He said at naglabas na lamang sya ng kanyang libro at nag basa.

Nanahimik na rin ako at nilabas ang phone ko para pakinggan ang usapan nila sa telepono. Kinabit ito ng kanang kamay ni papà para may access ako kahit hindi pa ako nag sisimulang mag training.

"Bakit naman babae ang papalit kay Master?"

"Tangina tol babae sus mga mahihina sila."

"Ang mga babae kasi dapat sa bahay lang nag aalaga ng mga anak."

Napahigpit ang hawak ko sa ballpen na hawak ko habang pinapakinggan ang usapan nila. Hindi mapagkakamalang may kausap ako o may pinapakinggan ako dahil nakakabit sa hikaw ko speaker.

"Uh-Ah Miss. Amyrah yung ballpen nyo po nasira na." Kabadong usal ng babaeng asa harapan ko.

Doon ko lamang nakita kaya naman ay agad kong nilabas ang aking panyo. Para hindi kumalat ang ink. Napaangat ang tingin ko ng may isang kamay na may na wipes at pinupunasan ang ink na nag kalat sa kamay ko.

"Be careful." He whispered.

Napailing na lamang ako dahil sobrang seryoso nya sa pag punas nang ink sa kamay ko. Should i say thankyou to him?

Matapos nyang linisin ang ink na iyon ay, nilagyan nya ng alcohol ang kamay ko.

Agad kong binawi iyon pagkatapos, at muli silang pinakinggan.

"HAHAHA totoo yan tol, baka mawala tayo sa Rank 1 kapag babae ang humalili kay boss." I heard a guy spoke, why laughing.

I shook my head. Kailangan kong kontrolin ang nararamdaman ko ngayon. Baka hindi ko maipigalan na sigurin sila.

"So, we have debate now. Sino sainyo ang gusto?" Our professor spoke.

"Ako po, prof." One of my guy classmate.

Then they're started the debate, tahimik lamang akong nakikinig hanggang ang sagot ng kaklase kong lalaki ang umagaw sa aking atensyon.

"We shouldn't normalize same sex marriage, it's so disgusting." The guy fight back.

"Do you all agree with that?" Our professor ask.

Halos lahat ng kaklase namin ang tumango, maliban sa amin ni Vesillius.

Dahil allowed naman kaming makisagot, kahit hindi kami kasali. I raised my hand.

"Yes, Miss. Montecillio?" Our prof said, dahil nakita nyang nakataas ang kamay ko.

"I disagree, miss." I started. "Because, we should normalize sex marriage. Because why? Because the couples who are part of lgbtq don't violate any human rights, I'm right? I respect your opinion Mr. Vargas. but some opinion isn't okay. You can say whatever your opinion it is. But don't use 'Disguting' word just beacuse you don't support or against in the lgbtq." I spoke.

I stand confidently. "Now, I'm asking you, Mr. Vargas, does lgbtq stepping on your rights as a human." I spoke.

"N-N-No." He said, his voice is shaking too.

I smirked. "Oh, come on. Such a homophobic, you said that lgbtq couple is 'disgusting' aren't you?"

"I'm sorry." He apologize and then he bowed his head on me.

I smirked. "I disgust you! you homophobic one." I said, at prenteng bumalik sa aking upuan.

I look at Vesillius, who started to clap his hand. I rolled my eyes, at nakinig na lang ulit sa walang kwentang debate nila.