KİM BİLİR?

3. BÖLÜM

Lara 3 gündür bu evdeydi. Odada dağıtmadığı yer kalmamıştı. Sanırım tek sağlam olan şey oturduğu yatak kalmıştı.

Kapının açılmasıyla bakışlarını yan tarafa çevirdi. Elinde tepsi olan koruma ona doğru yürüyordu.

Koruma "Hepsini yiyeceksin patronun emri." diyerek 2 gündür yemek yemeyen Lara' ya çevirdi gözlerini.

Önüne bırakılan tepsiyle beraber gördüğü şey simit, kahvaltılık tarzı şeyler ve portakal suyuydu.

Lara, normalde insanları pek sevmese de doğaya, hayvana ve çalışan insanlara büyük saygısı vardı.

Gittikleri her ortamda garson her önüne bir şey koyduğunda "Kardeşim hakkını helal et." derdi ve kızlar artık bıkkınlıkla bakardı ona.

Fakat bu korumalara gram saygısı yoktu, madem başka birinin köpekliğini yapıp kızın burada esir kalmasına göz yumuyorlardı, o zaman burunlarından getirirdi.

Lara yatağa konulan tepsiye baktı. Yataktan kalktı ve tepsiyi de eline alıp bir hışımla yere attı. Şuan içi acımıştı ama yapacak bir şey yoktu. Yemeyecekti.

"Utanmıyor musun hiç? Yüzün kızarmıyor mu burada esir edilmiş bir kızı görürken? Çoluğun çocuğunda mı yok şerefsiz?"

Koruma cevap vermiyordu. Lara şiddetle bağırmaya devam etti. "Glutene alerjim var. Ayrıca portakal suyundan nefret ederim. Aylardır beni gözetlemeyi iyi biliyordunuz. Sorun o ağa kılıklı patronunuza, bunu gözlemleyememiş mi?"

Artık dayanamıyordu. Çıldıracak gibiydi. Koruma hiçbir şey demeden odadan çıktı. Lara başını iki elinin arasına almış alnını tutuyordu.

-

Üzerindeki siyah gömleği, altındaki siyah kumaş pantolonu, bileğindeki parlak saatiyle yanındaki adama baktı. Şirkettelerdi. Bilgisayarlara çok güçlü bir kalkan hazırlayan yazılım şirketiydi. Bütün yazılımların denetimi Devrim'deydi.

"Barlas, o bugün geliyor değil mi?"

Barlas yeşil gözleriyle Devrim'e bakıyordu. Buranın hem ortağı, hem de Devrim'in tek arkadaşıydı. Ona çok güvenirdi.

"Geliyor kardeşim. Sen rahat ol." dedi.

"Bu kız bugün bazı şeyleri öğrenmek zorunda. Hem de o kişiden. Bize artık sorun çıkarmamalı. Odada sağlam bir şey bırakmamış anasını satayım. Sabırlıyım ama bu kadar değil."

Barlas kafasını salladı. "Haklısın. Öğrenmeli."
"Bu arada bugün bir sevkiyat daha varmış, onu napalım?"

Devrim kısaca düşündü. "Benim evde kızla olmam gerek. Siz onu halletmeye çalışın."

"Tamam."

-

Lara'nın sinirlerini kontrol etmek için bir yöntemi vardı. Her zaman sinirlendiğinde sevdiği insanları düşünürdü. Peki kızlar şimdi napıyordu? Annesi? Babası?

Kızlar kesin ortalığı ayağa kaldırmıştır diye düşündü. Onları şu 3 günde o kadar özlemişti ki. "Canlarım benim." dedi. Gözleri dolacaktı.

Aklına yine bir geceki anıları geldi. Yine rakıdalardı. Ama bu sefer Dilay ve Melisa'nın sevgilisi de vardı.

Kızlar sevgililerinin yanına oturmuş ellerinden tutuyordu. Lara ise rakı kadehini tutup gülümsüyordu.