Bölüm20 Amy

1.9K 203 182
                                    

Planları hazırladıktan sonra yattım ve böylece mutlu bir sabah kalkabilirdim.

Ama uyuyamadım.

Sabah tekrar yalnız başıma dışarı çıktığımda yine dün geceki gibi garip hissediyordum.

Kalabalığın içinde yalnızdım.

Etrafımda onlarca hatta yüzlerce insan varken bile sadece çok yalnız hissettirdi.

Bu his bana o evden kalmıştı.

Açlığa terk edildiğim o soğuk yerden.

Bu korkunçtu. Herkesin benim hakkımda ne düşündüğünü merak ediyordum ve benden nefret etmelerini istemedim.

Neden bunları şimdi tekrar anımsadığımı Bilmiyorum.

Ama kalbime saplanan ağrı geçmek bilmedi.

Sürekli konuşmaktan gülmekten ve rahatça hareket etmekten kaçındım.

Kimse farketmedi ya da görmezden gelindim.

Sonuçta yalnızdım.

Üzerime gelenler oldu ve beni köşeye sıkıştırdılar.

Neden görmediler içeride sıkışmış beni!?

Neden...

Geçmişin anılarını üzerinden geçen uzun zamana karşın tazeydi.

Sokaktayken şunu düşündüm. Şurada yere düşsem ve bayılsam kaç kişi umursar?

Boğucu gelmeye başladığında kaçtım.

Eve döndüğümde olduğum yerde çöktüm.

Şunu farkettim uzun zamandır kendim için ağlamıyorum. Bir hayaletken çok hüzünlendim ama bir türlü göz yaşlarım akmadı.

Rahatladıktan sonra ellerimi sıktım.

Rahat yaşamam ve uyanmam için bunları yaşamam gerektiği aptalca. Ben kördüm. Ama yine de bana bir şans daha verildi.

*****Aisha'nın Bedenine önceden giren kız (Amy)

Hah!? Dur bu da ne... Tekrar mı!?

Kız yavaşça kalktı ve olduğu yere baktı. Sonra aynaya koştu ve memnuniyetsiz bir ifadeyle devam etti.

-Başardım sanmıştım! Mutlu bir son prensle ve şimdi bu beden de ne!?
Bir hizmetçi mi ahh... Surat o kadar kötü olmasa da...

Aynada kendini incelerken kapı açıldı.

-Amy nerede kaldın!? Sen yoksan kim koridorları silecek?

Sinirle doğruldu.

-(Cidden bir hizmetçi mi!? Şimdilik ayak uydurmam gerek aynı dünyada olup olmadığımı kontrol etmeliyim) Üzgünüm efendim uyuyakalmış olmalıyım.

-Tsk mazerete yer yok çalış!

Her şey bundan çok önce başladı. Bir romanın içinde ışınlandım ve kötü kadındım.

Her neyse bedenin sahibi sadece fazla aptaldı ve başrol oyuncusuna saldırdı.

Bense onu eledim ve veliahtın peşine düştüm.

İlerleyişi bildiğimden hemen âşık olmadıklarını ve bir tür anlaşma içinde olduklarını biliyordum.

Bu nedenle saf olan veliahtı kandırmak çocuk oyuncağıydı.

Yine de! Yine de!

O kadar uğraşmışken şimdi nereye düştüm!

Önce buranın nere olduğunu öğrenmeliyim.

-Mm Efendim.

-Evet.

-Şuan nerede ve hangi yılda olduğumuzu söyler misiniz?

-Aklını mı kaybettin?

-Üzgünüm sadece yorgun olmalıyım.

-Haah.

Bana her şeyi açıkladığında sevinçten havalara uçuyordum.

Bu aynı yer! Biraz geç doğmuş olsam da hala veliahtın sevdiği ve sevmediği her şeyi ve olayları biliyorum.

Aynı zamanda imparatorluk sarayında bir hizmetçi olduğumdan her an ona yaklaşabilirim!

Ama işler öyle olmadı. Ben daha veliahtı göremeden düğünü iptal edildi.

Böyle olmamalıydı...

Onlar evlenmeli orijinalde böyle ve geçen sefer de ben ayırdım onları peki ya şimdi...

Düşünmeye çalışınca benden baska birisinin daha reenkarne olmuş olması olası.

Ama bu düşünce tüylerimi diken diken etti.

Ya mutlu sonumu engellerse... Eğer bu bedenine girdiğim kızsa orijinald göre onu yenmek çok kolay.

Peki ya başkasıysa... Ya bu asıl başrol kızsa!

Hayır o zaman durum kötü. Geçmişi hatırlıyorsa... Dur bu bedeni tanımıyor.

Belki de geçmişte veliahtla evlendiğimden bunu önlemek isteyip kötülüğü gönderdi.

Bu olası. Öyleyse ben de sessizce veliahtı kendime çekerim.

Bir şey farketmeden eğer veliahtı yanıma çekmeyi başarırsam kazanırım.

Şimdilik neler olduğunu öğrenmeye çalışacağım.

-Bu koridoru hemen bitir. Böylece camlara geçebilirsin.

-A...ama bu çok fazla!

-Huh? Sen neden bahsediyorsun geç kalktın ve kötü görünüyorsun bu yüzden az görev verdim. Ama yine de sen...

Tsk. Ben bir imparatoriçeyim yine de bana bunları yaptırıyor.

Gelecekte bunun öldürülmesini sağlayacağım.

Elime bezi alırken içimden lanetlemeye devam ettim.

Biraz sonra ayak sesleri duyuldu.

Yerleri silmeye devam ederken yanımdan iki kişi geçti.

Bunlar Veliaht ve Khan'dı!

Ah bu utanç verici gelecekteki eşimin önünde böyle görünmek.

Sanırım biraz rol yapmalıyım.

Takırtılar tam yanıma geldiğinde ayağı kalktım ve kasıtlı olarak düştüm.

-Ahh...

Ve düştüğüm yer de tam veliaht vardı.

İşte bu!

Ama ben düşerken beni gormezden gelerek ilerledi ve sertçe yere vurdun.

-Ow!

Neden beni tutmadı!?

Biraz sonra konuşmalarını duydum.

-Onu bulmalıyız. Bu evlilik sayesinde koltuğum garantilenecekti ama şimdi ne oldu? Sırf sıkıldı diye kaçtı öyle mi!?

-Haah. Suçlu sensin bunu sadece anla!...

Konuşmaları dinlerken sinir kat sayım arttı.

Nasıl olurda ben dururken başka biri hakkında konuşur.

Geçen sefer sadece bana geldi ve sürekli peşimde dolaştı.

Neden şimdi değişti?

Sinirle yerleri silmeye devam ettim.

Bunu o kız yapmış olmalı. Gelecekte ona da gününü göstereceğim!

________
Yazar:Villainesssss

Benden bir öneri bu bölümleri dikkatli okuyun. Çünkü bir kaç karışık olay planlıyorum.




Gerçek Sahip Geri Döndü Where stories live. Discover now