GÜNDEM SEBEBİM (TAMAMLANDI)

14. BÖLÜM: "MEZUNLAR GECESİ"

Merhaba!

Hızıma yetişilmiyor diye duydum. Sıkılıyorken dedim başlayayım yazmaya gerisi elbet gelir.

O zaman oy ve yorum atmayı unutmayın! Keyifli okumalar.🖤

14. Bölüm: "Mezunlar Gecesi."

Birbirine iyice yapışmış, adeta açılmamaya yemin etmiş kirpiklerimi güçlükle araladığımda boğazımdaki acı hisle birlikte yutkundum. Bedenimi yatağın yanına çevirdiğimde Yeliz'i gördüm. Yüzü bana doğru dönük bir şekilde uyumuştu. Tek eli yanağının altındaydı. Sıcak havadan dolayı birkaç saç teli alnına yapışmıştı. Dudaklarım bu görüntüsüne karşılık istemsizce yana doğru kıvrıldığında kapı sesiyle birlikte kafamı çevirdim. Yalın kapıyı açmış, kafasını içeriye uzatmıştı. Bakışları önce beni, sonra Yeliz'i bulduğunda kızgınlıkla kaşlarımı çattım.

Kısık sesle "Ya düzgün açsana şu kapıyı, kız uyanacak." dedim.

"Uyanmaz o, uykusu ağır." dediğinde içeriye girmiş, kapıyı kapatmıştı.

Yatağa doğru adımladığını gördüğümde kaşlarım çatık bir şekilde onu izliyordum. O ise gayet rahat bir şekilde yatağa, tam olarak yanıma yatmıştı. Sesimi sakin ve kısık tutmaya çalışarak konuştum.

"Ne yapmaya çalışıyorsun?"

"Yatmaya çalışıyorum, azıcık kaysana." dediğinde ofladım.

Bedenimi yan tarafa doğru kaydırdığımda Yeliz'in uyanıp uyanmadığına baktım. Uyanmadığını görüp rahat bir nefes aldım. Uyanmış olsaydı bu durumu açıklayamazdım. Bakışlarımı Yalın'a çevirdiğimde kolunu üstüme atması bir olmuştu. Kolu karnımın üstündeyken bakışlarımı ona çevirdim.

"Çek şu kolunu üzerimden, kardeşinin yanına yat çok yatmak istiyorsan!" sesim biraz sesli çıksa da Yeliz uyanmamıştı.

"Ihh..." dedikten sonra kolunu kendine çekip elini aynı Yeliz gibi yanağının altına koyduğunda gülümsedim.

Abi kardeş aynılar bunlar.

Yerim yav!

Yattığım yerden kımıldanarak doğruluğumda yataktan kalkmak için bir hamle yapacakken Yalın kolumdan tutmuştu.

Hani uyuyordu bu?

Yeliz'in uyandığını gördüğümde kolumu Yalından kurtarıp gülümsedim. Önce abisine sonra da bana baktığı sırada gözlerini ovuşturuyordu. Kendine geldiğinde gözlerini birkaç kez kırpıştırıp gülümsemişti.

"Abi? Sen ne zaman geldin?" diye sorarcasına konuştuğunda Yalın'ın saçmalayacağını bildiğimden hemen konuşmaya başladım.

"Ben elimi yüzümü yıkamaya kalkmıştım. O sırada da abin gelmiş yanına, evet abin gelmiş bende tam şimdi odaya girmiştim zaten." dediğimde Yalın'ın bakışlarının bana kaydığını gördüm.

Gözlerini kısıp sorgularcasına bana bakıyordu. Ciddi misin? dercesine bir ifade vardı yüzünde. Sonra yattığı yerden doğrulup o da yataktan kalkmıştı. Yeliz yataktan kalkıp sinsice gülümsedikten sonra yanımızdan hızla geçerek odadan çıkmıştı. Odanın kapısını kapatması da gözümden kaçmamıştı.

Hain!

Bu durum Yalın'ın hoşuna gitmiş olsa gerek, gülümsemişti.

Gülümsememi hâlâ yüzündeyken "Rahatsız mi oldun?" demişti.