BERDEL

4. bölüm

Neye uğradığımı şaşırmıştım. Herkes konuşuyordu ama konuşmalar bana uğultu gibi geliyor du. Ben belkide biraz pişmanlıktır duyar diye düşünmüştüm. Ama bu kadarını hiç beklemiyordum. Pelin benim çocukluğumdan beri en yakınımdı taki ailelerimiz arasında kan davası başlayana kadar. Bu berdel den dolayı da iki aile içinde barış sağlanmıştı tabi bunun için de ben kurban verilmiştim. Düğün benim için berbat bir şekilde devam ederken diğer herkes için mükemmel di. Berzanın sürekli bana bakıp sırıtması içimdeki korkuyu daha da arttırıyordu çünkü onun kadını olmak istemiyordum bana dokunma düşüncesi bile beni yiyip bitiriyor du.

Azad la ne hayallerimiz var dı oysaki önce tüm Türkiye yi gezecek sonra da dünyaya açılacak tık karavanımızla birlikte ama ne yazıkki bu sadece bir hayaldi bizim için . Kim bilir şuan ne haldedir. Herşey bundan sonra daha kötü olacaktı ben o evde azad ın gözünün önünde hayır hayır düşüncesi bile berbat.

Düğün takıları takılmış tı. Ve artık düğün bitmişti yavaş yavaş sona yaklaşıyorduk . Berzan yanıma gelip kolumdan tuttu o sırada kendimi hızla geri çekip " DOKUNMA" diye bağırdım bana bir bakış attı bu bakış her halinden korkutucuydu. Ama bişey demedi diyemedi. Sonra konuşmaya başladı " yürü arabaya bunun cezasını da uzun olacak gecemize ekliyorum karıcığım" dedi. İçimi tekrar bir korku aldı bu kadarını yapmazdı dokunmazdı. Kimi kandırıyorum yapardı berzandı o herşeyi yapardı cani acımasız.

Arabaya bindiğimizden beri ne o konuşuyor du nede ben büyük bir konağın önünde durdu araba gelmiştik.
Korku bütün bedenimi sarmıştı kolumdan tutup çıkardı arabadan . Ve sürüklemeye başladı. " Yaptıklarının cezasını çekme zamanı karıcım bu gece kimin karısı olduğunu anlayacak sın!" Dedi şoka uğradım. Bir odaya girdik beni yatağa attı ve konuşmaya başladı "banyoya girip geliyorum hazırlan istersen karıcım!" Dedi ve banyo ya gitti biseyler yapmam gerekiyor du bence direkt konuşmalıydım . Yada kaçmalı . Hayır kaçmam şuan imkansız ben kapıyı bulup evden çıkana kadar bütün korumalar beni anında yakalardı.

Berzan banyodan çıktığında bana sinirli bir şekilde baktı çünkü hâlâ gelinliğimle duruyor dum. " Sen fazla cesaretlisin ama ben sana yapacağımı biliyorum niye benim sözüm dinlenmiyor lan!" Dedi bağırmasada ses tonu ürkütücüydü. Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım." Berzan bak seni sevmiyorum bana dokunamazsın buna hakkın yok . Ve bunu sana önceden de söyledim ben azadı seviyorum bunu bile bile benimle evlendin . " Bunları dememle sinirlenmiş olacak ki kızgın bir boğaya döndü pardon boğa bunun yanında insan olur . Bu düşüncelerimden ayrılma sebebim yüzüme attığı tokattı ne olduğunu anlamadan kendimi yerde buldum.

"Demek azadı seviyorsun ve ben sana dokunamam ha ? Öylemi? Bak nasıl dokunuyorum!" Dedikleriyle ne olduğunu şaşırdım kendimi toplayıp konuşmaya başladım. " Berzan hayır yapamazsın. Bumu senin adamlığın. Kuzenine sevdalıyım. Senin vicdanın buna nasıl el vericek tabi varsa." Saçımdan tutup yatağa attığını hatırlıyorum sonrada " o çok sevdiğin azadı unut çünkü bu gece benim kadınım oluyorsun!" En son bunları dedi ve zaten gerisinde o gece bana zorla dokundu.

Sabah gözlerimi açtığımda yataktaydım ve berzan yoktu . Şükür ki yoktu o geceden sonra onun yüzüne bile bakmak istemiyorum. Duşa girip kendi derimi yırtarcasına lifledim aklıma gece olanlar geldikçe hem ağlıyor hemde daha sert yapıyordum.

Kahvaltıya indiğimde azad da vardı tabiki olacaktı burası onun eviydi nereye otutacağımı bilemez ken azad ın bana olan bakışlarını farkettim. Ne yapacağımi bilmedim üzgünce baktım ve kafamı eğdim. Sonra berzan konuştu. " Karıcım gel böyle yanıma otur." Demesiyle ona baktım sonra azad ın kafasını çevirdiğini farkettim. Bişey diyemedim . Gidip oturdum mecburen kahvaltı sessiz bir şekilde devam ederken Havva hanım ın konuşmasıyla sessizlik bozuldu. " Kızım kahvaltıdan sonra çarşafı aşağı getir bakmaya gelecekler." Havva hanım ın dedikleriyle öksürmeye başladım azad a baktığım da elindeki çatalı sıkıyor du zar  zor konuşmaya başladım." Yani gerek var mı havva hanım ben yani utanıyorum." Bunları dememle birisi sert bir şekilde kolumdan tuttu . Kim olucak tabiki berzan.

"Ne demek utanıyorum lan . Karım sın sen benim adam akıllı dur ." Dedikleriyle ne yapacağımı bilemedim o sırada azad ın sesini duydum. " Bırak lan kızı napıyor sun." Azad ın dedikleriyle berzan daha çok sinirlendi ve bağırmaya başladı." Sanane lan karışma kadın benim kadın ne istersem yaparım!" Dedikleriyle kendimi geri çekmeye çalışıyor dum. Ayağa kalkmaya çalışırken yüzüme yediğim tokatla yere düştüm.

Azad ın bağırmasıyla kafamı oraya çevirdim." KADINA EL KALKAR MI LAN İT HERİF! " Sonra berzan la yumruk atmaya başladı yerden kalkıp ikisini ayırma ya çalıştım ama olmuyor du . Dışarda ki korumaların ikisini ayırıp azadı tuttuklarını hatırlıyorum. Sonra berzan sinirle yerden kalkıp konuşmaya başladı. " Sen kimsin de bana vuruyor sun lan ! Bak şimdi ben ne yapıyorum ulan bak bende senin canını nasıl yakıyorum." Dedikleriyle bişey anlamazken kolumdan tutup odaya doğru sürüklemeye başladı. " Berzan dur ne yapıyorsun canım acıyor bırak lan!" Odaya geldiğimizde beni içeri fırlattı kendimi firenleyemeyip yere düştüm.

" Ulan sen kimsin ki azad dan yardım istiyor sun !" Dedi ağzımı bile açamadan bana vurmaya başladığını hatırlıyorum ve aynı anda da bağırmaya. " BİR DAHA BU ODADAN ADIMINI ATMAYACAK SIN SİKTİGİMİN AZADININ YÜZÜNE DAHİ BAKMAYACAKSIN GÖRDÜĞÜN YERDE KAFAN EĞİLECEK ANLADIN MI !?" dedikleriyle tamam diyecekken o gücü bile kendimde bulamıyordum. Öyle sert vuruyor duki babamdan yediğim dayak bu kadar acıtmıyordu. O ara azad kapıdan beni kurtarmak için bağırdığını ve kapıyı tekmelediğini farkettim ama maalesef o anki acıya daha fazla dayanamadım ve gözlerimi kapattım.

Azad için herşey o kadar zordu ki sevdiği kadın kuzeniyle evlenirken hiçbir şeye engel olamamıştı. Üstelik şimdi canım dediği kadın dokunmaya koyamadığı kadın içerde dayak yiyor su. İlahi adalet ya birisi kıyamazdı bakmaya biriside dövmek için fırsat arardı. Azad Kendi gelip etrafına baktığında seslerin bittiğini farkettiğinde kapıyı daha sert yumruklamaya başlamıştı. En sonunda kapı açıldığında berzan sinirli ve hızlı bir şekilde çıktı. Azad odadan içeriye kafasını uzattığında dona kaldı. Sevdiği kadının kanlı ve cansız bedeni yerdeydi. Hareket dahi etmiyor du. Korku bütün iliklerini sararken yavaş ve ürkek adımlarla derinin bedenine yaklaştı.
Yere oturdu ve dönük kafasını kucağına koydu . Bakmaya kiyamadığı kadının kanlı ve morluklarla dolu olan yüzünü gördüğü gibi gözlerinde ki yaşlarda dökülmeye başladı. Azad o gün sevdiği kadın ve kendi ruhuyla beraber ölmüştü.

Sonra bir bağırış bıraktı geriye bu onun feryadıydı. Konaktakiler bu bağırışla odaya toplanırken azad sevdiği kadının bedeni sarıp kendine daha çok çekti cansız ve kanlı bedeni onu korkuturken sarılıp ağladı. Evet o ölmemişti belki ama ruhu çoktan ölmüş tü. Ve bunu bilen birtek azad dı . Derinle olan iletişim leri başlarda bir oyunla başlamış olsada bu küçük bedenli kız onu kendisine bağlamıştı. Ambulans sesini duyduğunda daha çok sarıldı derine görevliler geldiğinde derini azad ın kollarından alıp zar zor sedyeye yerleştirdiler azad ise görevlilere şunu söylüyordu. " Üşür o üzerini örtün dayanamaz soğuğa narindir o ".