9. bölüm

1.9K 78 8
                                    

Gözlerimi karanlığa açtım. Heryer karanlıktı. Ve ben yerdeydim elim kolum bağlıydı hareket edemiyordum. Birileri beni kaçırmıştı. Ama niye?
Güçsüz çıkan sesimle bağırdım.
" Beni niye kaçırdınız? Kime varmı?" Diye konuşmamla kapı bir kaç dakika sonra açıldı.  İçeriye giren ışıkla gözüm kamaştı. Ne kadwr süredir burdaydım bilmiyorum. Ama Beyza hanım ın meraktan öldüğüne emindim. İçeriye giren heybetli adama dikkatle baktım. Yüzü gözükmesede iri yapılıydı.
Hareket etmek istedim fakat yerimden canlanamadım. " Kimsiniz ? Benden ne istiyorsunuz? " Adam önce beni gözlemledi sonra konuşmaya başladı.

" Senden bebeğini alıp bırakacağız merak etme. " Dedi. İnanmıyorum ne kadar iyisiniz şuan hiç meraklanmadım. " Ne saçmalıyorsunuz siz bırakın beni !" Dememle adamın hafif gülme sesini duydum. Benimle dalga geçiyordu!

" Üzgünüm ama seni bırakamayız karnındaki bebeğin doğmaması gerek." Dedi . Korktum hemde iliklerime kadar. Bebeğimi alacaktı. Oda benden gidecekti. Buna izin veremezdim . O benimle kalmalıydı. O benim canımdı.

" Hayır asla . Bakın lütfen bırakın beni sizin hiç mi Allah korkunuz yok lütfen bırakın beni " dedim. Adam bana öylece baktı. Sonra konuşmaya başladı.
" Benimde kardeşimde çok doğurmak istedi bebeğini ama sonra noldu ? O berzan iti yüzünden kaybetti. Senin suçun onun bebeğini taşımak maalesef ."

Neye uğradığımı şaşırdım berzan bir kadını hamile mi bırakmıştı üstüne üstlük o bebeği bir de berzan yüzünden kayıp mı etmişti . İyide bundan benim ve bebeğimin suçu ne?
" Bakın beyefendi benim ve bebeğimin suçu ne gidin berzandan sorun bunun hesabını beni bırakın lütfen." Hem ağlamaya başlamış hemde yalvarıp ikna etmeye çalışıyordum. Ama nafile naptıysam ikna olmamıştı.

Çakı gibi bir şeyle üzerime yaklaştı. Onunla bebeğimi öldürecekti. Yapacaktı! Benden bebeğimi alacaktı!
Bağırmaya başladım. " YAPMA GELME ÜSTÜME YAKLAŞMA YALVARIRIM YAPMA." ne kadar bağırdıysam da ikna olmadı. O çakıya benzer şeyle yaklaştı bacaklarımdan başlayarak derin çizikler atmaya başladı. Hem ağlıyor hemde yapma diye bağırıyordum . Ama nafile asla durmadı.  " Yapma nolursun yalvarırım dur ahhh " acıdan konuşmalarım yarıda kesiliyordu. Vücuduma ve karnıma çizikler atmaya devam etti ayaklarımın altına kadar o kesici şeyi sürüyordu . Acıdan dayanamıyordum . Korkuyordum deli gibi. Bebeğimde korkuyor du eminim. Bir yandan da içimden dayan diyordum ona tutun annene kurtulacağız bırakma beni diyordum. Yapabilirdik başarabilir dik.
" Yalvarırım dur lütfen" dedim ama durmadı yalvarmalarımı dinlemedi . Ne kadar çizdi bilmiyorum ama karnıma öyle büyük bir ağrı girdiki bağırmaya başladım kafamı aşağıya kaydırdığımda bacağımdan akan kanlara ek olarak büyük bir kan geliyordu. Bebeğim! Düşüyordu. Bağıra bağıra ağlamaya başladığımı hatırlıyorum . Yanıma gelip işaret parmağını benim dudaklarıma koydu ve konuştu. " Şşş bağırma artık kurtulamazsın. Üzgünüm yapmak istemezdim ama yapmak zorundaydım. Senin tek suçum berzanla aşık olup onunla evlenmek." Dedi . O büyük acının içinde neye uğradığımı şaşırdım.

Zorlukla da olsa konuşmaya çalıştım.
" Ne aşkı ne diyorsun ben berzanla zorla evlendim." Dedim suratıma baktı acaba ciddimiyim diye neye uğradığını şaşırdı. Sonra konuşmaya başladı. " Nasıl yani zorla derken?"

" Ben azad ı seviyordum. Berzan beni zorla aldı. Lütfen yardım et bebeğim ölmesin" dedim yüzüme baktı acımış mıydı bilmiyorum ama eline telefonunu aldı ve konuşmaya başladı.

" Alo kardeşin yanımda gel al atacağım konumdan ha birde istersen ambulans doktor ne buluyorsan getir ihtiyacınız olcak." Dedi ve telefonu kapattı. Yanıma geldi eğildi ve konuşmaya başladı.

" O şerefsiz gelmesin diye ikizini aradım birazdan burda olurlar. Üzgünüm benim derdim senle değil o piçin yaptığı bebekleydi. O adam baba olmayı haketmiyor. Benim kardeşimin bebeğini elinden aldı. Bende onun bebeğini almak istedim. Umarım bu saatten sonra bebeğin yaşar. Ama sanmam öyle bişey olacağını. Ve son olarak başın sağolsun. Azadı severdim çok yakın dostumdu sen onun emanetisin. Başımızın gözümüzün üstüne. Belki beni bebeğinin katili olarak göreceksin ama en başından öğrenseydim her zaman yanına olurdum. Bacımın yerine koyardım seni. Sizinkiler gelir birazdan. Hadi eyvallah"
Dedi. Ve kapıdan çıkıp gitti.

BERDEL Where stories live. Discover now