Chapter 14: His Birthday
Hopia’s Point of View
The whole holiday is undeniably magical and so much fun.
No’ng pasko ay sa bahay ako nina Xavier dahil nga sa munting salo-salo kuno na kaya na atang magpakain ng isang baranggay. Hindi naman sumama si tatay dahil lasing na lasing at galing pa sa inuman. Hindi ko na lang isinama dahil baka kung ano pa ang mangyari sa bahay ng mga Fajardo kung isasama ko siya ng lasing.
So far, hindi naman na ako kinakausap pa ni Misis Fajardo. She act like nothing happens between us, so as me.
But deep inside I was cursing her name. I know one of their family member notice our invisible war. Wala lang nagsasalita. I was just afraid that everyone knows our war at tuluyan na nga kaming paghiwalayin ni Xavier.
But Christmas is the last day that we, Xavier and I were together.
Me and Xavier spend the New Year and rest of the holidays with our family. We decided to celebrate the rest of the holidays with our own family.
Their family flew to New York to spend the holidays. Isinasama ako ni Xaviet but I refuse. I said to him that it was their family vacation. But he said I was belong to their family because I am his girlfriend.
Mapilit siya. Kapag daw hindi ako sumama, hindi rin daw siya sasama. I blackmailed him. In the end, napilit ko siyang sumama kahit hindi ako kasama.
Ending LDR tuloy kami.
Pero wala namang problema sa akin iyon dahil nag-enjoy rin naman ako sa amin noong mga huling araw ng taon at noong New Year kahit wala siya.
Masaya sa baranggay namin dahil sa mga pakulo ni Kap. at ng mga tao sa amin.
Exchanging gifts, family reunion, fireworks display, parlor games. . .
That was indeed magical.
I can’t deny the fact it was the best holiday I’ve ever experienced.
Mas masaya kung nadito si Xavier.
I sighed for the nth time. It’s been two weeks since Xavier and his family flew to New York. I still haven’t received any text messages or call from him.
Nagsisimula na akong mag-isip ng kung ano-ano. My mind flooded different what if’s and it stress me so much.
They say, after with so much happiness, you should expect the sadness after it.
At ito na nga iyon. Balisa ako sa mga nagdaang araw. Hindi ako palaging mapakali at ang gloomy ng paligid ko. May kulang sa bawat araw ko.
Palagi kong itine-text at tinatawagan si Xavier but I got nothing, I received nothing. Kahit period, wala!
Gano’n ba ako kahirap padalhan ng text messages? O kahit man lang tawagan?
It bothers me so much. Pakiramdam ko ay may mali. Pakiramdam ko ay may iba siya. Pakiramdam ko ay may iba siyang babae roon.
Nag-alala na rin ako sa kaniya! Dalawang linggong walang tawag o kahit ano! Girlfriend niya naman ako kaya siguro may karapatan naman siyang i-update ako, ‘no?
Sana sumama na lang ako sa kaniya para hindi ako nagkakaganito.
Saka sinong ulaga naman ang hindi magiging ganito kung ang jowa mo ay dalawang linggo nang hindi nagpaparamdam sa’yo? Palagi ko naman siyang tine-text at tinatawagan pero ni-ha, ni-ho mula sa kaniya, nganga!
At wala akong magawa kundi ang umiyak nang umiyak dahil sa pagka-miss sa kaniya.
Pakiramdam ko ay hindi na niya ako mahal kaya hindi na niya ako tinatawagan.
YOU ARE READING
Palengke Series #6: Slice of Love With Miss Pandesosyal
RomanceHopia D. Nilamas, isang baker at may-ari ng isang kilalang bakery sa lungsod. Simple at maganda, ngunit habulin siya ng mga lalaking kargador sa palengke. Kilalang ligawin ng mga kalalakihan sa baranggay nila dahil sa taglay niyang ganda. She wante...
