Pagsamo | Montecillio Series #1

Chapter 13

13 : Anger | dedicated to AllaizaMei

*****

TW: Harassment

Mariin akong napapikit at mahigpit na napakapit sa lamesa habang pinapanood ang cctv camera.

Tangina!

"Wag, nyo pong sasaktan ang ate namin." Boses iyon ni Adalia.

May lalaking lumapit sa kanya na may nakatakip na kung ano sa kanyang mukha. While Autumn is still unconscious. Nakasandal sa balikat ni Adalia si Autumn.

"Oo naman, basta pa isa lang." The boy said.

Mas lalong humigpit ang hawak ko sa lamesa. Pakiramdam ko rin ay bumaon ang kuko ko sa kahoy na lamesa.

Dahan-dahang umangat ang kamay nung lalaki sa hita ng aking kapatid. At dahil hindi ko na iyon kaya pang panoorin ay. Mabilis kong binalinag sa bintana ang laptop.

"AHHHH" Sigaw ko at mabilis na sinuntok ang pader.

"Amyrah, may problema ba?" Tito Damien said, ng pumasok ito sa unit ko.

"I want to start my training, now." Madiing usal ko at sinuot ang hoodie ko.

I weard sports bra and leggings, pinatungan ko iyon ng black hoodie ko. And for my foot wear, i wear boots.

"Let's go?" Malamig na aniya ko.

Tumango naman si tito, bakas pa rin ang pag tataka sa kanya. Lalo't dalawang araw pa lang simula ng ma-discharged ako.

"Are you really okay with this, Amyrah? Kakalabas mo lang ng hospital? Paano kung  mabi—

"Shut up, i want to finish training and as soon as possible gusto ko ng umuwi sa mga kapatid ko." I cut him off.

Nakita kong nabigla sya dahil ito ang unang beses na sinigawan ko sya. Pero kalaunan ay itinikom nya na lang ang kanyang bibig.

Sumandal ako sa upuan ng sasakyan. At lalo lamang akong nag pupuyos sa galit. I don't know, kung anong dahilan para mag training pa ako. But yes, i would do this. Dahil ito naman ang talagang ginagawa ng mga susunod na mafia boss.

Pag pasok sa headquarters lahat sila ay nakayuko na, bawat dadaanan ko ay mga nakayuko. Puros lalaki ang mga andito, at bilang lamang ang mga babae.

Tinanggal ko na ang suot kong hoodie, at isinuot ang salamin para ma asinta ko ng maayos.

May mga lalaking nasa harapan, na sa tingin ko ay sila yung mga babarilin ko. I think they're the spy's, kaya siguro sila na rin ang inihanda para sa akin.

"Don't kill them, Amyrah." Bulong ni tito.

Hindi ko ito pinansin at ibi-nend ko na ang bewang ko. Dahan-dahan kong ipinikit ang isang mata ko. Gagalawin ko na sana ang gatilyo ng biglang mag salita si tito.

Inis na tinignan ko ito. "What?" Nauubusang pasensyang saad ko.

"Don't close your eyes, sa ibang task pa iyon. Shoot them, without closing your eyes." Aniya ni tito, napailing na lamang ako at ginawa ang gusto nya.

One, two, three.

I mentally count, at ipinutok na ang bala. Tatlo agad silang nadaplisan non. Sa balikat ko lamang nila iyon pinatama. Like what tito said, i won't killed them. Not now.

"Bravo." Tito Damien said at pumapalakpak-palakpak pa ito.

"One bullet, for three person. Amazing, anak ka nga talaga ni Vito." Aniya pa nya na parang amaze na amaze sa ginawa ko.

"Clean them." Utos ni tito.

Umayos naman ako ng tayo at bahagyang inayos ang buhok ko.

Hindi man lang ako pinagpawisan don.

"For your next task, Amyrah. You will shoot them, without lights. Kumbaga, babarilin mo sila pero—

"Of course, i know tito. I'm not fucking dumb, so now. Excuse, ang laki mong harang." Aniya ko.

Natatawa namang umalis si tito.

"Turn off the lights." Utos ulit ni Tito.

Inayos ko naman ang buhok ko. Madilim talaga, kung hindi lang ako matagal na nasanay sa dilim ay baka hindi ako sanay.

Mabuti na lamang at malinaw din ang mata ko sa dilim, parehong linaw na nakikita ko sa maliwanag.

"Find your enemy, Amyrah." Tito whisper.

I smirked. Nakita ko na agad yung lalaking mapayat na matangkad. Nasa likod ito ng mataba na bakal, kaya naman pinwesto ko ang baril na hawak ko. In a snap ay mabilis na napahiyaw ang lalaki ron.

"Shit!" Sigaw nya ng dumaplis sa pisnge nya ang bala.

Naipailing na lamang ako ron. Sinunod ko naman ang lalaking nagtatago sa kurtina. Kung hindi ko alam ang pinagkaiba ng pigura ng kurtina at tao aakalin ko talagang walang tao ron.

"Fuck!" Mura nya ng daplisan ko ang paa nya.

Napangiti ulit ako. 2 bullets down.

"Find the last one, Amyrah." I heard tito's voice.

Napangiti naman ako at nakaisip ng kagaguhan.

Mabilis akong umikot sa pwesto ko at inasinta si tito. Nasa itaas sya, pero alam ko agad kung saan sya nakapwesto. Mas madilim sa pwesto nya. Kaya lalo akong napangiti.

One, Two, Three.

Bilang ko at pinaputukan ang braso nya. Napahalakhak naman ako dahil sa sigaw nya.

"TANGINA! OO NA VITO, HINDI KO NA AASARIN YUNG ANAK MO. SHIT, FUCK. GIRL VERSION KABA NI VITO." Histerical na sigaw nya.

Lalo lamang akong napahagalpak ng tawa roon. "Come on, tito. You mess the wrong person." I smirked, kahit na alam kong hindi nya nakikita.

"Yes of course, i can't mess the Eldest daughter of Vito Genovese-Montecillio." Tito said, habang nakahawak sa kanyang braso.

"Turn the fucking lights on." Tito said, habang hawak ang braso nyang rumaragasa ang dugo.

"HAHAHAHA, you freaking weak tito. Look at your blood, can we donate it to those people who need blood?" Pang aalaska ko sa kanya.

"Oh come on, Amyrah Molly." Tito said.

Napailing na lamang ako ron. Lumapit ako sa kanya at pumunit sa suot nyang white shirt para itali sa sugat nya.

"Go, bring him to the nearest hospital. Kawawa naman yung dugo nya." Aniya ko pa ulit.

Naipailing na lamang ako ng mawalan ng malay si tito. Hindi ko naman alam na may takot pala iyon sa dugo.

"Marchesa." The boy called me.

(Marchesa is most likely 'My lady' )

I stared at him coldly. "What?"

"So you are new and up-coming, mistress?" He ask me.

(Mistress is not like another woman or kabit, they called mistress for the female mafia boss)

"Obviously, yes." Aniya ko at pinagkrus ang braso ko.

"It's my pleasure to meet you. My name is—

"I don't care, who you are." Aniya ko at tinalikuran sya.