Ben Derin. Derin koroğlu. Yeni hayatımın ilk senesini ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde geçirdikten sonra. Artık gerçekten de büyümüş ve bir kadın olmuştum. İstemeyerek de olsa tam 7 yıl geçmişti. Ben öleli tam 7 yıl. Türkiye de öleli 7 yıl. Kim nasıl ağlamıştı arkamdan bilmiyorum. Bu umrumda değildi. Umrumda olan tek şey bebeğimin ve benim intikamındı. Hayatımda ki en güvendiğim adam dan kazık yemiştim. Düşünebiliyor musunuz? Azad. Karaktersiz azad. Ben onun için herşeyimden vazgeçmişken. O benden , bizden kaçmıştı. Ben onun için her gün ölürken o gününü gün etmişti!
Azad yaşıyordu ve benden kaçmıştı!
Tam 7 yıl önce bebeğimin katilinin elini tutmamla başladı herşey. Aslında planları beni azad a götürmekti fakat, daha sonra akıllarında ne değişti bilmiyorum. Öldü gösterildim azada karşıda. Ve şimdi herşeyden sonra. Ben gerçekten kendinden emin bir kadın olmuştum. Benden kurtulup gününü gün eden canım kocam ve hayatına devam eden mükkemmel aşkım azada gidiyordum. Hayatımın en mutlu günü!
Çünkü intikam alma sırası, huzur bozma sırası bana geçmişti. Evet biliyorum bebeğimin katiline güvenmem kadar aptalca bir davranış yok! Ama bana bir el değil, bir şans uzatıldı. İntikam almam için büyük bir şans. Anne olan derin değil de hırstan gözü bürünmüş olan derin olarak kabul ettim. Çünkü,
Siz hiç en güvendiğinizden kazık yedikten sonra gidecek kimse olmadığı için ortada kala kaldınız mı?
Özel uçağa binmiştim. Uçak Amerika dan kalkarken ben yapacağım herşeyi tek tek planlanmıştım. Karşılığında alacağım her hamleyi bile hesaplamıştım. Eh tabi 7 yıl boşuna çalışmadım ben. Gözlerim ayaklarımda ki topuklu ayakkabılarıma kaydı. Gülümsedim.
Yaklaşık 5,5 yıldır sürekli olarak topuklu ayakkabı giyiniyordum çünkü bu benim hayalimdi!
Ve neredeyse bir dolap dolusu topuklu ayakkabım vardı. Hepsini Türkiye'ye taşımak zor oldu ama Allah'tan özel uçağım var değil mi?
Tamam kabul ediyorum. Ne kadar çalışırsam çalışayım bu kadar varlıklı olmam şaşırtıcıydı. Hamit abi...
Beni kaçıran adam Hamit abi. Bebeğimin katilinin kardeşi! Biliyorum çok saçma. Ama bebeğimin katili salih abi kendisini bir uçurumdan arabayla attı.
Herşey o kadar karışık ki tam 7 yıl öncesine gitmemiz gerekiyor. Kaçırıldığım geceye.
7 yıl önce...
Kafama geçirilmiş bezle bir arabada ilerliyorduk. Ne olduğunu idrak edemiyordum. Annem sandığım kadın aslında teyzemmiş. Hatta bir teyzem varmış. Ve anne dediğim kişi benim teyzemmiş. Ve varlığını bilmediğim teyzem ise benim annem miş. Buna amınakoyayım Arap saçı mübarek.
Arabada bir kaç erkeğin sesi gelirken konuşmayı denedim.
" Birisi artık şu kafamdaki şeyi çıkarabilir mi? Nefes alamıyorum da?" Dedim. Bunun üzerine kafamdaki şey çıktı. Gözlerim karanlığa alıştığı için ilk başta kendisine gelmesini bekledim. Sonra etrafa bir göz gezdirdim. Adamlara baktığım da tanıdık bir yüzle karşılaştım. Bu oydu! Bebeğimi öldüren adam!
Sinirle bağırmaya başladım.
" NİYE KAÇIRDIN BENİ MANYAK! KATİL PİSLİK ! BEBEĞİMİN CANINI ALDIN YETMEDİ Mİ ŞEREFSİZ!" dedim. Hiçbir tepki vermeden dinledi. Daha sonra yanındaki uzun adama işaret etti ve adam konuşmaya başladı.
" Dur sakin ol derin. Bizi bir dinle. Sonra kararını ver. Bu gece hayatın değişecek. " Dedi. Kafamı anlamazca sallarken tekrar sinirle konuştum.
" Ne diyorsunuz be! Bu adam benim bebeğimi karnımda gözümün içine baka baka öldürdü. Diyorum. Benim ne işim olacak sizinle! Bırakın beni. Zaten geberip gidecektim. Herşeyi batırdınız. Aptal herifler." Dedim. Adamda mimik bile oynamadı. Hatta sinirlenmedi. Bunun yerine üzgündü. Ama üzgün olması gram umrumda değildi. Sonra şu katil olan konuya girdi.
VOCÊ ESTÁ LENDO
BERDEL
Ficção Adolescentebu bir berdel kitabı değil bu bir ailenin kızlarından nasıl vazgeçişi bir babanın nefreti kızları hakkında ufacık bir bilgiye sahip olmayan tek derdi erkek varisini kurtarmak olan baba ne acı derin 20 yaşında bahtsız bir kız peki o ne olucaktı sevdi...
