Chapter 29

91 5 0
                                    

29 : yes

*****

"What?" I ask Vesillius dahil ang tagal nyang nakatitig sa akin.

"Don't tell me your asking me for a date?" He ask at humiga sa sapin na nilatag ko.

"Obviously, yes." Naguguluhang sagot ko.

"Is it something wrong, if i'm the who asking you for a date?" Tanong ko sa kanya at tumabi sa kanya.

"Nah, nakakapanibago lang. Dati kasi pinagtatabuyan mo lang ako tapos ngayon your the one who make a move first." He said at bumangon sa pagkakahiga.

"Naalala mo ba nung unang beses mo akong dinala rito?" Tanong ko sa kanya.

"Yes, and i also remember that day you walking out and left me here dumbfounded." He said.

I held his hand at dinala ’yon sa labi ko. "What if i answer you know." Makahulugang tanong ko sa kanya.

Tumingin naman sya sa akin. "You know that, i won't pressure you right? I'm always willing to wait." He said at hinigpitan pa ang kapit sa kamay ko.

"Paano kung hindi na ako makapag hintay pa?" Tanong kong muli sa kanya.

"What do you mean?" Naguguluhang tanong nya.

"Yes." Maikiling sagot ko.

Napakamot naman sya sa ulo nya. Natawa naman ako ron at lumapit pa sa kanya.

"Sinasagot na kita." Sambit ko habang nakatitig sa mata nya.

"Teka, paki-ulit nga." Aniya nya, namumula na rin ang kanyang pisnge pababa sa kanyang leeg.

"Parang gago naman, sinasagot na nga kita." Nauubusang pasensyang sambit ko.

"HAHAHA, so cute." Bulong nya at hinila ako para yakapin nya.

"I love you." Bulong nya habang mahigpit na, nakayakap sa akin.

"I love you." Sagot ko naman sa kanya.

Mabilis ko syang hinatak para tumayo na, lalo’t gusto ko pa syang makasama. Hindi ko hawak ang oras kaya kung kailangan buong araw ay maglaan ako sa kanya oras. Gagawin ko, masigurado ko lang na wala akong pagsisihan sa huli.

"Lalim ng iniisip mo ha." Vesillius ask me habang nakasakay kami sa jeep.

"Ah, wala. May naalala lang." Aniya ko at kinuha ang kamay nya para hawakan ng mahigpit.

"Para namang mawawala ka." Natatawang aniya ni Vesillius ng dalhin nya ako sa divesoria.

"Nah, baka ikaw ang mawala." Pang aasar ko pa rito.

"Asa ka." Then he rolled he's eye's on me.

Napailing na lamang ako, minsan talaga nakalimutan ko na ako ang babae sa aming dalawa.

"Bakit?" Tanong ko sa kanya ng mapansing balisa sya.

"Ha, wala hehe. Halika na nga, dalian mo mag-lakad." He said at hinila ako.

Gustuhin ko mang lumungin sa likod ay hindi nya naman ako hinahyaang makita ang nasa likod nya.

"Kingina! Tumabi ka nga riyan." Nauubusang pasensya ko.

Don ko lang nakita na may tatlong malalaki lalaki pala ang humahabol sa amin. Napakunot ang noo ko ng makita ang mga tatto nila, mukha ’yon ni Beatrix.

Wala talagang pinili ang hayop na yun na lugar, dito pa talaga sa mataong lugar. Kahit alam nyang may mapapahamak ay itutuloy nya pa rin ang plano.

"You know, what to do. Right?" I ask Vesillius.

Tumango naman sya, niluwagan nya ang suot nyang polo longsleeve. Binuksan nya rin ang tatlong botones nun, habang ako naman ay itinali ko ang buhok ko para hindi sagabal mamaya. Nilaro ko rin sa kamay ko ang pocket knife na hawak ko.

"Wala kayong panama sa mga baril namin, kut—

"Don't underestimate the uses of knife." Aniya ko ng ibato ang kutsilyo sa nguso ng baril nung lalaking nasa gitna.

Vesillius winked at me, walang pasabing sinuntok nya ang lalaking nasa kanan ko. Sinipa ko naman ang lalaking nasa kaliwa ko at mabilis na tinuhod ang pinagmamalaki nya. Sumampa ako sa kanya at inumpog ang ulo nya sa pader. Hinawakan ko ang dalawa nyang kamay at dinala iyon sa likod nya.

Hawak ko ang buhok nya at bumulong sa kanya. "Pakisabi kay Beatrix, mag-tago na sya at ’wag nya akong pupunuin. Once she hurt again that people around me. Hinding-hindi ako magkakamaling ipadala sa bahay nya ang malamig na bangkay ni Tricia." Malamig na sambit ko at malakas na hinampas ang ulo nya sa pader.

Tinignan ko naman si Vesillius na busy suntukin ang dalawang lalaki. Napangiti ako at sumandal sa pader habang pinapanood sya.

Sinuntok nya pa ng isang beses ang lalaki bago lumipat sa lalaking wala ng malay don ko lang sya inawat. "Babe, stop." Mahinahong sambit ko.

Don lamang sya tumigil at lumapit sa akin. Kung kanina ay halos tatlong botones lang ang binuksan nya. Ngayon ay buong botones nya na ang nakabukas. Tumambad sa akin ang hubad nyang dibdib na may tumutulo pang pawis at namumula pa iyon.

Damn, he's so fucking hot.

I held he's face to make him calm. "Love, inhale, exhale. Yes do it again, love." Pagpapakalma ko sa kanya.

Umepekto naman ’yon sa kanya at kinuha ko ang cellphone ko habang nakayakap sya sa akin. I called Eloise.

[ Get those bastards, dalhin nyo sa headquarters. Wag nyo munang papatayin. ] Aniya ko kay Eloise at pinatay na ang tawag.

"Nice fight, babe." He said at inayos pa ang buhok ko na, nakalat pala sa mukha ko.

"You, too love." Then he wrapped his arms to my waist.

Sabay kaming nag-lakad papunta sa motor ko na parang hindi kami nakipag away. Tuwang-tuwa pa sya kasi first time raw nya makakasakay sa motor.

Habang nasa byahe ay sobrang higpit ng kapit nya tuwing bibilisan ko ang pagpapatakbo. Hindi ko naman sya ihuhulog.

"You enjoy the night?" He ask me.

"Super, enjoy." Aniya ko habang nakasandal sa motor ko.

"I'm happy that we both have street fight." Aniya nya at hindi pa rin mawala ang ngiti sa kanyang labi.

"You really enjoyed that, game?" I ask him habang nakangiti sa kanya.

"Yes." He said still smiling.

Kinuha ko ang kamay nya at pinagsuklob ’yon. "I can train you, para at least hindi na ako natatakot kung sakali mang hindi tayo magkasama." Sambit ko.

"Hindi kaba masasaktan o hindi ba kita masasaktan sa ganon?" He ask me habang kagat ang ibabang labi nya.

"Of course not, labas ang relationship natin kapag nasa headquarters tayo. You can treat me there like your enemy." Pagpapagaan ko sa loob nya.

"At syaka hindi lang naman ako ang mag-te-train sayo. Andoon sina Eloise, Sienna, Sariah, Lincoln, Thiago, Autumn, Adalia. We all train you, hanggang maging panatag ang loob ko." I smiled at him.

"Sige na, una na ako." Paalam ko rito.

"Hatid na kita kahit hanggang labas lang ng village." He insist.

"Huwag na, mas panatag ang loob ko kung mas nauna kitang naihatid. Good night, ’wag mo ako masyadong mamiss." Pang aasar ko pa sa kanya.

"Walang iloveyou?" Tanong nya sa akin.

Napailing na lang ako. "Bukas na, abuso ka eh." Narinig ko pa ang atungal nya pero hindi ko na lang sya pinansin at pinaharurut ang motor ko papunta sa village namin.

How i wish, tama itong desisyon ko.

Pagsamo | Montecillio Series #1Where stories live. Discover now