Pagsamo | Montecillio Series #1

Chapter 42

42 : Rescue, Tricia

*****

"It's all true, Señora." Bungad sa akin ni Thiago at inilapag sa lamesa ko ang brown envelope.

Binuksan ko ’yon at tumambad ang mga larawan ni Tricia. Napapikit ako ng halos lahat ay pareho kami ng pinagdaanan.

Naikuyuom ko ang kamao ko, sa ibabaw ng hita ko. Halang talaga ang bituka ni Beatrix at talagang sarili nya pang anak ang hinayaan nyang babuyin ng kung sino.

"Let's go." Kinuha ko ang sling bag ko habang nakasunod sa likod ko sina Kuya Aiden, Achilles, Atlas.

"Careful." Bulong ni Kuya Aiden at inalalayan akong maglakad.

Sinamaan ko naman ’to ng tingin. "Kuya, I'm not kid anymore." Nakasimangot na sabi ko ng sumakay kami sa elevator.

"I know, pero minsan tanga ka kasi-SHIT." Agad ko syang sinuntok.

Natatawa naman sa tabi namin si Kuya Achilles at Atlas. "Ayan, paborito mo talagang inisin yang pinsan natin." Kuya Atlas said at inabutan ng panyo si Kuya Aiden para punasan ang gilid ng labi nito.

Sila ang kasama ko na sumundo kay Beatrix, dahil nauna na sina Eloise sa mansion ng mga Valentino. Kinakailangan lang i-secure ang lugar na walang ibang madadamay.

Inalalayan pa ako nila Kuya Achilles pagbaba namin ng van, rinig pa rin ang tunog ng heels na suot ko habang naglalakad kami papasok sa mansion ni Beatrix.

Agad kong sinipa ang pintuan para bumukas ’yon.  Tumambad sa aking harapan na sinasampal ni Beatrix si Tricia. Napailing na lamang ako at sinampal din si Beatrix para mabitawan nya si Tricia.

Gulat na gulat naman si Tricia sa ginawa ko. "Ilabas nyo na sya." Mahinahong sabi ko bago sinampal ulit si Beatrix, napahiga sya ron at nawalan ng malay.

"Are you okay?" I ask her habang sinisipat ang katawan nya.

"You came." Masayang sabi nya, pero hindi nakaiwas ang lungkot sa kanyang mata.

"Li--ligtas naba ako?" Tricia said.

Dahan-dahan akong tumango. "Yes, baby ligtas kana—KINGINA NAMAN AMYRAH." Inapakan ko ang paa ni Kuya Atlas na naging dahilan para mapahiyaw sya.

"Stop, kuya." Mahinahong sabi ko.

Nakasunod lang sa amin ang van nila Eloise. Inabutan ako ng panyo ni Kuya Aiden at ipinunas ko ’yon sa luha ni Tricia.

"Ligtas kana, don't cry." Mahinahong pa ring sabi ko.

"I didn't expect na malaya na ako, na hindi ko na kailangan mag panggap. Maraming-maraming salamat Señora." Nabigla pa ako ng lumuhod sya sa harapan ko.

Agad ko namang hinawakan ang balikat nya at sapilitan syang itinayo. "Everything happen between us is in the past now, don't call me Señora. Your already safe, mhmm." I said and remove the strands of her hair na nakakalat sa mukha nya.

"I’m really sorry for everything." Bulong nya habang nakayakap sa akin.

"Don't thank me, may kapalit ang lahat ng ’to." Yun lamang ang sinabi ko.

Nakita ko namang natigilan sya ron, pero kalaunan ay ngumiti rin sya sa akin.

"I will do everything, para maging karapat-dapat sa tiwala mo." She said sincerely.

I just nodded to her.

"Nasaan tayo?" She ask me ng papunta kami sa headquarters.

Bumaba ako ron at inalalayan ulit ako nila Kuya Achilles, napasimangot ako sa ginagawa nila. They always treat me na parang ako pa rin ’yong Amyrah na lampa noon.

"Señora." Bati nila sa akin habang bahagyang nakayuko.

I just nodded my head to them.

"We have a task for you, kapag napasa mo. I will grantee na ma-po-protektahan ka namin." Panimula ko habang nakaupo sa ibabaw ng lamesa.

"We will use you as our pain, pain para mahulog sa patibong namin si Beatrix. Kung magagawa mong kunin ulit ang tiwala nya, then you will leave like a peaceful life." I said, kumunot naman ang noo nya ron.

"Ibabalik nyo ako kay mommy?" Hindi makapaniwalang tanong nya.

Tumango ko. "Ah-huh, matalino kapa rin pala. Pero hindi ka babalik don ng mag-isa. Chiara, Tammy, Arki will be there as your personal maid and assistant. Yang tatlong babaeng yan kaya nilang patayin ang mommy, pero they know na ako lang ang pwedeng pumatay sa mommy mo. Kaya naman na andoon lang sila sa mansion nyo para samahan ka. At bantayan ka." And i cross my arms.

"You will report to me everything she will tell you, niligtas kita kaya sa akin ang katapatan mo. Don't try to stabb me behind my back, hindi mo pa nakikita ang totoong ako." Bumalik na ako sa pagkakaupo ko.

Dahan-dahan naman syang tumango ron ng ma-proseso nya ang sinabi ko.

"Masusunod, Señora." I just nodded my head to her.

Sinamahan na sya nila Arki, Chiara, Tammy palabas ng headquarters. Narinig ko pa ang pagtatalo nilang apat na parang inaaway si Tricia. Sino ba naman kasing matutuwa dating nang ahas sa boyfriend mo binabantayan mo na ngayon.

"You sure, about this?" Kuya Aiden ask me.

I smirked. "Just trust me, kuya." Nakangisi sabi ko.

Hindi ko maiwasang matuwa sa mga planong nakalatag na, I'm just waiting for the right time para gawin ang mga ’yon.

"You will meet other mafia org na kaalyado ng Montecillio." Kuya Achilles remind me.

"Of course, kuya. Paano ko makakalimutan ang importanteng araw na ’yon. Kung saan din nila malalaman na ako na ang bago nilang boss." Nakangisi sabi ko.

"Damn, your so powerful. Malayong-malayo sa Amyrah na nakakalaro namin." Bulong ni Kuya Atlas pero hindi nakalagpas ’yon sa pandinig ko.

"They change me kuya, sa tingin mo ginusto ko ’tong ginagawa ko? I don't have freedom. Pero kung ito lang din ang magiging dahilan para malagay sa payapa ang mga mahal ko sa buhay. Gagawin ko, kahit madungisan pa ng mga dugo nila ang kamay ko." I said and I gritted my teeth.

"Hindi ko pa naihihiganti ang anak ko, Kuya. Humanda sila, sisiguraduhin ko na hanggang huling hininga nila ay magmamakaawa sila sa akin na patayin na lang sila." Makahulugang sabi ko at sumampa na sa ibabaw ng lamesa para ayusin ang upo ko.

"Your look like younger version of tito, tito was like that too. Naalala ko pa nung pumupuslit kaming tatlo just to watch tito killing people." Kuya Achilles said habang may malungkot na ngiti sa kanyang labi.

"I wish, papà is here. Siguro proud na proud sya sa akin ngayon." Mahinang bulong ko habang nakahawak sa kwintas na hanggang ngayon ay suot-suot ko pa rin.

"I know tito was so proud of you, kahit kami ay napahanga mo. Saksi kami sa lahat ng sakit at hirap ng pinagdaanan mo." Then Kuya Aiden hug me.

Niyakap din nila akong tatlo, i miss them. Sila ’yong nandyaan noon kapag binubugbog ako ni Beatrix. Sila ’yong laging nagtatanggol sa akin kapag napapalo ako sa mga bagay na hindi ko naman ginawa.