Hoseok sevgilisinin kollarından sıçrayarak uyandı, yine kabus görmüştü. Bugünlerde sıkça olduğu gibi. Gözlerinden yaşlar yağmur misali akarken kollarını dizine sarıp başını gömdü. Hıçkırıkları odada duyuluyorken korkudan titriyordu küçük beden.
"Sevgilim," deyip elini yanağına koydu Taehyung, sevgilisinin uyanırken attığı çığlık kendisini de endişelendirmişti. Diğer kolunu ağlayan bedene sararken saçlarını öptü.
"Şşş, ağlama bir tanem bak geçti, sadece bir kabustu." dediğinde sevgilisinin güçlü kollarına sığındı Hoseok, sesi titrerken konuşmaya çalıştı,
"Ç-çok k-ötüydü, ç-çok korktum Taehyung, gerçek sandım." ağlaması şiddetlenmişti, Taehyung sevgilisinin anlına yapışan saçlarını geriye iterek bir öpücük kondurdu,
"Anlat bana bebeğim, neden bu kadar korktuğunu anlat." sesi bir anne kadar sakin ve şefkatliydi.
"Y-yine o, o vardı." dedi hıçkırıkları arasında. Taehyung komidinin üzerindeki sudan bir bardak sevgilisine uzatıp sakinleşmesini bekledi,
"Baban mı?" Başını yavaşça salladı ağlayan beden.
"Yine durduramadım onu, yine gözlerimin önünde öldürdü-" ağzından kaçan hıçkırıkla tekrar bir damla göz yaşı aktı göz pınarlarından çenesine.
"Kendini suçlama artık Hoseok, yapma bu zulmü kendine." adeta yalvarıyordu sevgilisine, daha fazla üzülmemesi için ayaklarına bile kapanabilirdi.
"Anneni öldüren sen değildin, sen hiçbir şey yapmadın." dediğinde başını sağa sola salladı Hoseok,
"Durduramadım, ben o lanet adamı durduramadım, annemi o canavardan koruyamadım." Taehyung sevgilisinin aşağı düşen başını çenesinden nazikçe kavrayarak kaldırıp gözlerine baktı.
"Yapamazdın, bunu kimse yapamazdı. Sen dedin, o bir canavardı ona kimse karşı duramazdı. Hatta aksine sen çok güzel savaştın sevgilim, son dakikasına kadar mücadele ederek çok iyi dayandın ona." göz kapaklarına küçük bir buse kondurdu.
"Annen seninle gururur duyuyordur, bana güven." dediğinde masum gözlerini açtı Hoseok,
"Gerçekten mi?" Bir çocuk gibiydi sesi, Taehyung sevgilisinin bir tek annesi hakkında konuşurken böyle görürdü. Normalde bir duvar kadar sert olan sevgilisi, annesi hakkında konuşurken minik bir bebeğe dönüşüyordu.
Ufakça gülümseyerek, "Elbette, annen seni yıldızlardan gülümseyerek izliyor." deyip sevgilisini yatırıp üzerini örttü.
"Şimdi uyu sevgilim, kendini yorma." anlını öptü Hoseok'un.
O gece Hoseok geri uyuyamadı, sabahın ilk ışıkları gözlerine vurunca ayrıldı sevgilisiyle uyuduğu sıcak yataktan. Taehyung'un yataktaki bedenini inceledi, yastığa dağılmış koyu kahve saçları, bembeyaz örtüde parlayan esmer teni, bir heykeltıraşın elinden çıkmış kadar kusursuz yüzü.. Onu kaybetme düşüncesi bile titretmişti her bir uvzunu, peki ya gerçekten onu kaybetseydi?
Yaşayamazdı, Hoseok onsuz yaşayamazdı. Nefes almadan nasıl yaşardı ki bir insan, susuzluğa nasıl dayanırdı? Hoseok, onun yokluğunun kendisinde deprem etkisi yaratacağını biliyordu.
YOU ARE READING
Takeover, vhopekook ✓
Fanfiction𝗝𝗲𝗼𝗻𝗴𝗴𝘂𝗸𝟵𝟳: Sevgiline sahip çık Hoseok, Oldukça yakışıklı. ⑅ Threesome
