5.BÖLÜM

593 24 1
                                    

Meral salonda hiddetle gezerek L koltukta oturan Barlas ve Devrim'i esas alarak konuştu.

"Size inanamıyorum. Siz böyle bir şeyi nasıl yaparsınız? Lara'ya gerek var mıydı? Onun hayatını mahvetmeye gerek var mıydı? Ben yıllar önce böyle olsun diye mi annemi, sevdiklerimi arkamda bırakıp yurtdışına gittim?!"

Elini beline koymuş işaret parmağıyla onları uyarır gibi konuşuyordu.

"O adamların böyle bir şey yapacağını tahmin etmedik Meral, lütfen bir sakin ol." dedi Barlas.

Devrim'in pansumanı yapılmıştı. Çıplak gövdesiyle sargılı bir şekilde oturup duvarı izliyordu.

"Ne demek tahmin etmedik! Biz senelerdir onların ne kadar yüksek derecede bir pislik olduklarını görmüyor muyuz? O pislikler karısını da satar kızını da! Ben orada olsam beni de satarlardı! Tek kıymet verdikleri şey kazandıkları paraları!" Barlas'a doğru eğilmiş hırsla bağırıyordu Meral.

"Şimdi şu konuya gelelim." diyip Devrim'e doğru döndü.

"Lara seni neden vurdu? Tamam gözü kara falandır ama bir insana kolay kolay zarar vermez. Damarına basmış olman gerek. Bir şey mi dedin? Bir şey mi yaptın?" bu sefer sesi sakindi ama Devrim'i sorgular gibiydi.

"Onun ne kadar ileri gidebilecek bir kız olduğunu denemek, gözü karalığını test etmek istedim. Bazı şeyler söyledim bu yüzden." Devrim, Meral'e bakarak konuşuyordu.

Meral karşılarındaki tekli koltuğa oturdu. Suyundan bir yudum aldı. "Ona ne söyledin?"

"İltifat ettim. Güzelim falan dedim. Seksisin falan dedim işte." Devrim rahatlıkla konuşurken Meral şokla ayağa kalkmıştı. Barlas' da aynı hızla kafasını Devrim'e çevirdi.

"Beni uyardığı halde bunları söyledim. Seni vururum demişti ve vurdu. Sonucu görüyorsunuz." diyip omzuna çevirdi bakışlarını.

"Lara'ya bir daha sakın böyle şeyler söyleme Devrim. Lara'nın iyiliği senin de sağlığın için. Silah farklı bir yerine de ateş alabilirdi. Ayrıca Lara bu söylediğin şeylere inanmaz. Sadece onu öfkelendirmiş olursun." dedi Meral.

Devrim gözlerini Meral'e çevirdi.
"Ona ne yaptılar Meral? Ne yaptılar da bu kız dışarıda erkek görünce kafasını çeviriyor? Ne yaptılar da bir iltifat etmem onu bu kadar delirtti?"

Meral derince bir nefes verdi. Aklına Lara'nın eski günleri gelmişti.
"Bak sana bunları anlatamam, kuzenim olsa bile o Lara'nın özeli. Bunu sana anlatmak isterse bir tek o anlatmalı. Ama sana sadece şunu söyleyeyim. Zor günler geçirdi ve artık kimseye inanmıyor, kimseye güvenmiyor. Bu olayları ona ben değil siz anlatmış olsanız seni diğer omzundan bir daha vurur, üstüne Barlas'ı da vururdu. Çünkü babamlara -babamlara diyince dilini ısırdı- Çünkü o adamlara iftira attığınızı sanardı."

"Senden rica ediyorum Lara'ya karşı daha dikkatli ol. Ona bizim ailenin delisi derlerdi." eline beline koymuş sözlerini bitirmişti. Şimdi tekrar suyunu içiyordu.

Devrim oflayarak sigarasını çıkardı. Yılan şeklindeki çakmağını çakarak sigarayı ateşe verdi. Nedense bu kızın neden böyle olduğunu merak ediyordu. Öğrenmek istedi.
-

Lara gözlerini aralamaya çalıştı. Yorgun hissediyordu. Göz kapaklarını ağır ağır açtı. Odadaydı ama bu farklı bir odaydı. Siyah dizayn edilmişti.

Gözlerini kendine çevirdi. Siyah çarşaflı yatakta yatıyordu. Üstü bacaklarına kadar örtülmüştü ve üzerine beyaz uzun bir gömlek giydirilmişti. Gömleğin ilk üç dövmesi göğüs lekesine kadar açıktı ve ve dizlerine kadar uzundu. Bacak kısmı da iliklenmemişti çünkü kalın bacaklıydı ve düğmeler kapanmazdı.

KİM BİLİR?Where stories live. Discover now