Pagsamo | Montecillio Series #1

Chapter 3

03 : Custody | dedicated to Leyaanaviaaa

*****

Hapong-hapo ako, ng makauwi ako sa bahay. Nakakapagod ang araw na ito, kaya naman ay agad na akong humiga sa kama ko. Hindi na rin ako nag abala pang mag palit, at kumain.

6:00 pm na ng gabi ako nagising, chineck ko muna ang kwarto ng mga kakambal ko. At wala sila roon.

Dahil pang ikatlong palapag ang kwarto ko. Napagpasyahan kong bumaba na lamang, hindi pa man ako nakakababa ay rinig ko na ang sigawan sa ibaba.

"Tita, umalis na po kayo. Magagalit po si ate, kapag nalamang andito kayo." I heard Autumn voice.

"I don't care, Autumn. Dito kami titira sa ayaw at sa gusto nyo." Beatrix voice.

Anger hit me now, agad akong nakaramdam ng galit sa buong katawan ko. Naikuyuom ko rin ang aking kamao nang biglang itulak ni Beatrix si Ada.

"What the fuck are you doing here?" I said calmly, but with full of authority.

"I'm here to live in this house, anyway. Meet my daughter and your sister. Tricia Kaliya Montecillio. " Beatrix said.

I laughed, nag echo iyon sa buong mansyon. Sinenyasan ko ang mga kakambal ko na lumapit sa akin.

"Don’t you think, maniniwala ako?" I ask, when i stop laughing.

"Of course, look at Tricia. Kamukhang-kamukha nyo sya." Beatrix said.

I laughed once again, at dahan-dahang lumapit sa kanya. Dahil may katangkaran naman ako ay halos ka height ko lang sya. I smirked at sa mabilis na kilos ay nakuha ko ang baril na nasa gilid ng kanyang bodyguard.

Without a second thought I pointed the gun at Beatrix's forehead.

Napasinghap ang mga kasama namin sa bahay dahil sa ginawa ko.

"Lalayas ka o ibabaon ko yang katawan mo riyan mismo sa kinakatayuan mo?" Malamig na usal ko.

Beatrix laugh, sa paraang maiinsulto ako. "You can't pull the trigger hone—

Dahil sinagad nya ako at pinaputukan ko ang braso ng anak nya. Daplis lamang ang ginawa ko, pero grabe na ang ragasa ng dugo nun.

"Don't test my patience, Beatrix. Don't make me repeat my words. " Ani ko.

Agad akong lumapit sa mga kapatid ko at kinabig sila para yakapin. Natahimik ako at nawala ang matapang na tingin ko ng marinig ang hikbi ng mga kapatid ko.

Did i scared them?

I'm a monster now?

I'm a bad girl, like Beatrix. Now?

Agad ko silang hinarap, at pinahid ang kanilang luha. Ngumiti ako sa kanila ng malamlam. "S-S-Sorry." Ani ko.

"Magtutuos tayo Amyrah, hindi pa ako tapos sayo." Beatrix's last words before she left us.

I smirked. Go on bitch, I'm not scared of you now.

"Ate." Sabay na tawag ni Autumn at Adalia sa akin.

Sabay rin nila akong niyakap, dahilan para mapaupo ako. "Sorry, kung tinakot ko ka—

"Ate, akala ko iiwan mo na kami." Adalia cut my words.

I was stunned too speak, akala ko sisigawan o magagalit sila sa akin dahil sa ginawa ko. Agad namang napawi ang kaba na nararamdaman ko ngayon. Nang tumango rin si Autumn, tanda ng pag sang-ayon.

"Don't do it again, Ate. Mhmm." Autumn said, at dahan-dahang hinaplos ang aking pisnge.

"I can't promise mi amore. Kahit maging masama ako sa paningin nyo. Kung kapalit non ang kaligtasan nyo ay gagawin ko." Makahulugang saad ko.

"Ate." Nakangusong saad ni Autumn.

Pinisil ko ang pisnge nito. Hawak-hawak ang kamay ni Ada at Autumn. Ay hinila ko sila papasok sa dining table.

"Let's eat, na-miss ko kayo kasama kumain." Ani ko.

"Lagi kang busy ate, eh." Ada spoke.

"I will make time na, para makasabay ko pa rin kayo kumain. Okay ba yun?" I spoke.

Kinuha ko na ang kanin at nilagyan ang mga plato nila. Ganon din ang ginawa ko sa plato ko.

"Señora, andyaan po si Attorney." Manang Coring, spoke.

Ngumiti naman ako sa kanya at pinunasan ang labi ko ng table napkin. "Papasukin nyo na po sya, manang." Magalang na sambit ko.

"Masusunod, Señora." Manang Coring said.

Pinag patuloy ko ang pagkain, ng tumabi si Attorney sa akin. "Kain." Alok ko, pero tumanggi lamang sya.

"Can I talk to you privately?" Attorney Gomez said

Kumunot naman ang noo ko ron. Pero tumango na lamang ako, baka masyadong mahalaga iyon.

"What's brought you here? Atty. Gomez." I started.

Umupo ako sa swivel chair ko, at ipinatong ang kamay ko sa lamesa. Nakita ko agad ang pagkabalisa ni Atty. Kaya lalong kumunot ang noo ko.

"Ano ba yon Atty?" Nauubusan ng pasensyang sambit ko.

"You can't take over the CEO position. Señora. " Atty. Gomez said.

Kumunot naman ang noo ko dahil doon. "What?" I ask once again.

"You are still underaged, Señora. Maging ang custody ng mga kapatid mo ay hindi mo pwedeng kuhain. You're still a minor, at kung walang gagabay sainyong nakakatanda. Maaring silang mag hanap ng maalaga sainyo. Kung hindi ako nagkakamali ay, baka si Beatrix. Ang kuhain nila para sainyong makakapatid." Mahabang lintaya ni Atty.

Kumunot lalo ang noo ko dahil doon. Napahigpit din ang kapit ko sa ballpen na hawak ko. "Hindi, pwede iyon Atty. Beatrix is not capable of being our guardian. What the fuck is this? Huh! Alam mo namang she physically abuse me, my sister's was also aware of it. " Sigaw ko at napahampas sa mesa.

Gumawa iyon ng nakakabinging ingay. Napayuko si Atty. Gomez dahil doon. I will find another way, para hindi sya ang maging guardian naming magkakapatid.

"Get out!" Madiing usal ko kay Atty. Gomez.

Nagmamadali naman itong lumabas ng opisina ko. At the age of 15 i already have a lots of stress. Na dapat sa ganitong edad ay nagpapakasaya at ine-enjoy ang pagiging 'teenage'. Pero hindi ko magawa, dahil sa maraming responsibilidad na iniwan sa akin ng mga magulang ko.

I get my phone, at tinawagan ang alam kong makakatulong sa problema ko.

[ Señora, napatawag ka? ] My papà's bestfriend.

[ Pupunta akong hacienda, bukas. Kailangan kitang makausap ] I spoke.

Pinaikot ko sa aking kamay ang ballpen na hawak ko. Maybe I can hire him. As are temporary guardians hanggat hindi pa ako tumutung-tong sa tamang edad.

[ Sige, Señora. ] Sagot nya at ako na ang nagbaba ng tawag.

I sigh. Panibagong problema na naman.

Kinuha ko ang hoodie ko pati na rin ang susi ng motor ko. Pinaikot ko ang susing iyon sa daliri ko habang pababa sa hagdan. Wala ng tao sa baba, marahil ay tapos na silang kumain.

Tahimik akong sumakay sa Yamaha YZF-R1M ko. I don't driver license too. Dahil nga underage pa ako. But as a stubborn child, binilhan pa rin ako ni papà kahit na bawal.

Nagpunta ako sa malapit na mini stop. I want to buy champagne, kahit na alam kong bawal. I just want to release the stress i've experience now.

"Sorry, Hija. But we don't sell alcohol to a minor." A cashier said.

"Even, beer?" I ask, kahit na alam ko namang bawal talaga.

Napabuntong hininga na lamang ako, wala ata akong magagawa.