18.BÖLÜM

307 12 0
                                    

Yorum ve oyları unutmayalım, sizi seviyorum iyi okumalar

Devrim duyduğu sesle hızlıca gözlerini açarken göğsünde uyumuş kız da yatakta doğrulmuş gözlerini ovuşturuyordu. "Nasıl beraber uyursunuz? Başınıza adam bile dikmiştim." Meral cırtlak sesiyle bağırıyordu.

"Meral uyuduk sadece. Sanırsın başka şekilde yakaladın." Lara duyduğu sözlerle Devrim'in omzuna eliyle yapıştırmıştı.

"Uyuyamazsın. Daha kızı almadın." Ardından Lara'ya döndü. "Lara kalk hemen. İsteme var hala uyuyorsun."

"Of Meral ya, ne abarttın. Akşam değil mi isteme?" Düz sesiyle konuştu Lara. Meral ona bakarken dizlerini patpatladı. "Vah kızım, beynin mi yandı senin? Az sonra isteme olacak. Bugün evleneceksin ya, verirsem tabi."

Devrim yatakta doğrulup ofladı ve yanındaki telefonundan saate baktı. "Meral saat 9 da kız isteme mi olur?" Meral gözlerini kıstı. "Kusura bakma damat bey, bizim kızı almak istiyorsan olacak."

Lara Devrim'e bakarak omuz silkip yataktan kalktı. Barlas içeri girince yatakta doğrulmuş adama baktı. "Sabah sizin yüzünüzden az daha Meral beni vuruyordu. Neymiş nöbet tutamamışım falan." Barlas gülümsemişti.

Devrim' de gülümsedi ve "Horul horul uyuyordun kapıda, bir de bana ayı dersin." Barlas'ın dudakları yana kıvrıldı. Aslında uyumamıştı ama onları da ayırmak istememişti. Her şey aşk içindi.

"Kalk damat, kız isteyecekmişiz. Çiçek çikolata alalım en pahalısından. Meral ucuzundan alırsak laf yapar." Barlas alaylı bir şekilde bunları söylerken Meral hınzırca güldü ve "Evet. Kızı vermem kolay olmayacak." dedi. Ellerini birbirine sürtüyordu. "Kuzenimi almak kolay mı sandın? Yandınız siz." Devrim'e bakıyordu.

Meral Lara'nın koluna girip çekiştirerek odadan çıkardı. Devrim ve Barlas odada kalmıştı. Barlas yatağa arkadaşının yanına oturdu. "Meral anlattı planı. Evleniyorsun demek ha?"

Devrim gülümsedi. "Evleniyorum kardeşim."
Yeşil gözlü adam yanındaki adamın omzunu sıktı. "Bir gün evleneceğini hiç sanmazdım. O buzdan kalbin nasıl eriyebildi?" dediğinde alaylı bir şekilde konuşuyordu.

Devrim gülümsedi ve omuz silkti.
Barlas ağzını oynatarak onun taklidini yapmaya başladı. "Bon ovlonmom oğlom, bon oşok olmom, öylo şöylörlö öşöm yök bönöm."

Mavi gözlü adam gülerken ayaklandı ve "İstemem gereken bir gelinim var kardeşim. Seninle uğraşamayacağım." Durdu ve devam etti. "Bir duş alayım da çıkalım." Barlas kafa salladı ve içeri geçmek için ayaklandı.

Meral ve Lara koltukta oturmuş telefondan bir şeyler inceliyorlardı. Lara işaret ettiği şeyi gösterince "Ay yok artık. Çok sade." dedi Meral. Lara gözlerini devirip "Kızım düğün mü yapıyoruz sanki, gayet iyi bu."

Meral kafasını onaylamaz bir şekilde salladı. "Buna gelinlikçide karar veririz. Erdem'i arayayım da gelinimiz var diyeyim."

Barlas' da oturdu ve karşı koltuğundaki Lara'ya gülümsedi. İlk başta ona ısınamamıştı ama şimdi oldukça samimi hissediyordu. Lara için de bu böyleydi.

"Erdem'i aradım. 12'de orda olursak bizi saat 3'e yetiştirirmiş." Lara kafa salladı. "Yani kız istemek ve gelinlik seçmek için 3 saatimiz var."

Meral gülümsedi ve gözlerini kısıp Barlas'a baktı. "Damat nerede?"

İçeri giren mavi gözlü adam gülümsedi ve "Buradayım gardiyan." dedi. Meral onun bu esprisiyle gözlerini devirdi. "Acele edin, 1 saate kız istenmek zorunda."

Devrim gözlerini koltukta oturan beyaz tenli kıza çevirdi. Bakır saçları özenle taranmış gibi omuzlarından dökülmüştü. Gözleri uykudan yeni uyandığını belli eder gibi bakıyordu. Gülümsedi. Ona bakan açık kahve gözler de gülümsemişti.

KİM BİLİR?जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें