Love Against Time (COMPLETED)

EPILOGUE

Malamig na simoy ng hangin ang dumadampi sa balat ko, ang dagat na humahampas sa dalampasigan at ang magandang tanawin sa bawat paglubog ng araw. . . iyan lagi ang pinagmamasdan ko sa tuwing pagsapit ng dapit hapon

Nagulat din ako dahil paggising ko ay nasa hospital na ako at si Francine ang nagbabantay sa akin, I asked her why a'm I in the hospital and she said I got into a car accident and I been in coma for 1 month

Ilang beses ko ng naisip na baka panaginip ko lang ang lahat ng nangyari but my heart, my heart is telling the opposite, no matter how many times I convince myself that it's just my fantasy in my mind when I'm in coma, but it always ended up of me believing that they are real, that I've been in a different universe.

Dalawang taon na rin ang lumipas ng makabalik ako dito sa mundo ko, sa una sobra akong nahirap lalo na dahil sa trauma na naranasan ko doon, Halos hindi na ako lumapit sa mga lalaking bago sa patingin ko, feeling ko kasi may gagawin silang masama, and it's also one of the reason why I didn't accept any suitors. . . at pangalawa dahil nasanay na rin akong laging kasama ang mga kaibigan at tinuring ko na ding pamilya, ang makulit na si Bea ang madaldal at laiterang si Mina, ang malukong mga kaibigan ni Miggy, sila Nanay Rosa at syiempre ang nagpapatibok ng puso ko mula noon hanggang ngayon. . . si Miggy

Dalawang taon na ang nakakalipas ngunit wala parin nagbabago sa nararamdaman ko. . . siya parin talaga, nakakaramdam parin ako ng pangungulila araw araw, ngunit kailangan kong maging matatag

Hindi na ako nag-momodel ngayon nag-fucos na lang ako sa kompaniya na iniwan sa akin ng aking mga magulang, at nagtayo din ako ng bagong negosyo which is pagtintinda ng mga kotse, we we're importing different cars around the country, lagi ko kasing naaalala si Miggy kaya nagtayo nako niyan, And I named it after him. . . Migguelito's Car company

Take me as you are
Push me off the road
The sadness
I need this time to be with you
I'm freezing in the sun
I'm burning in the rain
The silence
I'm screaming calling out your name

Dinig kong tunog ng ringtone ko, kaya agad ko itong sinagot

"Ma'am may isa po tayong costumer na gusto pong maka-usap ka" saad ng staff kong si Mavie

"Hayss bakit daw ba?" Tanong ko dito, may mga costumer talagang ganito. . . gusto daw akong maka-usap tungkol sa kotseng bibilhin nila, pero pagnaka-usap ko na naman ay aayaw na

"Ehh hindi po sinabi ma'am ehh basta kayo po iyong gustong maka-usap" sagot nito sa akin

"Bibili daw ba?" Tanong ko dito, baka kasi pumunta na naman ako doon tapos hindi naman pala bibili

"Oo ma'am gusto lang talaga kayong maka-usap bago niya kunin iyong kotse, tsaka ma'am ang pogi niya hehe" saad ni Mavie napa-iling nalang ako at natatawang ibinaba ang tawag

While on my way towards my company, hindi na matigil ang kabog ng puso ko, ni hindi ko nga alam kong bakit ko ba ito nararamdaman

"Damn it heart why are beating so fucking fast" saad ko sa puso kong kabog ng kabog, I don't have any idea why a'm I feeling this kind of craziness, hindi ko alam bakit parang kinakabahan na na-eexcite ako

Agad akong bumaba sa sport car ko ng makarating ako sa company ko, I give my car key to my most trusted valet at dumeretso na sa loob, natagpuan ko naman si Mavie na nag-aabang sa akin sa entrance palang ng shop

"Mavie asan na iyong taong gustong kuma-usap sa akin?" Tanong ko kay Mavie, agad niya namang itinuro ang isang lalaking nakatayo at nakatalikod sa amin, ka-usap niya ang iba kong empleyado, ito namang puso ko ay parang iwan kung tumibog, parang lalabas na sa rib cage ko mga dzaii

Habang palapit ako ng palapit sa kaniya ay palakas na palakas din ang tambol ng lintik kong puso, geez heart dapat kay Miggy kalang tumibok

"Ma'am ang pogi niya talaga, bagay kayo" kinikilig na saad ni Mavie, hindi ko siya pinansin dahil busy ako kakahalukay ng bag ko. . . hinahanap ko kasi iyong mentos ko, Lagi akong may baon nito nakakatulong saking magpakalma lalo na kapag lalaki ang ka-usap ko, hindi parin naman kasi maiiwasang may makasalubong na lalaki at mga kostumer

Nang makita ko ang nag-iisa nalang na mentos sa bag ko ay agad ko itong binuksan at ipinasok sa bunga-nga ko

"Ma'am malapit na tayo" saad ni Mavie sa akin, habang hila hila na ako nito

"Sir nandito na po si Ma'am Gab" sigaw ni Mavie kaya napatingin sa amin ang ibang mga tao dito sa shop maliban sa isang lalaki na sa wari ko'y tinutukoy ni Mavie, nang makarating kami sa harap I mean sa likod niya, nakatalikod parin kasi siya

Iwan ko kung saan ako nakahagilap ng lakas ng loob at kinalabit ko siya, hindi parin nawawala ang lakas ng tibok ng puso ko

"I would want to buy one of your bugatti La Voiture Noire hon" saad ng pamilyar na boses, iyong boses na iyon alam na alam ko kung sino ang nagmamay-ari non, hindi ko alam kong maiiyak ako o ano

"C-Can you p-please turn around?" Nauutal kong saad dito, just to make sure if it's really him, unti unti siyang umikot ng makaharap siya sa akin ay doon na tuluyang bumuhos ang mga luha ko, it's him, it's really him

Bahagya pa akong napa-atras ng ilang beses at para ring nanghina ang mga tuhod ko, he spread his arms na para bang gusto niya ng yakap

"Hindi mo ba ako yayakapin hon" nakangiti niyang saad ngunit kapansin pansin din ang namuuong luha sa kaniyang mga mata, nang makabawi ay agad akong tumakbo papunta sa kaniya at agad siyang niyakap ng mahigpit, wala akong paki kung nakatingin sa amin sila Mavie all i want to do is to feel his warmth, to embrace him tight, after two year finally I'm back, I'm back to the loving arms of the man I truly love. . . . . My man Miguelito Fuentes, My Miggy

"The Universe grant my wish my love, The parallel Universe indeed cross our paths again" bulong nito sa akin, hinawakan niya ako sa balikat at hinarap sa kaniya, he hold my check's and wipe my tears. . .he lean towards me slowly until our gap are only an inch

"Siguro naman ngayon, we are in the right place ang the right time" nakangiting saad niya. . .and with that he closed the gap between us as he kiss my lips with so much love and passion and all I can do is to closed my eyes and feel the butterflies in the stomach he was giving me

THE END

************************************

Woahh Finally Love against time is done,,,,, yeheyyyyyy

I just want to say thank you for all of you who read this story, and I want ro say sorry too for not reaching your expectations, I'm really really sorry....