6. bölüm

2.3K 88 6
                                    

( telefonum uzun süredir tamirdeydi bu yüzden geç oldu biraz bölüm hazırdı biraz eksikleri vardı ekstra olarak okul ve misafirler derken olmadı kusura bakmayın keyifli okumalar 🥰🥰)

                        **************

Çaresizlik kadar zor bişey yoktu. Bilmediğim bir şehirin bilmediğim bir ailenin mahkumu olmak. Burda tanıdığım ne bir arkadaşım ne de bana yardım edebilicek birisi vardı. Zordu herşey ikizimin, kanım dan canım dan olan insanın arkasını dönüp gitmesi zordu benim için. O gittikten sonra hiç aşağıya inmedim gittiklerini camdan gördüm Mardin'e giden o arabada benim yerim yoktu. Yorgunluk ve hissizlik bedenimi iyice ele geçirmişti ki odanın kapısının açılmasıyla sıçradım.

" Karıcım ne konuştunuz sevgili kardeşinle?" Diyen berzanı duymaya çalışarak yatağa ilerledim . Kolumdan tutup beni çekene kadar dı herşey " SANA BİR SORU SORDUM DERİN!" bağırmasıyla iyice korkarken cevap verdim. " Yok bişey söylemedi iyi olup olmadığımı konuştuk" dedim bana baktı sert ifadesi korkunçtu hemde fazlasıyla " sen ne cevap verdin peki karıcım?" Dedi. Şu suratını görmemek için kendimi öldürebilirim. " İyiyim dedim " yüzüme bakıp gülmeye başladı. " Demek küçük derinin ailesi onu bana verirken düşünmedi ama vaybe derin koroğlu seni düşünen bir ailen varmış bak hiç güleceğim yoktu!" Haklıydı burda berzan beni şuan mı düşünmüştüler ne ironik ama yüzüme yediğim sert tokatla kendime geldim saçımdan tutup konuşmaya başladı." Ulan sen kimi kandırıyorsun duymadım mı sanıyorsun sen herşeyi aptal kadın! Ama dur sen bugünün bir cezası olacak karıcım" dedi yüzüme ve sırtıma yediğim darbelerden sonra bana dokunduğunu hatırlıyorum çok iğrençti herşeyiyle. Çığlıklarımı duyan bütün konak asla yardım etmedi. Kimsenin beni kurtarmaya çalışmadı bile . Bir gün gelicekti bende acımayacaktım hemde hiçbirine.

Sabah saatlerinde berzanın uyuduğunu anladığımda duş alıp odadan çıktım telefonumu alıp bakmaya başladım. Psikoloğumun attığı mesajları görünce okumaya başladım

Psikolog Beyza hanım 💞

  - derin bu hafta gelmedin bir şey mi oldu?
   

   - derin bugünde gelmedin iyi misin senin için endişeleniyorum artık

    - derin ses ver lütfen tek ulaşabildiğim yer burası

    - hastalığın her an ilerleyebilir psikolojik olarak iyi değilsin zaten

  - derin iki hafta oldu nerdesin gel artık lütfen

   - evlenmişsin.... Hemde onunla değil kuzeniyle. Bana ihtiyacın var derin bir cevap ver nolur

   - buralarda konuşulanları duydum köle gibiymişsin diyorlar ? Ulaş bana derin lütfen

   - bugün kardeşin sizin konağa gelmiş senin hakkında iyi demiş buralarda öyle konuşuyorlar ama ben hissediyorum iyi değilsin.

Beni düşünüyordu biliyordum cevap yazacakken elimden çekilen telefonla şaşırdım. Bu berzanın kardeşi Zilan dı .
" Hayırdır Zilan ne oluyor versene telefonumu !" Dedim bana bakıp gülümsedi ama bu gülümseme samimi değildi. " Hayde kahvaltı hazırla gelin hanım oturma zamanı değil" dedi . Ciddimiydi bu ? " Görmüyorsun heralde halimi saçmalamayı kes ve şu telefonu bana ver !" Bakıp tekrar gülümsedi aptal ya " üzgünüm yengecim telefonuna veda et zaten gerek te yok " deyip telefonu aşağıya fırlattı koşsamda yetişemedim. Telefonum gözlerimin önünde paramparça oldu o an ne yapacağımı bilemedim belkide beni tek kurtaracak kişiye de az önce veda etmiştim kim bilir

Koroğlu konağı..

Konaktan adımımızı attığımızda benim aklımda hala derin vardı. Evet onu orda bırakmıştım ama zaten götüremezdimki bu imkansızdı. Pelin in omzuma dokunmasıyla irkildim. " Sakin ol biliyorum aklın derinde ama şimdi annenlere kötü bişey demiyelim daha birbirlerini tanımıyorlar alışırlar" kafamı tamam anlamında salladım. Annemlerin yanımıza gelmesiyle biraz daha gerilmeye başladım annem konuşmaya başladı. " Oğlum nasılsınız yorgunmusunuz ? " Dedi asıl soracağı aslında biz değildik derindi ama ayıp olmasın diye önce bizi sordu. " İyiyiz anne çok şükür dinleniriz birazdan ."
" İyi iyi dinlenin oğlum. Derin nasıl oda iyimi kardeşin halı hatrı yerinde değil? Bu dedikodular yalan? " Annemin sordukları ile daha çok gerildiğimi hissettim. Pelinin koluma dokunmasıyla ona döndüm bana cevap ver anlamında bakıyor du. Annem tekrar konuştu o sırada " oğlum bir sorun yok dimi cevap versene?" Anneme döndüm endişelenmiş gözleri bana bakıyordu nasıl diyebilirdimki kızın benim yüzümden orda her gün eziyet çekiyor. " İyi anne iyi alışmaya çalışıyor oda yavaş yavaş zamanla olacak ." Annem başını sallarken bizde dinlenmek için odaya çıktık.

BERDEL Where stories live. Discover now