23 | Varieties of Werewolves

587 30 20
                                    

Weeks have passed. At dalawang linggo na ang lumipas sa buwan ng Hulyo. Paparating na rin ang midterm exam namin. On the other hand, the witches are still in the corner, watching over me. Hanggang ngayon ay ramdam na ramdam ko ang mga matang nakamasid sa akin. Any minute now, they can attack me behind my back. Isa 'yan sa dahilan kung bakit palagi kong inaalerto ang sarili ko.

After my conversation with Lupus that night, it made me realize one thing. I am not alone. Bakit ako susuko kung alam kong may pamilya akong handang samahan ako sa laban ko? And I know my parents hide me from the truth for a reason. And I cannot let their effort go in vain.

"Are you feeling okay?" Napatingin ako kay Rory nang marinig ko siyang magsalita. "Tell me if you feel something not right," he added.

For weeks Ry has been helping me to control myself from hunger. He even gives me knowledge about vampires. He said, vampires can heal anyone from physical injury through drinking their blood, either fatal or not. But if those mortals who had vampire blood in their system die, they will be revived but not the same as they were.

They are transitioning to become a vampire. But, they have two choices, either drink human blood to survive and become a vampire. Or die as human. Once a mortal becomes a vampire for the first time, they can't control their bloodthirst. They will hunt and kill. Their emotions are heightened, in short they become short-tempered, and their heads are in excruciating pain for they hear everyone around them. Even the weakest sound from afar.

Napatingin ako sa singsing na suot ko. "I am fine, Ry. Thanks for asking. Nararamdaman ko lang ang mga matang nakamasid sa akin," I honestly answered. Tinignan ko ang singsing na nakayapos sa palasingsingan ko. "I don't remember wearing this ring," I whispered.

I heard him chuckled. "Pinasuot ko 'yan sa 'yo," he said. Dahil sa sinabi niya, napatingin ako sa kaniya. I asked him through my gaze. "The night after your first transformation, Kai."

My eyes grew wider after hearing his response. Seriously? Bakit ngayon ko lang ito napansin? Nagpakawala ako ng malalim na buntonghininga. Marahil ay dahil sa daming iniisip ko, hindi ko na ito napansin.

"Para saan 'to?"

"That's a daylight ring. It protects vampire from sunlight," he answered. "Did you like it? Nagising kasi ako sa madaling araw. While you all asleep, I traced one witch who helped Akihiro and Kiara from that night. And―" Hindi niya tinuloy ang sasabihin niya't napakamot sa kaniyang ulo. Dahilan para magtaasan ang kilay ko. "And blackmail her to create a daylight ring for you," he added.

My mouth fell half-open. He, what? Tinignan ko siya. He was now averting his gaze away from me and awkwardly scratched his head. Dahil sa pinapakita niyang kilos, napangiti ako. Pero nakita kong naglakihan ang mga mata niya nang bigla ko siyang yakapin.

Mas lalong lumapad ang ngiti ko nang yakapin niya ako pabalik. Ibinaon ko ang aking mukha sa matipuno niyang dibdib. Him, on the other hand, gently rested his jaw above my head. Uminit kaagad ang tenga ko nang maramdaman ko kung gaano kahigpit ang yakap niya.

Mabilis akong kumawala sa yakap naming dalawa. "So, this ring was enchanted by a witch, huh," I said to break the awkwardness between us two. I heard him hummed as a response. "Thanks for this. You really help me a lot."

My eyes grew wider once again when I saw him smile genuinely. "Anything for you, Gehenna." Namula kaagad ako nang marinig ko ang sinagot niya.

Nagkatitigan kami ng ilang segundo. No one wanted to give up. Ako na ang umiwas ng tingin nang dumiretso ang mata ko sa mapupula niyang labi. Ano kaya lasa ng mga labi niya? Kinurot ko ang aking hita dahil sa naisip ko.

Fangs of a Half-BloodWhere stories live. Discover now