Fight to Stay

Wakas

Wakas

After all the tears, torment, and seeking for healing, a rainbow will open its heart to color your woeful life and surroundings.

As the sun sets, it always doesn't mean the end. It also means new beginnings and hope. That as the sun rises, there is something new that we can appreciate its beauty more.

Life will always be beautiful. It may throw you rocks, heartaches, and judgement from people you don't even know. You should always see the beauty in it. You can curse life, but remember the good things and times you've had as a result of it.

Naging maayos na ang lahat sa buhay ko. Nagkaroon ng panibagong simula sa pagitan nila mama at mami Zaila. Tita Zaila suggested that I should call her mami instead of tita.

Bumisita rin kami sa puntod ni lolo at lola. Sabi ni papa, pagkalipas daw ng isang taon na pagkamatay ni lolo ay sumunod din si lola.

Isa na rin sa mga matalik kong kaibigan ang pinsan kong si Vana. Noong una ay nahihiya siyang sumali sa mga roadtrips namin pero dahil hindi naman niya nararamdaman na iba ang turing namin sa kaniya ay nasanay na rin siya.

Nagkaroon ng malanding ugnayan si Lyne at Ailec. I'm happy for the both them. Deserve rin naman nila ang isa't-isa.

Akalain mo iyon dahil sa ginawa ni Lyne ay na inlove si Ailec sa kaniya.

Habang si Rai at Zeike ay patuloy na nagtatagal ang relasyon nila. I know that there is no perfect relationship. But I love the way they compromise with each other. I love how they treat each other like they are just best friends but they have more than that.

My cousin, Vana is having her own lovestory, too.

Masaya akong malaman na masaya sila sa mga buhay nila. Kaya masaya na rin ako.

“Eh, ikaw ba, Thyra? Kailan mo balak mag boyfriend ulit?” Mapanuyang saad ni Lyne.

Nandito kami ngayon sa café na malapit sa university ko. Bumalik ulit ako sa pag-aaral at kasalukuyang graduating na ako. Imbes na Education ang kurso ko ay lumipat ako sa Bachelor of Multimedia Arts.

“Hay naku! Tigilan mo ako, Lyne. Hindi porket masaya ka sa lovelife mo ay idadamay mo rin ako. Nanahimik ako rito.” Sambit ko sabay inikutan ko siya ng mga mata.

Tinawanan lang ako ng mga kasama. “Couz, gusto mo ireto na lang kita?”

Umiling ako sa suhestiyon ng pinsan. “Please lang. Spare me, my dear cousin. Promise, I really don't need a man, right now.”

“Hayaan niyo na si Thyra. Hindi naman natin mapipilit ang isang tao na ayaw. Let her find her own love. Look at us, hindi niyo rin naman kami hinanap diba? Kusa kaming dumating sa mga buhay niyo. And I guess that's the best example of love.” Mahabang litanya naman ni Zeike.

Sumimsim ako sa kape ko at tumatango-tango sa sinabi ni. Zeike. “Kita niyo si dadi. May sense ang sinasabi. Tuluran niyo siya.”

“Tama na ang kakapilit kay Thyra. Baka bigla iyang maghasik ng world war sa atin. Kayo rin. Mamimiss niyo siya. Tapos sa amin naman kayo uungot na bakit 'di na kayo papansinin ni Thyra.” Si Ailec naman ang nagsalita.

“Hay, sige na nga. Basta, pim. Sabihan mo kami agad kapag may nahanap ka na, okay?”

Tumango ako bago muling sumimsim sa kape.

Pagkatapos niyon ay nagdesisyon na kaming magsiuwian na. Kaniya-kaniya kaming convoy sa mga kaniya-kaniyang sasakyan.

Nang dumating ang graduation ko. Nakita ko ang kasiyahan sa mga taong mahalaga sa akin. Walang sayang congratulations ang natanggap ko mula sa kanila.

Dumating din sa graduation ko sila doktora Tel. Masaya akong makita ang dalagang si Fioena.

Ngunit isang hindi inaasahang bisita ang dumating. Ang taong hindi ko inaasahan na muli kong makikita.

“Sorry for inviting him, couz. Naisip ko kasing baka ito na 'yung oras para magkausap kayo.”

Hinawakan ko ang braso ni Vana. “Okay lang, couz. Baka tama ka. Baka ito na nga ang tamang oras para magkausap kami.”

“Sige, maiwan ko na kayo. Qiev, alis muna ako. Take care of my cousin.”

Tumango si Qievioz at ginawaran ng ngiti ang pinsan ko.

A new version of Qievioz is standing tall in front of me. May kahabaan na ngayon ang buhok niya at naging medyo brownish na ang kulay nito.

Wala namang masiyadong nagbago sa mukha niya. Mas lalo lang nadepina ang kagwapuhan niya.

“Pumunta ako rito para humingi ng tawad. I'm sorry for all the hurtful words I have said to you. Alam kong walang kwenta kung ipagtatanggol ko pa ang mga salitang sinabi ko sa iyo noon. Nangyari na ang mga nangyari pero gusto ko sanang sabihing mahal pa rin kita. Ikaw pa rin ang nagmamay-ari sa puso ko.”

Huminga siya ng malalim. “But I am choosing your happiness. Naisip ko na hindi mo na ako deserve. Nasaktan na kita ng isang beses. At anong assurance ang maibibigay ko para sabihin sa iyo na hindi na kita masasaktan ulit. Wala, Thyra. Kaya ang tanging gusto ko na lang ngayon ay makita kang masaya. Makita ang malawak mong ngiti.”

I genuinely smile at him. I took his hands. “I'm sorry, too. Thank you, Qievioz. All I can say is that you'll always have a space on my heart. I wish for you happiness too.”

After that, I gave him a tight hug. He hug me too and said, “You will always have my heart, lady.”

Sa nagdaang mga taon sa buhay ko. Ngayon ko lang tuluyang naintindihan ang kahulugan ng pagmamahal at kung bakit patuloy nating pinipili ang magmahal.

If someone asked me before, what is love? I will definitely think about it the whole day until I get the answer.

But now, I know what love is.

Love is when you know how to prioritize yourself more than anything else. Love is when you know how to let go and understand the situation. Love is when you choose the person despite their flaws and shortcomings. Love is a choice. It is your decision if you want to have peace or chaos. Love is when you know that love can burn you and break you, but you still try to love. Love is when you try to compromise. Love is love.

We love because we are human. Our human nature is to love. Not just our second half, but also our family, friends, classmates, teachers, and the other people around us.

Hindi pa magiging katapusan ng mundo kung hindi ka mamahalin pabalik ng taong minahal mo. Hindi pa magtatapos ang buhay mo kung masasaktan ka.

Parte ng pagmamahal ang sakit. May mga sirkumstansiyang darating sa buhay mo na susubok sa iyo. Kung hanggang saan ang kaya mong ibigay na pagmamahal.

At kung handa ka rin bang magpatawad sa lahat ng sakit na ibinigay sa iyo ng mundo at ng mga taong minamahal mo.

I am not a perfect person and I will never be. I have my own flaws and shortcomings. I will always make bad decisions. But I know, despite everything, there will always be people in my life that will accept and love me no matter what. 

I have my mama, my father, and my best friends. Despite their betrayals, lies, and secrets, I know that they are only thinking about me. That they only do that because they love me too much.

Katulad ko, hindi rin sila perpekto. Pero sila pa rin ang patuloy kong pipiliin. Sila pa rin ang patuloy kong tatakbuhan.

Qievioz, on the other hand, is a love that I can't take right now. I wanted to choose him too. But, I chose myself.

I believe that maybe someday our paths will cross again, and maybe that will be the right time for us. Right now, he is not the right person for me. Right now, I want to fill the time that passed by because of what happened in the past.

Right now, choosing myself is the right choice. I fight to stay sane for myself. I fight to stay strong for my mother. I fight to stay sweet and be a companion for the people I care for and treasure. I fight to stay in touch with love because I still do believe in love.