12. bölüm

1.4K 76 12
                                    

Azad ın ağzından...

Sevgilim nasıl ve nerede başlanılır hiç bilmiyorum. Nasıl anlatacağımı hiç bilmiyorum. Bu mektubu yazıyorum çünkü sen bunları okurken ben olmayacağım. Zaten öncesinde de bunları sana anlatacak yüzüm yok. Evet belkide hayal kırıklığına uğratacağım seni ama bilmen ve asla unutmamak gereken şu ki seni çok seviyorum. Seni herşeyden dünyadan çok seviyorum sevgilim.

Şöyle başlayayım. Ben abimi çok severdim. Öz abim değil di evet. Ama biz hepimiz bambaşkaydık. Benim ailem küçük yaşta vefat etmiş olsalarda. Amcamlar bana aile olmuşlardı. Yengem anne amcam baba kuzenlerim kardeş. Sana hiç ailemden bahsetmedim. Behsedemezdim çünkü. Berzanla biz can ciğer dik. Kimse bizi ayıramaz dı. Hele abimiz . O çok kral bir adamdı. Allah ın işi ya abimizle deniz aynı kızı sevmişler. Sonra deniz abimizi vurmuş. Anlatılana göre kavga çıkmış silahlar patlamış ölen abim olmuş. O günden beri bu iki büyük aşiret düşman olmuş. Bana gelip abini kaybettik deniz koroğlu onu vurdu dediler ya. Ben dayanamadım. O benim canım ciğerim di.

Biz aynı yatakta uyur. Aynı sabah gözlerimizi açardık. Ve artık bana senin abin yok! Diyorlardı. Dayanamadım. Kaldırmadım. Kabul edemedim. Berzanla cenazede birbirimize sarılıp hıçkırarak anladığımız günleri hatırlıyorum . O gün benim içimde bir kazıntı. Bir intikam duygusu oluştu. And içtim. Yemin ettim. Abimin kanını yerde bırakmam dedim. Berzanla birbirimize bir söz verdik. Ne olursa olsun intikam alınacaktı. Ama sana yemin ederim karşıma sen çıkacağını bilmiyordum. Ben sana aşık olacağımı bilmiyordum. Bu durumu amcama söyledikten sonra bekleyin dedi. Plan hazırdı. Denizin ikizi derin koroğlu piyon olarak seçilmişti.

Seni seçmemizin sebebi koroğluların seni çok sevmeleriydi. Yani biz uzaktan öyle sanıyorduk. Dışarıya öyle yansıtılıyordu. Planı bizzat amcam ve berzan hazırlamıştı. Bişeyler belli olmasın diye uzun bir süre bekledik. Sonra ben senin karşına çıktım. Bunu sen tesadüf sanarken biz seni nasıl öldüreceğimizi bile hazırlamıştık. Geriye birtek seni bana aşık etmek kalıyordu. İşler hızlansın diye yanına daha çok geliyor. Seninle daha çok yakın oluyordum. Birgün çok iyi hatırlıyorum. O günü . Senden ilk etkilenmeye başladığım zamanlar. O gün ağlayarak beni aradın. Bana lütfen gel çok kötüyüm dedin. Ne yapacağımı bilemedim. Normalde herşeyi planlı yapardık . Ne yapacağımı amcam ve berzana direkt olarak onlara Söyler ona göre bir karar verirdik . Fakat bunu söylemedim. Aradığın zaman ben diyarbakırdaydım. Hızlıca arabama binip yanına geldim.

Sen ağlıyordun. Hemde çok kötü . Dudağın kanıyordu. Bana sarılıp hıçkırarak ağladın. Oysa beni daha yeni tanımıştın. Adam akıllı bilmiyordun kim olduğumu. Bilsen konuşmazdın zaten. Babanın sana vurduğunu söyledin bana. Neye uğradığımı şaşırdım. Nasıl dedim. Bana hiç sevilmediğini anlattın. İnanmadım. İnanmak istemedim. Sen koroğlu kızıydın. Baban seni çok seviyordu. Heryerde konuşurlardı sizi. Bu nasıl olurdu? Denizin herşeyde üstün olduğunu canım yansa babanın umrunda olmadığını söyledin. Susup sadece dinledim seni. Zaten yaşadığım şoku nasıl atlatabilirdim ki. Seni evine bıraktıktan sonra hızlıca Diyarbakır'a gittim. Ve düşünmeye başladım. Planı uygulamalıyız. Yoksa yapmamalımıyız. Herşey çok karşıktı. Senden etkilenmiştim ama daha sonra gözüm masadaki fotoğrafıma kaydı. Abimle olan fotoğrafımız. Çok güzel gülüyordu. Dayanamadım. Canımın içiydi o benim.

Biraz zaman sonda biz hayatına pelini soktuk. Sen bunuda tesadüf sandın ama değildi. Biz ayarlamıştık herşeyi. Sonra pelin yavaşça sana sızdı. İçeriye senin arkadaşın oldu. Yakının oldu. Artık herşeyini ona ve bana Anlatıyordun
Geriye bir tek şey kalmıştı oda bana aşık olman. Bu işleri hızlandırabilmek için sana daha fazla yakın oluyordum.
Ama anladığım bişey vardı. Senden önce ben sana aşık olmuştum. İlk başta kabul etmek istemedim hayır dedim. Ama sonra ben sana gerçekten aşık olduğumu kabul ettim. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyordum. Pelin varken rol yapıyormuş gibi davranıyordum. Ama o gidince ben oluyordum . Yaklaşık 1 sene geçti. Artık herkes planın devamını getirmemi istiyordu. Yani seninle evlenmemi. Ama eğer seninle evlenirsen seni öldürecekler di. Sen benimle evlendiğini sanarken aslında cehenneme ayak basacaktın. Çünkü az çok sana karşı olan duygularımı anlıyorlardı. Bu yüzden olabildiğince ertelemeye ve bir çözüm yolu bulmaya çalıştım. Günler geçtikçe herşey daha da zorlaşıyordu.

Ve ben sana daha çok bağlanıyordum. Artık saçının teline zarar gelse canım yanıyordu. Şimdi bu mektubu okurken diyeceksin benim canımı sen yokken çok yaktılar. Üzgünüm sevgilim korkaklık yaptığım için üzgünüm. Ama ne seni öyle görmeye gücüm nede artık katlanabilecek sabrım kaldı maalesef.
Bir gün tüm cesareti mu toplayıp hepsiyle konuştum. Seni sevdiğimi sana aşık olduğumu. Ve senin o evde sevilmediğini. Sana zarar vermek istemediğimi aşık olduğum kadın olduğunu herşeyi anlattım. İlk başlarda çok karşı çıktılar. Olmaz dediler ama sonra bir anda sustular. Bu susmaları hayrı alamet değil di. Şaşırmıştım ve hatta inannamıştım. Seni her şekilde onlardan uzak tutmaya çalışıyorum lakin seni bir kişiden koruyamadım. Pelin...

Pelin bana beni desteklediğini ikimizin aşkına inandığını ne gerekiyorsa yapacağını söylemişti. Herkesten çok peline güvenir oldum. Seni sürekli onunla yakınlaştırdım. Fakat koynumda yılan beslemişim. Onlar benden habersiz yeni bir plan yapmış çoktan hazırlıklara başlamışlardı. Benim hiçbir şeyden haberim yoktu yemin ederim . Yoksa korumaz mıydım seni? Pelin abinle iletişime girip onu kendine bir şekilde aşık etmiş bilmiyorum ve güya oda aşık olmuş. Daha sonra kendi yaptıkları plana göre pelin kaçacak ve sen berzana berdel geleceksin gerisi ise her şekilde ayarlanmıştı.

Ve hiç beklemediğim bir anda pelinin kaçtığı haberi geldi . Şoka uğradım. Bu nasıl olur dedim. Duramadım. Dayanamadım. Gidip konuştum hepsiyle yıktım döktüm kırdım. Hiçbiri işe yaramadı baban zaten seni vermeye dünden razıydı. Bir çuval alıyor Muş gibi aldılar seni benden. Kaç kere içim yandı dayanamadım. Öldüm. Bilmiyorum. Sayısız kere . Ama her şekilde koruyacaktım seni. Bırakmak aklımın ucundan dahi geçmedi. Biz berzanla kan kardeşiydik. Ve o bana ihanet etmişti. Herşeye rağmen düğün öncesi onunla konuştum. Sana dokunmaması gerektiğini söyledim. Olmaz dedim. O kız benim sevdalım dedim. Yapamam dedi. Özür diledi. Bütün gururumu ayaklar altına alıp yalvardım ona senin canını yakmaması için. Sana dokunmasın seni kırmasın diye. Ama asla dinlemedi.

Düğün ve o olaylardan sonra asla konuşmadık. Benden çok özür diledi. Ama artık kardeş değildik. Düşmandık. Senin suçun olmadığı halde seni harcıyordu . Ailenin sana değer vermediğini söyledim. Biliyorum bunu söylememem gerekirdi. Ama herşeyi yaptım. Olmadı. Üzgünüm herşey için. Sonra sana şiddet uygulamaya başladı. Eğer böyle yapmaya devam ederse ona beni kaybedeceğini söyledim. İntihar ederim dedim. Kardeş katili olursun. Ama öyle bir hırsa bürünmüştü ki gözü hiçbir şey görmüyordu. Daha sonra seni hamile bıraktı. Bu son noktaydı. Dayanamıyorumdum çünkü. Senin sürekli acı çektiğini görüyor ve hiçbir şey yapamıyordum. Çünkü sen onun karısı olmuştun. Sorun onun karısı olman değildi.

Sorun seni kaçırsam bile seni heryerde bulabilecek güce sahip olmasaydı. O gece onunla son kez bir konuşma yaptım. Ben artık gidiyorum dedim. Ayaklarıma kapandı. Yalvardı. Mecburum dedi. Abimin kanı dedi. Ama masum bir canı yakıyordu. Senin canını. Bizim abimiz böyle değildi. O masum canları yakmazdı ama berzanın gözü hiçbir şey görmüyordu. Kendimi öldüreceğimi söyledim. Dayanamadığı mı söyledim. Yaparım biliyordu. Ama artık herşeyi değiştirmek için çok geçti. Bana son kez sarıldı. Son defa kardeşim diyip ihanet ettiği adama sarılıp onu ölüme uğurladı. Çünkü o tarafını seçmişti. Ona dönüp bir kaç şey söyledim. Evet belkide sana bunları yapan adama birazdan buraya yazacağım şeyleri söylemiş olmam çok saçma. Biliyorum sevgilim ama ben senin hiçbir hayalini gerçekleştiremedim. Herşey hazırdı ama plan tutmadı bebeğim. Ben seni Kurtaramadım üzgünüm. Herşey için çok fazla özür dilerim.

Ona aldığım karavanın anahtarını ve banka hesabımı bıraktım. Bu iki şeyi derine yani sana vermesini söyledim. Belki eline geldi belki gelmedi bilmiyorum. Ama bunları sana kendim vermeye yüzüm asla yoktu. Seni sevmediğim den değil. Sana yapılan bu eziyetlere karşı elimden bişey gelmemesinden dolayı bu utancım. Ben çok uzaklara gidiyorum sevgilim. Hayallerimizi asla gerçekleştiremeyeciğim. Ama sen benden daha güçlüsün sen bunu bizim için yapacaksın. O karavan da sen ve bebeğin ikiniz dünyayı dolaşabilirsiniz. Banka hesabı ve o kartta yazan adam size yeterli olacaktır. Ben gittiğimde sana bişey olursa bu adamı bul sevgilim. Sen önce Allah'a sonra ona emanetsin.

Bebeğinle gerçekleştir hayalimi ben uzaktan izleyeceğim seni. Seni kocaman öpüyorum. Ve son kez özür dilerim sevgilim . Korkaklık yaptığım için....

                                                    
                                                               Azad
     

BERDEL Where stories live. Discover now