KİM BİLİR?

29. BÖLÜM

Uzun bir zamandan sonra merhaba. Size cinsel içerik sözüm vardı, onu yerine getirmek için buradayım. Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım. Oy sayısına göre bölümlere devam edeceğim. Keyifli okumalar.

İki beden arabadan indiğinde Devrim anahtarı eline alarak kapıyı açtı ve Lara'nın içeri girmesini bekledikten sonra kapıyı kapattı.

Ayakkabılarını çıkarıp dudaklarını dişleyen kız ne yapacağını düşünüyordu. Kocasını düşünüp içine bir fantezi kıyafeti giymişti ve şimdi içten içe utanıyordu. İlk defa böyle bir şey giymişti.

Devrim her şeyden habersiz ağrıyan başını geçirmek için sıvazlıyordu. Okan belasından kurtulsalar da bugün sinir seviyesini yükselten bir gün geçirmişti ve gerginliği daha yeni yeni vücudunu terkediyordu.

Ürkek bakışlarla gözlerini kocasına çevirdi Lara. Mavi gözler yorgun gibiydi, göstermesem mi diye düşündü. Ama tepkisini de merak ediyordu.

"Devrim." dedi ürkek ve kendince heyecanlanmaya başlamış sesiyle.

Mavi gözler elini alnından çekip karşısındaki karısına bakmaya başladı. Dudaklarını dişliyor, ayaklarıyla ritim tutuyordu. Sanki bir şey söylemek istiyor gibiydi, bir şeyler düşündüğünü anlamıştı.

"Söyle bebeğim." dedi sakin bir sesle. Gergin bir gün geçirse bile, karısının ismini söylemesiyle tüm gerginliği vücudundan akıp gidiyordu.

"Şey." dedi Lara dudaklarını dişleyerek.
Devrim kaşlarını çatıp karşısındaki karısına yaklaştı ve elini beline koyarak ona bakmaya başladı. "Bir şey mi demek istiyorsun güzelim, bir sorun mu var? Söyle bana."

Devrim'in sözleriyle Lara derin bir nefes verdi ve "Yok öyle bir şey değil." dedi. "Bir benimle gelsene, odamıza." Ardından Devrim'in büyük elini tutarak odalarına doğru sürüklemeye başladı.

Devrim kaşlarını çatarak kafası karışmış bir şekilde Lara'yı takip ediyordu.

Bakır saçlı kız odanın kapısını açıp, ışığı yakmadan kendiyle beraber mavi gözlü adamı da odaya soktu.

Devrim ışığı yakacağı sırada eliyle durdurdu onu. "Işığı yakma. Böyle gösterirken bile yeterince utanacağım."

Mavi gözlü adam elini ışıktan çekerken kaşlarını çatmaya devam etti. "Anlamadım bebeğim?" dedi sorar gibi.

Lara elindeki çantayı yatağa fırlattıktan sonra kızarmaya başlayan yüzüyle kendi kendine cesaret verdi ve aklına gelen şeyi yaparak bir hışımla üstündeki kısa elbiseyi çıkardı. İşte şimdi dantel bodysi olan, karnının bir kısmını ve özel bölgesini açıkta bırakan fantezi kıyafetiyle Devrim'in karşısındaydı. Bacağından da fileli çoraplar uzanıyordu.

Devrim ışık yanmamasına rağmen görebildiği şeylerle adeta vücuduna bir elektrik akımı yayılmış gibi hissetti. Sanki bir taşa çarpmış gibiydi, aleti sertleşmişti. "Doğru mu görüyorum?" dedi kafasını yana eğerek. Lara'ya değil kendine sormuş gibiydi bu soruyu.

Lara tekrardan dudaklarını dişlerken "Oda lambasını yak." dedi. Devrim hızlı adımlarla komodindeki yeterince aydınlatan sarı loş ışığı yaktığında arkasını döndü ve Lara'ya tekrar baktı.

Üzerine giydiği fantezi kıyafeti kızın ince belini açıkta bırakmış, dolgun göğüslerini dantelle kapatmıştı. Gözlerini aşağı doğru indirdi, özel bölgesi açıkta kalırken kalın bacaklarını file çorap detayı sarmıştı.

Devrim içinde biriken hisle yutkundu ve Lara'nın bu çorabı giymek için neden bu kadar direttiğini şimdi anladı. Kendi için giymişti.

Lara dudaklarını çekerek dişlemeye devam ederken elini kolunu nereye koyacağını bilemedi. Karşısındaki adam dikkatle hipnoz olmuş gibi onu inceliyordu. "Ben." dedi cümlesini toparlamaya çalışarak. "Senin için giymiştim de. Beğenirsin diye düşündüm. Uzun zamandır dolapta duruyordu."